Dünya Bankası bu hafta savaştan zarar gören Ukrayna’nın en son hasar değerlendirmesini yayınladığında, eski haline getirme ve yeniden inşa etme maliyetinin 411 milyar dolara yükseldiğini söyledi. Ancak söylemediği şey bunun bedelini kimin ödeyeceğiydi.
Ukrayna için cevap açık görünüyor: Rusya merkez bankasının geçen yılki işgalden bu yana Batılı bankaların dondurduğu yaklaşık 300 milyar dolarlık varlığına el konulması. Savaş devam ederken, fikir taraftar kazandı.
Avrupa Birliği, Ukrayna’nın yeniden inşası için ödeme yapmak üzere Kremlin fonlarını kullanmayı planladığını zaten duyurdu. Bir avuç Doğu Avrupa ve Baltık ülkesinin ısrarı üzerine blok geçen ay bir çalışma grubu toplayarak Avrupa yaptırımlarıyla ters düşen özel kişilerden bu parayı ve dondurulan varlıkları alma olasılığını inceledi.
Avrupa Birliği Konseyi’ne başkanlık eden İsveç Başbakanı Ulf Kristersson, “Prensipte açık olan bir şey var: Rusya, Ukrayna’nın yeniden inşası için para ödemek zorunda” dedi.
Aynı zamanda, bu prensibi uygulamaya koymanın zor olduğunu kaydetti. Kristersson, “Bu, AB ve uluslararası hukuka uygun olarak yapılmalıdır ve şu anda bunu yapmak için doğrudan bir model yok.” Dedi.
Görev süresi iki yıl olan çalışma grubu önümüzdeki hafta Brüksel’de toplanacak.
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ve başka yerlerdeki diğer üst düzey yetkililer daha şüpheci davrandılar. Hazine Bakanı Janet L. Yellen, geçen ay Kiev’e yaptığı ziyaretin ardından, göz korkutucu yasal engellere ilişkin uyarılarını yineledi. İsviçre hükümeti, bankalardan Rus özel varlıklarına el konulmasının İsviçre anayasasını ve uluslararası anlaşmaları ihlal ettiğini açıkladı.
Hukuki tartışma, Rusya’nın rezervlerine olası müsaderesinin ortaya çıkardığı ahlaki, siyasi ve ekonomik kaygılar yumağının sadece bir parçası.
Yellen ve diğerleri, Rusya’nın hesaplarına el konulmasının dünya ticareti ve işlemleri için en yaygın kullanılan para birimi olan dolara olan güveni baltalayabileceğini savundu. Yabancı ülkeler, el konulabileceği korkusuyla ABD bankalarında para tutma veya yatırım yapma konusunda daha isteksiz olabilir. Aynı zamanda uzmanlar, böyle bir hareketin diğer ülkelerde tutulan Amerikan ve Avrupa varlıklarını uluslararası bir anlaşmazlık çıkması halinde gelecekte daha büyük kamulaştırma riskine maruz bırakabileceğinden korkuyor.
Müsaderenin, Batılı hükümetlerin en yüksek sesle savunduğu uluslararası hukuk sistemine ve anlaşmalara olan güveni baltalayacağına dair endişeler de var.
Ancak Rusya’nın Ukrayna’nın altyapısını tahrip etmesi, Başkan Vladimir V. Putin’e yönelik savaş suçları iddianameleri ve enerji ve diğer ihracatına yönelik talep yüksek olmaya devam ederken Rusya’ya ekonomik baskı yapmanın zorluğu, bu fikrin ilgi görmesine yardımcı oldu.
Buna, savaş sonrası Ukrayna’nın yeniden inşasının maliyetinin, ABD ve Avrupa gibi varlıklı müttefiklerin bile ödemeye hazır olduklarından çok daha fazla olacağının rahatsız edici farkına varmayı ekleyin.
Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği, İngiltere ve diğer müttefikler, Ukrayna’nın savaş çabalarının yanı sıra tanklara, füzelere, mühimmatlara, dronlara ve diğer askeri teçhizata milyarlarca dolar akıttı. Ve bu hafta Uluslararası Para Fonu, sadece Ukrayna’nın zor durumdaki ekonomisini ayakta tutmak için şimdiye kadarki en büyük kredisini – 15.6 milyar $ – onayladı.
Ancak sürekli finansman için kamu desteği tükenmez değildir.
Kiev Ekonomi Okulu başkanı ve eski bir hükümet bakanı olan Tymofiy Mylovanov, “Altyapı veya konut bakımı için fon bulmak şimdi zorsa, daha sonra fon bulmak neden daha kolay olacak?” diye sordu.
Mylovanov, Ukrayna’nın “biz öldürülürken” para ve teçhizat alması yeterince zor” dedi. “Öldürülmezsek, herhangi bir şey almakta zorlanacağız.”
Harvard Üniversitesi’nde anayasa hukuku profesörü olan Laurence Tribe, 1977 tarihli bir yasa olan Uluslararası Acil Ekonomik Güçler Yasası’nın ABD başkanlarına egemen Rus varlıklarına el koyma ve onları Ukrayna’ya yeniden tahsis etme yetkisi verdiğini savundu.
ABD makamları daha önce şiddet mağdurlarını tazmin etmek, davaları halletmek veya mali yardım sağlamak için Irak ve İran varlıklarına el koymuş ve bu mal varlıklarını yönlendirmişti.
Bay Tribe, dolar veya yatırım yapılan varlıklar üzerindeki etkiyle ilgili hesaplamaların nihayetinde politika yapıcılar için yasal olanlardan daha önemli olacağını kabul ediyor. Ancak bu daha geniş politika endişelerini ikna edici bulmuyor.
Bay Tribe Cuma günü verdiği bir röportajda, “Varlıklara el konulmasının saldırgan savaşlardan daha istikrarsızlaştırıcı olduğunu iddia etmek çılgınca,” dedi. “Dünya ekonomisinin hayatta kalması, mali misillemeden çok Rusya’nın davranışı tarafından tehdit ediliyor”.
Ve caydırıcı ya da ceza olarak milyarlarca doları almanın, savaş suçu suçlamasında bulunmaktan çok daha mantıklı olduğunu da sözlerine ekledi.
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki diğer önde gelen sesler bu terimi onayladı. eski bir Hazine Bakanı olan Lawrence H. Summers; Dünya Bankası eski Başkanı ve ABD Ticaret Temsilcisi Robert B. Zoellick; ve Virginia Üniversitesi’nde bir tarihçi ve eski bir Dışişleri Bakanlığı danışmanı olan Philip D. Zelikow, bu hafta Washington Post’ta yayınlanan bir görüş yazısında bu noktayı dile getirdi.
“Dondurulmuş Rus rezervlerinin transferi ahlaki olarak doğru, stratejik olarak akıllıca ve politik olarak mantıklı olacaktır” diye yazdılar.
Ukrayna’nın yanı sıra bazı ülkeler, Rus şahıs ve şirketlerinin sahip olduğu yabancı varlıkları çalmak ve parayı yeniden yapılanma için kullanmak için adımlar attı. Aralık ayında Kanada hükümeti, yaptırım altındakilerin özel Rus varlıklarına el konulmasını kolaylaştıran yasayı geçirdikten sonra Rus oligarkı Roman Abramoviç’e ait 26 milyon dolara el koymaya başladı.
Geçen ay Manhattan’daki bir federal yargıç, yaptırımlarla karşı karşıya olan başka bir Rus iş adamı olan Konstantin Malofeev’den 5.4 milyon dolara el konulmasına yeşil ışık yaktı. Estonya da yerel yönetime benzer yetkiler verecek yasaları çıkarmayı hedefliyor.
Ancak Bay Kabile, Bay Summers ve diğerleri, yasal olarak çok daha karmaşık ve zaman alıcı olabilecek özel varlıklara el konulmasına değil, Rusya Merkez Bankası tarafından tutulan yüz milyarlara odaklanılması gerektiğini savunuyorlar.
Para nereden gelirse gelsin, fatura büyümeye devam ediyor. Geçen yıl Ukrayna ekonomisi üçte bir oranında küçüldü. Dünya Bankası’nın bildirdiğine göre, savaş yedi milyondan fazla insanı yoksulluğa sürükledi ve 15 yıllık kalkınma sürecini tersine çevirdi.
Ukrayna için cevap açık görünüyor: Rusya merkez bankasının geçen yılki işgalden bu yana Batılı bankaların dondurduğu yaklaşık 300 milyar dolarlık varlığına el konulması. Savaş devam ederken, fikir taraftar kazandı.
Avrupa Birliği, Ukrayna’nın yeniden inşası için ödeme yapmak üzere Kremlin fonlarını kullanmayı planladığını zaten duyurdu. Bir avuç Doğu Avrupa ve Baltık ülkesinin ısrarı üzerine blok geçen ay bir çalışma grubu toplayarak Avrupa yaptırımlarıyla ters düşen özel kişilerden bu parayı ve dondurulan varlıkları alma olasılığını inceledi.
Avrupa Birliği Konseyi’ne başkanlık eden İsveç Başbakanı Ulf Kristersson, “Prensipte açık olan bir şey var: Rusya, Ukrayna’nın yeniden inşası için para ödemek zorunda” dedi.
Aynı zamanda, bu prensibi uygulamaya koymanın zor olduğunu kaydetti. Kristersson, “Bu, AB ve uluslararası hukuka uygun olarak yapılmalıdır ve şu anda bunu yapmak için doğrudan bir model yok.” Dedi.
Görev süresi iki yıl olan çalışma grubu önümüzdeki hafta Brüksel’de toplanacak.
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ve başka yerlerdeki diğer üst düzey yetkililer daha şüpheci davrandılar. Hazine Bakanı Janet L. Yellen, geçen ay Kiev’e yaptığı ziyaretin ardından, göz korkutucu yasal engellere ilişkin uyarılarını yineledi. İsviçre hükümeti, bankalardan Rus özel varlıklarına el konulmasının İsviçre anayasasını ve uluslararası anlaşmaları ihlal ettiğini açıkladı.
Hukuki tartışma, Rusya’nın rezervlerine olası müsaderesinin ortaya çıkardığı ahlaki, siyasi ve ekonomik kaygılar yumağının sadece bir parçası.
Yellen ve diğerleri, Rusya’nın hesaplarına el konulmasının dünya ticareti ve işlemleri için en yaygın kullanılan para birimi olan dolara olan güveni baltalayabileceğini savundu. Yabancı ülkeler, el konulabileceği korkusuyla ABD bankalarında para tutma veya yatırım yapma konusunda daha isteksiz olabilir. Aynı zamanda uzmanlar, böyle bir hareketin diğer ülkelerde tutulan Amerikan ve Avrupa varlıklarını uluslararası bir anlaşmazlık çıkması halinde gelecekte daha büyük kamulaştırma riskine maruz bırakabileceğinden korkuyor.
Müsaderenin, Batılı hükümetlerin en yüksek sesle savunduğu uluslararası hukuk sistemine ve anlaşmalara olan güveni baltalayacağına dair endişeler de var.
Ancak Rusya’nın Ukrayna’nın altyapısını tahrip etmesi, Başkan Vladimir V. Putin’e yönelik savaş suçları iddianameleri ve enerji ve diğer ihracatına yönelik talep yüksek olmaya devam ederken Rusya’ya ekonomik baskı yapmanın zorluğu, bu fikrin ilgi görmesine yardımcı oldu.
Buna, savaş sonrası Ukrayna’nın yeniden inşasının maliyetinin, ABD ve Avrupa gibi varlıklı müttefiklerin bile ödemeye hazır olduklarından çok daha fazla olacağının rahatsız edici farkına varmayı ekleyin.
Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği, İngiltere ve diğer müttefikler, Ukrayna’nın savaş çabalarının yanı sıra tanklara, füzelere, mühimmatlara, dronlara ve diğer askeri teçhizata milyarlarca dolar akıttı. Ve bu hafta Uluslararası Para Fonu, sadece Ukrayna’nın zor durumdaki ekonomisini ayakta tutmak için şimdiye kadarki en büyük kredisini – 15.6 milyar $ – onayladı.
Ancak sürekli finansman için kamu desteği tükenmez değildir.
Kiev Ekonomi Okulu başkanı ve eski bir hükümet bakanı olan Tymofiy Mylovanov, “Altyapı veya konut bakımı için fon bulmak şimdi zorsa, daha sonra fon bulmak neden daha kolay olacak?” diye sordu.
Mylovanov, Ukrayna’nın “biz öldürülürken” para ve teçhizat alması yeterince zor” dedi. “Öldürülmezsek, herhangi bir şey almakta zorlanacağız.”
Harvard Üniversitesi’nde anayasa hukuku profesörü olan Laurence Tribe, 1977 tarihli bir yasa olan Uluslararası Acil Ekonomik Güçler Yasası’nın ABD başkanlarına egemen Rus varlıklarına el koyma ve onları Ukrayna’ya yeniden tahsis etme yetkisi verdiğini savundu.
ABD makamları daha önce şiddet mağdurlarını tazmin etmek, davaları halletmek veya mali yardım sağlamak için Irak ve İran varlıklarına el koymuş ve bu mal varlıklarını yönlendirmişti.
Bay Tribe, dolar veya yatırım yapılan varlıklar üzerindeki etkiyle ilgili hesaplamaların nihayetinde politika yapıcılar için yasal olanlardan daha önemli olacağını kabul ediyor. Ancak bu daha geniş politika endişelerini ikna edici bulmuyor.
Bay Tribe Cuma günü verdiği bir röportajda, “Varlıklara el konulmasının saldırgan savaşlardan daha istikrarsızlaştırıcı olduğunu iddia etmek çılgınca,” dedi. “Dünya ekonomisinin hayatta kalması, mali misillemeden çok Rusya’nın davranışı tarafından tehdit ediliyor”.
Ve caydırıcı ya da ceza olarak milyarlarca doları almanın, savaş suçu suçlamasında bulunmaktan çok daha mantıklı olduğunu da sözlerine ekledi.
Amerika Birleşik Devletleri’ndeki diğer önde gelen sesler bu terimi onayladı. eski bir Hazine Bakanı olan Lawrence H. Summers; Dünya Bankası eski Başkanı ve ABD Ticaret Temsilcisi Robert B. Zoellick; ve Virginia Üniversitesi’nde bir tarihçi ve eski bir Dışişleri Bakanlığı danışmanı olan Philip D. Zelikow, bu hafta Washington Post’ta yayınlanan bir görüş yazısında bu noktayı dile getirdi.
“Dondurulmuş Rus rezervlerinin transferi ahlaki olarak doğru, stratejik olarak akıllıca ve politik olarak mantıklı olacaktır” diye yazdılar.
Ukrayna’nın yanı sıra bazı ülkeler, Rus şahıs ve şirketlerinin sahip olduğu yabancı varlıkları çalmak ve parayı yeniden yapılanma için kullanmak için adımlar attı. Aralık ayında Kanada hükümeti, yaptırım altındakilerin özel Rus varlıklarına el konulmasını kolaylaştıran yasayı geçirdikten sonra Rus oligarkı Roman Abramoviç’e ait 26 milyon dolara el koymaya başladı.
Geçen ay Manhattan’daki bir federal yargıç, yaptırımlarla karşı karşıya olan başka bir Rus iş adamı olan Konstantin Malofeev’den 5.4 milyon dolara el konulmasına yeşil ışık yaktı. Estonya da yerel yönetime benzer yetkiler verecek yasaları çıkarmayı hedefliyor.
Ancak Bay Kabile, Bay Summers ve diğerleri, yasal olarak çok daha karmaşık ve zaman alıcı olabilecek özel varlıklara el konulmasına değil, Rusya Merkez Bankası tarafından tutulan yüz milyarlara odaklanılması gerektiğini savunuyorlar.
Para nereden gelirse gelsin, fatura büyümeye devam ediyor. Geçen yıl Ukrayna ekonomisi üçte bir oranında küçüldü. Dünya Bankası’nın bildirdiğine göre, savaş yedi milyondan fazla insanı yoksulluğa sürükledi ve 15 yıllık kalkınma sürecini tersine çevirdi.