Şubat ayında, Fed’in ABD seçim daha sonrası mali teşvik ve aşı kampanyasına reaksiyon olarak para siyasetini beklenenden daha erken sıkılaştırmaya başlayacağı kaygıları gelişmekte olan piyasa (EM) varlıklarında genel bir zayıflığa niye oldu. Biroldukca yatırımcı, varlık sınıfının EM tahvilleri ve para ünitelerinin satılmasına niye olan 2013 ‘Taper Tantrum’un yenidenı olduğu konusunda telaşlıydı.
Bu tasalar, 41 gelişmekte olan ve hudut pazarlarında yer lan ülkeler için potansiyel yeni taper tantrum devrine karşı savunmasızlığı ölçmek için bir karne oluşturmamıza niye oldu.
O periyotta, cari açıkların küçüklüğü ve yerleşik olmayanların tuttuğu devlet borçlarının büyük ve sistemik EM’nin kırılganlığını azalttığını düşünmüştük. bir daha de en savunmasız ülkelerin Brezilya, Hindistan, Endonezya, Güney Afrika ve Türkiye’den oluşan yepyeni ‘kırılgan beşliden’ yeni ‘kırılgan hudut ülkelere kaydığını gördük: Jamaika, Tunus, Ekvador, Sri Lanka, Belarus, Etiyopya, Laos, Bahreyn ve Umman.
Takip eden aylarda ABD’de kurlar büyük ölçüde istikrar kazandı. Geçen Ağustos ayındaki %0,5’lik düşük düzeyden Mart ayında %1,75’e yükseldikten daha sonra, 10y ABD Hazinesi (UST) getirisi %1,5’e yerleşti. Lakin, Çekirdek PCE’nin (Fed’in tercih ettiği enflasyon ölçüsü) Şubat ayındaki %1,4’ten Mayıs’ta %3,4’e (Aralık 1991’den bu yana en yüksek ve Fed’in %2 ortalama maksadının üzerinde) ve TÜFE’nin birebir periyotta %1,7’den %5’e yükselmesiyle (Temmuz 2008’den bu yana en yüksek ve %4,7 Bloomberg anket beklentisinin de üzerinde), enflasyon sürprizleri Fed’de şahin bir değişime yol açmış görünüyor.
Fed, artışın süreksiz olduğunu düşünse ve enflasyondaki artış büyük ölçüde Covid daha sonrası yavaşlamadan kaynaklanan baz tesirlerden kaynaklansa da, piyasalar, enflasyonun beklenenden daha yapışkan olduğu kanıtlanırsa, aylık 120 milyar ABD doları fiyatındaki varlık alımlarını azaltmak ve/veya faiz oranlarını beklenenden daha erken yükseltmek zorunda kalacağından giderek daha fazla tasa duyuyor. Bu, 15-16 Haziran’daki FOMC toplantısında, 2022’de bir faiz artışı bekleyen komite üyelerinin sayısının Mart ayındaki dörtten yediye yükselmesi ve 2023 sonuna kadar bundan evvelki görüşmede sıfır olan faiz artışı beklentisinin iki faiz artışına dönüşmesi durumu karmaşık bir hale soktu. Piyasalar, Fed’in Ağustos ayı sonundaki Jackson Hole sempozyumunda daha net bir siyaset sinyalinin ortaya çıkmasını bekliyor.
Dolar üstündeki tesiri, DXY endeksinin 10 Haziran’dan (TÜFE datalarının açıklanacağı) 18 Haziran’a % 2,4 yükselmesiyle sert oldu. EM para ünitelerine yansıyan tesiri de %2,85’lik düşüştü. Sene başından bu yana dolar endeksi %1,7 yükselirken, JP Morgan EM Döviz Endeksi %0,85 geriledi.
Tahvil getirileri üstündeki tesiri göz gerisi edilebilir düzeyde kaldı. 10 yıllık ABD tahvilleri Mart ayındaki yaklaşık % 1,75’lik doruktan daima olarak geriledi ve %1,40’ın da altına indi. Piyasaların yakın vadede daha fazla faiz artışı mümkünlüğünü fiyatlamasının yanında uzun vadede enflasyon beklentilerinin bozulmamış olması randıman eğrisinin bir ölçü düzleşmesine niye oluyor.
hem de, EM tahvilleri istikrarlı kaldı. JP Morgan EMBI spreadleri 10 Haziran’dan bu yana yalnızca 5bps yükseldi. Kimi yavaşça döviz zayıflığına karşın, EM varlıkları taper tantrum telaşlarının taze dalgasını epeyce fazla tesiri olmadan atlatmış görünüyordu.
ABD Hazine’sinin 2020’deki ağır ihraçlardan daha sonra 2Ç’de büyük nakit bakiyelerini aşağı çekmesinşn yarattığı hudutlu arz, ABD tahvil getirilerinin yatay kalmasındaki en kıymetli niye. Fed’in aylık 80 milyar ABD doları alımları hesaba katıldığında Nisan-Mayıs ayları içinde net ihraç negatif 145 milyar dolar oldu ve bu yılki toplam net ihracı yalnızca 15 milyar dolara taşıdı. Lakin, daha düşük nakit bakiyeleri niçiniyle ihraçlar büyük olasılıkla 2. yarıda artırılmak zorunda kalacak ve bu da randımanlar üzerinde bir daha üst taraflı baskıya niye olacaktır.
ABD’deki faizler üzerinde yenilenen üst taraflı baskı potansiyeli göz önüne alındığında, yükselen oranların EM para üniteleri ve tahviller için ne manaya gelebileceğini; hangi ülkelerin en savunmasız olduğunu anlamak için yaptığımız çalışmada en savunmasız ülkeler Arjantin, Belarus, Dominik Cumhuriyeti, Jamaika, Laos, Moğolistan, Sri Lanka, Tunus ve Türkiye ön planda.
Tellimer
Bu tasalar, 41 gelişmekte olan ve hudut pazarlarında yer lan ülkeler için potansiyel yeni taper tantrum devrine karşı savunmasızlığı ölçmek için bir karne oluşturmamıza niye oldu.
O periyotta, cari açıkların küçüklüğü ve yerleşik olmayanların tuttuğu devlet borçlarının büyük ve sistemik EM’nin kırılganlığını azalttığını düşünmüştük. bir daha de en savunmasız ülkelerin Brezilya, Hindistan, Endonezya, Güney Afrika ve Türkiye’den oluşan yepyeni ‘kırılgan beşliden’ yeni ‘kırılgan hudut ülkelere kaydığını gördük: Jamaika, Tunus, Ekvador, Sri Lanka, Belarus, Etiyopya, Laos, Bahreyn ve Umman.
Takip eden aylarda ABD’de kurlar büyük ölçüde istikrar kazandı. Geçen Ağustos ayındaki %0,5’lik düşük düzeyden Mart ayında %1,75’e yükseldikten daha sonra, 10y ABD Hazinesi (UST) getirisi %1,5’e yerleşti. Lakin, Çekirdek PCE’nin (Fed’in tercih ettiği enflasyon ölçüsü) Şubat ayındaki %1,4’ten Mayıs’ta %3,4’e (Aralık 1991’den bu yana en yüksek ve Fed’in %2 ortalama maksadının üzerinde) ve TÜFE’nin birebir periyotta %1,7’den %5’e yükselmesiyle (Temmuz 2008’den bu yana en yüksek ve %4,7 Bloomberg anket beklentisinin de üzerinde), enflasyon sürprizleri Fed’de şahin bir değişime yol açmış görünüyor.
Fed, artışın süreksiz olduğunu düşünse ve enflasyondaki artış büyük ölçüde Covid daha sonrası yavaşlamadan kaynaklanan baz tesirlerden kaynaklansa da, piyasalar, enflasyonun beklenenden daha yapışkan olduğu kanıtlanırsa, aylık 120 milyar ABD doları fiyatındaki varlık alımlarını azaltmak ve/veya faiz oranlarını beklenenden daha erken yükseltmek zorunda kalacağından giderek daha fazla tasa duyuyor. Bu, 15-16 Haziran’daki FOMC toplantısında, 2022’de bir faiz artışı bekleyen komite üyelerinin sayısının Mart ayındaki dörtten yediye yükselmesi ve 2023 sonuna kadar bundan evvelki görüşmede sıfır olan faiz artışı beklentisinin iki faiz artışına dönüşmesi durumu karmaşık bir hale soktu. Piyasalar, Fed’in Ağustos ayı sonundaki Jackson Hole sempozyumunda daha net bir siyaset sinyalinin ortaya çıkmasını bekliyor.
Dolar üstündeki tesiri, DXY endeksinin 10 Haziran’dan (TÜFE datalarının açıklanacağı) 18 Haziran’a % 2,4 yükselmesiyle sert oldu. EM para ünitelerine yansıyan tesiri de %2,85’lik düşüştü. Sene başından bu yana dolar endeksi %1,7 yükselirken, JP Morgan EM Döviz Endeksi %0,85 geriledi.
Tahvil getirileri üstündeki tesiri göz gerisi edilebilir düzeyde kaldı. 10 yıllık ABD tahvilleri Mart ayındaki yaklaşık % 1,75’lik doruktan daima olarak geriledi ve %1,40’ın da altına indi. Piyasaların yakın vadede daha fazla faiz artışı mümkünlüğünü fiyatlamasının yanında uzun vadede enflasyon beklentilerinin bozulmamış olması randıman eğrisinin bir ölçü düzleşmesine niye oluyor.
hem de, EM tahvilleri istikrarlı kaldı. JP Morgan EMBI spreadleri 10 Haziran’dan bu yana yalnızca 5bps yükseldi. Kimi yavaşça döviz zayıflığına karşın, EM varlıkları taper tantrum telaşlarının taze dalgasını epeyce fazla tesiri olmadan atlatmış görünüyordu.
ABD Hazine’sinin 2020’deki ağır ihraçlardan daha sonra 2Ç’de büyük nakit bakiyelerini aşağı çekmesinşn yarattığı hudutlu arz, ABD tahvil getirilerinin yatay kalmasındaki en kıymetli niye. Fed’in aylık 80 milyar ABD doları alımları hesaba katıldığında Nisan-Mayıs ayları içinde net ihraç negatif 145 milyar dolar oldu ve bu yılki toplam net ihracı yalnızca 15 milyar dolara taşıdı. Lakin, daha düşük nakit bakiyeleri niçiniyle ihraçlar büyük olasılıkla 2. yarıda artırılmak zorunda kalacak ve bu da randımanlar üzerinde bir daha üst taraflı baskıya niye olacaktır.
ABD’deki faizler üzerinde yenilenen üst taraflı baskı potansiyeli göz önüne alındığında, yükselen oranların EM para üniteleri ve tahviller için ne manaya gelebileceğini; hangi ülkelerin en savunmasız olduğunu anlamak için yaptığımız çalışmada en savunmasız ülkeler Arjantin, Belarus, Dominik Cumhuriyeti, Jamaika, Laos, Moğolistan, Sri Lanka, Tunus ve Türkiye ön planda.
Tellimer