Teknik terimlerle halka açık izleme olarak bilinen, hayal kırıklığı düzeyi arttığında şarkı söylemek, alkışlamak ve bazen LED ekranı yuhalamak, uzaktan canlı yayınlanan bir basketbol maçının gidişatı üzerinde sayı, top çalma veya en azından puan açısından doğrudan ölçülebilir sonuçlara sahip değildir. ribaund.
Ya da başka bir deyişle: Geçen Çarşamba akşamı seyircilerin Niners Chemnitz takımının Türk kulübü Bahçeşehir Koleji'ne karşı Avrupa Kupası'nı kazanması için sergi salonunda yaptığı her şeyi İstanbul'da kimse fark etmedi. İlk başta işler iyi giderken hissettiğim coşkulu karıncalanma hissi değil. Üçüncü çeyrekte oyunun aniden değişmesiyle başlayan sarsıntılar değil. Ve kesinlikle, ikinci maçtaki uzatma süresinin ardından dar bir farkla, sadece bir puan öndeyken sonunda yeterli olan binlerce gırtlaktan gelen tezahüratlar da değil.
Daha sonra LED ekranda net bir şekilde şunlar yazıyordu: “Fiba Avrupa Kupası 2024'ün galibi Niners Chemnitz!” Bu, basketboldaki en önemli dördüncü Avrupa Kupası olabilir ama önce onu da kazanmalısınız. Ve bunu kesinlikle uygun şekilde kutlayabilirsiniz.
Başarılı olmaları durumunda, birkaç havai fişek çeşmesi kurmuşlardı ve bu çeşmeler artık neredeyse salonun çatısının altında yerden kıvılcımlar püskürtürken, insanlar birbirlerine sarılıyor, belediye başkanı taraftarlarına atkı sallıyor ve kulübün maskotu Karli, Karl Peluş Marx, garip bir tanesine zafer dansı yaptırdı. Ve herkes salon spikerinin şu acil duyurusunu bekliyordu: “Herkese bedava bira var!”
Musluk önündeki uzun kuyruk daha da uzadı. Burada şerefe, orada şerefe. “Bunu gerçekten yaptık mı?” – “Evet!” Chemnitz'den kuş uçuşu iki bin kilometre uzaktayken hemen hemen aynı saatlerde takım kaptanı Jonas Richter İstanbul'da şunları söyledi: “Bugün bir veya iki alkollü içki tutuklanacak.”
Artistik patinaj şehri Chemnitz'in en büyük sportif başarılarından biri olan bu şampiyonluk, kulüp tarihindeki ilk önemli şampiyonluk olup, 1999 yılında yalnızca üç yıldır Birinci Bundesliga'da oynayan ve üçüncü sırada yer alan Niners tarafından kurulmuştur. bu sezon masada. Neden? Bu kadar çabuk anlatılamaz. Takımın bir yıldızı yok ama genel olarak yıldızlar bile oldukça parlak bir şekilde parlayabiliyor.
B'den C'ye, Doğu Ziyareti, 263 kilometrePajović/Amini/Berliner Zeitung
Neredeyse iki yıldır Chemnitz'de yaşıyorum ve Robert Habeck'in ifadesiyle, içimde o kadar çok yerel vatanseverlik var ki, sinema salonuna dönüştürülmüş sergi salonundaki sandalyemden çekildim. Salon konuşmacısı mikrofona şöyle bağırdığında atmosfer: “Niner'lar için her şey yolunda!” Vahşi bir üç sayılık atış tahtaya temas ederek potaya indiğinde ellerimi Becker'ın yumruklarına sıktım. LED ekranına şarkı söyleyip alkışladığımı ve yuhaladığımı ve Chemnitz'le yeni bir bağın nasıl ortaya çıktığını, yeni bir birliktelik duygusunun nasıl ortaya çıktığını giderek daha net bir şekilde hissettiğimi, o anda bu şehre hâlâ biraz yabancı olan yeni gelen beni de içeriyordu. , buradaki insanlar. Ya da belki de bunu düşündüğümde üçüncü bira devreye girdi.
Pazar günü Chemnitz belediye binasının önünde yine ayık bir halde durdum, aşağıda taraftarlar, yukarıda da kupayı taşıyan takım ve şöyle düşündüm: Zaten ikinci bir favori kulübüm var.
“Doğuya Ziyaret” sütununda Paul Linke her iki haftada bir Chemnitz ve çevresindeki geçici yaşamını aktarıyor. Saksonya berbat mı? Benimle dalga mı geçiyorsun? Bunu söylerken ciddi misin?
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Ya da başka bir deyişle: Geçen Çarşamba akşamı seyircilerin Niners Chemnitz takımının Türk kulübü Bahçeşehir Koleji'ne karşı Avrupa Kupası'nı kazanması için sergi salonunda yaptığı her şeyi İstanbul'da kimse fark etmedi. İlk başta işler iyi giderken hissettiğim coşkulu karıncalanma hissi değil. Üçüncü çeyrekte oyunun aniden değişmesiyle başlayan sarsıntılar değil. Ve kesinlikle, ikinci maçtaki uzatma süresinin ardından dar bir farkla, sadece bir puan öndeyken sonunda yeterli olan binlerce gırtlaktan gelen tezahüratlar da değil.
Daha sonra LED ekranda net bir şekilde şunlar yazıyordu: “Fiba Avrupa Kupası 2024'ün galibi Niners Chemnitz!” Bu, basketboldaki en önemli dördüncü Avrupa Kupası olabilir ama önce onu da kazanmalısınız. Ve bunu kesinlikle uygun şekilde kutlayabilirsiniz.
Başarılı olmaları durumunda, birkaç havai fişek çeşmesi kurmuşlardı ve bu çeşmeler artık neredeyse salonun çatısının altında yerden kıvılcımlar püskürtürken, insanlar birbirlerine sarılıyor, belediye başkanı taraftarlarına atkı sallıyor ve kulübün maskotu Karli, Karl Peluş Marx, garip bir tanesine zafer dansı yaptırdı. Ve herkes salon spikerinin şu acil duyurusunu bekliyordu: “Herkese bedava bira var!”
Musluk önündeki uzun kuyruk daha da uzadı. Burada şerefe, orada şerefe. “Bunu gerçekten yaptık mı?” – “Evet!” Chemnitz'den kuş uçuşu iki bin kilometre uzaktayken hemen hemen aynı saatlerde takım kaptanı Jonas Richter İstanbul'da şunları söyledi: “Bugün bir veya iki alkollü içki tutuklanacak.”
Artistik patinaj şehri Chemnitz'in en büyük sportif başarılarından biri olan bu şampiyonluk, kulüp tarihindeki ilk önemli şampiyonluk olup, 1999 yılında yalnızca üç yıldır Birinci Bundesliga'da oynayan ve üçüncü sırada yer alan Niners tarafından kurulmuştur. bu sezon masada. Neden? Bu kadar çabuk anlatılamaz. Takımın bir yıldızı yok ama genel olarak yıldızlar bile oldukça parlak bir şekilde parlayabiliyor.
B'den C'ye, Doğu Ziyareti, 263 kilometrePajović/Amini/Berliner Zeitung
Neredeyse iki yıldır Chemnitz'de yaşıyorum ve Robert Habeck'in ifadesiyle, içimde o kadar çok yerel vatanseverlik var ki, sinema salonuna dönüştürülmüş sergi salonundaki sandalyemden çekildim. Salon konuşmacısı mikrofona şöyle bağırdığında atmosfer: “Niner'lar için her şey yolunda!” Vahşi bir üç sayılık atış tahtaya temas ederek potaya indiğinde ellerimi Becker'ın yumruklarına sıktım. LED ekranına şarkı söyleyip alkışladığımı ve yuhaladığımı ve Chemnitz'le yeni bir bağın nasıl ortaya çıktığını, yeni bir birliktelik duygusunun nasıl ortaya çıktığını giderek daha net bir şekilde hissettiğimi, o anda bu şehre hâlâ biraz yabancı olan yeni gelen beni de içeriyordu. , buradaki insanlar. Ya da belki de bunu düşündüğümde üçüncü bira devreye girdi.
Pazar günü Chemnitz belediye binasının önünde yine ayık bir halde durdum, aşağıda taraftarlar, yukarıda da kupayı taşıyan takım ve şöyle düşündüm: Zaten ikinci bir favori kulübüm var.
“Doğuya Ziyaret” sütununda Paul Linke her iki haftada bir Chemnitz ve çevresindeki geçici yaşamını aktarıyor. Saksonya berbat mı? Benimle dalga mı geçiyorsun? Bunu söylerken ciddi misin?
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.