En son Ekonomik ve Strateji Bakış raporumuzda Fed siyaset sıkılaştırma beklentilerimizi öne çektik. Hala ABD’deki mevcut enflasyon sıçramasının büyük ölçüde süreksiz olacağını düşünüyoruz. tıpkı vakitte, ABD’nin ekonomik toparlanmasının gücü, siyaset yapıcıların daha erken hareket etmesi gerekecek biçimde gelecek yıl temel fiyat baskılarının artacağını beklediğimiz manasına geliyor.
Sonuç olarak, Fed’in bu yılın sonuna kadar varlık alımlarını QE programı kapsamında azaltmasını ve 2022 sonunda faiz oranlarını yükseltmeye başlamasını bekliyoruz. Bu beklenti de şu anda piyasalarda fiyatlanandan daha şahin.
Fed’in varlık alımlarını yılsonuna kadar azaltmaya başlayacağı istikametindeki görüşümüzün manası, siyaset yapıcıların yakın gelecekte kararlı bir biçimde şahin bir hal almaları gerekeceği. Siyaset istikametindeki değişiklikler için olağan kronoloji, Fed’in son adım olarak yılın ilerleyen aylarında satın alımları azaltmaya geçmedilk evvel azaltmayı düşündüğünün sinyalini (belki eylül ayında) vermesi gerektiği.
2013 öfke nöbetinin yineını bakılırsacek miyiz?
Bu beklentiler çabucak 2013’te gelişmekte olan dünyada finansal piyasaları sarsan makus şöhretli öfke nöbeti anılarını çabucak akla getiriyor. Fed’in bu biçimdeki Lideri Bernanke, Kongre’ye varlık alımlarının azaltılabileceğini söyleyerek yatırımcıları hazırlıksız yakaladıktan daha sonra 10 yıllık Hazine tahvil faizinde 100 baz puanlık artışa yol açtı. ABD’de risksiz oranların daha yüksek faiz vereceği durumu gelişmekte olan piyasalardan (EM) sermaye uçuşu başlattı. Bu akış da birdenbire büyük dış dengesizlikleri ortaya çıkardı ve sonuçta merkez bankalarını finansal piyasalardaki oynaklığı yatıştırmak için faiz oranlarını yükseltmeye zorladı.
2013 öfke nöbetinin tam olarak yinelanmasının önleneceğini düşünmek için uygun niçinler var. Açıkçası, siyaset yapıcılar Bernanke’nin müsaadeden gitmemeye istekli; yaklaşım ve irtibatta daha temkinli olmaları olası. Bu ortada tahvil alımlarının azalacağı fikri artık piyasalara yabancı değil. Hakikaten de, yatırımcılar vakit içindeması hakkında şimdiden spekülasyon yapmaya başladı. Ve bu yılın başlarında savunduğumuz üzere, EM’deki makroekonomik yer biraz farklı: “sıcak para” akışı ölçüleri yabancı yatırımcıların ağır varlıkları olmadığını gösteriyor. Covid krizi birçok iktisatta ödemeler istikrarı problemlerini da temizledi. Hakikaten, aşağıdaki grafikte de görüldüğü üzere, yalnızca bir avuç EM, 2013’teki “kırılgan beşlinin” temeli olan kısa vadeli finansmana dayanan büyük cari açıklara sahip: Romanya, Kolombiya, Mısır ve Türkiye.
EM varlıkları sallantıya dayanabilir
Düzgünleştirilmiş temeller, piyasalardaki oynaklığa karşın, EM varlıklarının bu yılın başlarında Hazinelerdeki keskin satışa niye büyük ölçüde dayanabildiğini açıklıyor. 10 yıllık ABD tahvili getirisi bu yılın birinci çeyreğinde yaklaşık 80bps artarak yüzde 1,72’ye yükseldi ve bu da tarihteki toplam getiri bazında en berbat üçüncü satış oldu. Fakat bu EM finansal piyasalarında bir ölçü yalpalamaya niye olurken, bu kayıpların büyüklüğü ve müddeti azdı.
Örneğin, ABD doları karşısında EM para ünitelerinin JP Morgan Endeksi 24 Şubat-8 Mart tarihleri içinde yalnızca %2,5 düştü. Bu, endeksin yaklaşık %10 oranında düştüğü 2013 yılında yaşanan kayıpların yalnızca bir kısmı olurken, bu yılın başlarındaki kayıpların tamamı da ortalama olarak telafi edildi.
EM’de her vakit olduğu üzere, JP Morgan Endeksi ortasında para ünitelerinin rölâtif performansında geniş bir dağılım oldu. Çin renminbi ve Rus rublesi üzere birtakım para üniteleri ABD doları karşısında yalnızca %1 oranında zayıflarken, Brezilya reali, Güney Afrika randı ve Türk lirası üzere başkaları %8’e kadar düştü.
bu vakitte ülkelerde farklı olaylar olmaktaydı. Örneğin Brezilya piyasalarında varlıkların performansına tesir yapan yeni Covid-19 enfeksiyonlarındaki artış ön plandaydı. birebir vakitte, ABD tahvillerindeki satışlar EM’leri vurmaya başladığında tarihî olarak düşük gerçek faiz oranlarına sahip piyasalarda kurların performansları düştü.
Tahminen de bu modele inanç veren Brezilya realinin, merkez bankasının para siyasetini agresif bir biçimde sıkılaştırmaya başlamasından ve önümüzdeki aylarda faiz artışına devam edeceği sinyalini vermesinden bu yana güzel bir performans sergilemeye başlaması. Brezilya’daki gerçek kurlar hem gerçek birebir vakitte tarihî bazda derinden negatif olmaya devam ediyor, lakin Fed hareket ederse bu şahin ileri yönlendirme, Brezilya para ünitesini kısmen kurtarabilir.
EM’lerde en kırılgan olanlar hangileri?
Piyasalar gerçek faizlere odaklanırsa, Kolombiya ve Peru üzere EM’deki para ünitelerinin daha fazla baskı altında kalabileceği görülüyor. Her iki pazar da siyasi belirsizlikle karşı karşıya kalırken, Kolombiya’nın dış durumu da zayıf. Bu da merkez bankalarını daha şahin olmaya zorlayabilir.
Türkiye’de müspet gerçek faiz oranının, ödemeler istikrarının nispeten zayıf olduğu ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın muhtemelen erken faiz indirimi olacağı tarafında davette bulunduğu göz önüne alındığında, lirayı büsbütün kurtarması ise pek mümkün görünmüyor.
Sonuç olarak, Fed’in bu yılın sonuna kadar varlık alımlarını QE programı kapsamında azaltmasını ve 2022 sonunda faiz oranlarını yükseltmeye başlamasını bekliyoruz. Bu beklenti de şu anda piyasalarda fiyatlanandan daha şahin.
Fed’in varlık alımlarını yılsonuna kadar azaltmaya başlayacağı istikametindeki görüşümüzün manası, siyaset yapıcıların yakın gelecekte kararlı bir biçimde şahin bir hal almaları gerekeceği. Siyaset istikametindeki değişiklikler için olağan kronoloji, Fed’in son adım olarak yılın ilerleyen aylarında satın alımları azaltmaya geçmedilk evvel azaltmayı düşündüğünün sinyalini (belki eylül ayında) vermesi gerektiği.
2013 öfke nöbetinin yineını bakılırsacek miyiz?
Bu beklentiler çabucak 2013’te gelişmekte olan dünyada finansal piyasaları sarsan makus şöhretli öfke nöbeti anılarını çabucak akla getiriyor. Fed’in bu biçimdeki Lideri Bernanke, Kongre’ye varlık alımlarının azaltılabileceğini söyleyerek yatırımcıları hazırlıksız yakaladıktan daha sonra 10 yıllık Hazine tahvil faizinde 100 baz puanlık artışa yol açtı. ABD’de risksiz oranların daha yüksek faiz vereceği durumu gelişmekte olan piyasalardan (EM) sermaye uçuşu başlattı. Bu akış da birdenbire büyük dış dengesizlikleri ortaya çıkardı ve sonuçta merkez bankalarını finansal piyasalardaki oynaklığı yatıştırmak için faiz oranlarını yükseltmeye zorladı.
2013 öfke nöbetinin tam olarak yinelanmasının önleneceğini düşünmek için uygun niçinler var. Açıkçası, siyaset yapıcılar Bernanke’nin müsaadeden gitmemeye istekli; yaklaşım ve irtibatta daha temkinli olmaları olası. Bu ortada tahvil alımlarının azalacağı fikri artık piyasalara yabancı değil. Hakikaten de, yatırımcılar vakit içindeması hakkında şimdiden spekülasyon yapmaya başladı. Ve bu yılın başlarında savunduğumuz üzere, EM’deki makroekonomik yer biraz farklı: “sıcak para” akışı ölçüleri yabancı yatırımcıların ağır varlıkları olmadığını gösteriyor. Covid krizi birçok iktisatta ödemeler istikrarı problemlerini da temizledi. Hakikaten, aşağıdaki grafikte de görüldüğü üzere, yalnızca bir avuç EM, 2013’teki “kırılgan beşlinin” temeli olan kısa vadeli finansmana dayanan büyük cari açıklara sahip: Romanya, Kolombiya, Mısır ve Türkiye.
EM varlıkları sallantıya dayanabilir
Düzgünleştirilmiş temeller, piyasalardaki oynaklığa karşın, EM varlıklarının bu yılın başlarında Hazinelerdeki keskin satışa niye büyük ölçüde dayanabildiğini açıklıyor. 10 yıllık ABD tahvili getirisi bu yılın birinci çeyreğinde yaklaşık 80bps artarak yüzde 1,72’ye yükseldi ve bu da tarihteki toplam getiri bazında en berbat üçüncü satış oldu. Fakat bu EM finansal piyasalarında bir ölçü yalpalamaya niye olurken, bu kayıpların büyüklüğü ve müddeti azdı.
Örneğin, ABD doları karşısında EM para ünitelerinin JP Morgan Endeksi 24 Şubat-8 Mart tarihleri içinde yalnızca %2,5 düştü. Bu, endeksin yaklaşık %10 oranında düştüğü 2013 yılında yaşanan kayıpların yalnızca bir kısmı olurken, bu yılın başlarındaki kayıpların tamamı da ortalama olarak telafi edildi.
EM’de her vakit olduğu üzere, JP Morgan Endeksi ortasında para ünitelerinin rölâtif performansında geniş bir dağılım oldu. Çin renminbi ve Rus rublesi üzere birtakım para üniteleri ABD doları karşısında yalnızca %1 oranında zayıflarken, Brezilya reali, Güney Afrika randı ve Türk lirası üzere başkaları %8’e kadar düştü.
bu vakitte ülkelerde farklı olaylar olmaktaydı. Örneğin Brezilya piyasalarında varlıkların performansına tesir yapan yeni Covid-19 enfeksiyonlarındaki artış ön plandaydı. birebir vakitte, ABD tahvillerindeki satışlar EM’leri vurmaya başladığında tarihî olarak düşük gerçek faiz oranlarına sahip piyasalarda kurların performansları düştü.
Tahminen de bu modele inanç veren Brezilya realinin, merkez bankasının para siyasetini agresif bir biçimde sıkılaştırmaya başlamasından ve önümüzdeki aylarda faiz artışına devam edeceği sinyalini vermesinden bu yana güzel bir performans sergilemeye başlaması. Brezilya’daki gerçek kurlar hem gerçek birebir vakitte tarihî bazda derinden negatif olmaya devam ediyor, lakin Fed hareket ederse bu şahin ileri yönlendirme, Brezilya para ünitesini kısmen kurtarabilir.
EM’lerde en kırılgan olanlar hangileri?
Piyasalar gerçek faizlere odaklanırsa, Kolombiya ve Peru üzere EM’deki para ünitelerinin daha fazla baskı altında kalabileceği görülüyor. Her iki pazar da siyasi belirsizlikle karşı karşıya kalırken, Kolombiya’nın dış durumu da zayıf. Bu da merkez bankalarını daha şahin olmaya zorlayabilir.
Türkiye’de müspet gerçek faiz oranının, ödemeler istikrarının nispeten zayıf olduğu ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın muhtemelen erken faiz indirimi olacağı tarafında davette bulunduğu göz önüne alındığında, lirayı büsbütün kurtarması ise pek mümkün görünmüyor.