Federal Rezerv’in ekonomiyi yavaşlatma ve enflasyonu kontrol altına alma çabası, genellikle yumuşak iniş, engebeli iniş veya ani bir kazayla sonuçlanabilecek bir uçak kazasıyla karşılaştırılır.
Fed Başkanı Jerome H. Powell, Hudson Mucizesine daha çok benzeyen bir şey üzerine bahse giriyor: genel olarak yumuşak ve ülkenin daha önce gördüğü hiçbir şeye benzemeyen bir temas.
Fed, ekonomiyi soğutmak ve enflasyonu kontrol altına almak amacıyla geçtiğimiz yıl faiz oranlarını keskin bir şekilde artırdı ve Çarşamba günü oranları yüzde 5’in biraz üzerine düşürdü. Merkez bankası ekonomistleri, Fed’in önemli para politikası hamleleri ile bankacılık sektöründeki çalkantıların büyümeyi yok etmesiyle birleşince, Amerika’nın bu yılın sonunda muhtemelen resesyona gireceğini tahmin etmeye başladılar.
Ancak Bay Powell, Çarşamba günü düzenlediği basın toplantısında aynı fikirde olmadığını açıkça belirtti.
Bu yıl mütevazı bir büyüme beklediğini açıklayarak, “Bu benim kişisel en olası durumum değil” dedi. Bu daha güneşli tahmin, kısmen işgücü piyasasındaki eğilimlere bağlıdır.
ABD iş piyasası, hızlı iş büyümesi ve 50 yılın en düşük seviyesinde seyreden işsizlik ile hala çok güçlü, ancak yavaşlama işaretleri var. Açık iş ilanları son aylarda keskin bir şekilde düşerek, bir yıl önce 12 milyondan fazla olan zirveden Mart ayında 9,6 milyona düştü. Tarihsel olarak, mevcut işlerde böylesine büyük bir düşüşe işten çıkarmalar ve artan işsizlik eşlik ederdi ve önde gelen iktisatçılar tam da bu nedenle sancılı bir ekonomik iniş öngörmüşlerdi.
Ancak şu ana kadar işsizlik kımıldamadı.
Powell bu hafta, “İstihdam açıklarının, işsizlik artmadan bu kadar düşmesi mümkün olmamalı” dedi. Cuma günü bir istihdam raporu yayınlandığında Amerika en son işsizlik güncellemesini alacak olsa da, işsizlik henüz önemli ölçüde artmadı.
dedi. ”
Amerika’nın ekonomik kaderi, Bay Powell’ın iyimserliğinin doğru olup olmadığına bağlı. Fed, işsizlikte büyük ve sancılı bir artışa neden olmadan işgücü piyasasında keskin bir yavaşlama yoluyla hızlı enflasyonla mücadele etmek için tarihe meydan okumayı başarırsa, pandemi sonrası ekonominin mirası çalkantılı ama nihayetinde olumlu olabilir. Bu mümkün değilse, fiyat artışlarını ehlileştirmenin Amerikalı işçilere acı verici bir maliyeti olabilir.
Bazı ekonomistler, iyi zamanların sürebileceğinden şüpheleniyor.
Austin’deki Texas Üniversitesi’nden bir ekonomist olan Ayşegül Şahin, “Bu harika bir uzlaşma görmedik” dedi. Bununla birlikte, üretkenlik verilerinin kasvetli göründüğüne dikkat çekti, bu da firmaların yıllarca süren pandemik işgücü kıtlığı nedeniyle dağıldığını ve artık mal ve hizmet üretmek için onlara ihtiyaç duymasalar bile işçileri ellerinde tuttuklarını gösteriyor.
“Bu sefer farklıydı, ama şimdi daha normal bir işgücü piyasasına geri dönüyoruz” dedi. “Bu her zaman olduğu gibi oynayacak.”
Fed, hem maksimum istihdamı hem de istikrarlı enflasyonu teşvik etmekten sorumludur. Ancak bu hedefler, şimdi olduğu gibi çatışabilir.
Enflasyon iki tam yıldır Fed’in yüzde 2 hedefinin üzerinde seyrediyor. Güçlü işgücü piyasası başlangıçta fiyat artışlarına neden olmasa da, onları sürdürmeye yardımcı olabilir. İşverenler, işçileri elde tutmak için daha yüksek ücretler ödüyor. Maliyetlerini karşılamak için fiyatları yükseltiyorlar. Biraz daha fazla kazananlar artan kiraları, çocuk bakım masraflarını ve restoran çeklerini emekli olmadan karşılayabilir.
Bu gibi durumlarda, Fed ekonomiyi ve iş piyasasını soğutmak için oranları yükseltir. Daha yüksek borçlanma maliyetleri, konut piyasasını yavaşlatır, araba ve ev geliştirme projeleri gibi büyük tüketici alımlarını caydırır ve işletmelerin büyümesini engeller. İnsanlar daha az harcama yaptıkça, şirketler müşteri kaybetmeden fiyatları yükseltmeye devam edemez.
Ancak siyaseti doğru yapmak ekonomik bir ip oyunudur.
Politika yapıcılar, enflasyonu hızlı bir şekilde kontrol altına almak için yeterince kararlı hareket etmenin çok önemli olduğuna inanıyor – çok uzun süre devam ederse, aileler ve işletmeler fiyatların istikrarlı bir şekilde yükselmesini bekleyebilir. Daha sonra, daha yüksek maaş artışları talep ederek ve düzenli fiyat artışlarını normalleştirerek davranışlarını ayarlayabilirler. Bu, enflasyonun kökünü kazımayı daha da zorlaştırır.
Öte yandan yetkililer, ekonominin çok fazla soğumasını ve enflasyonu normalleştirmek için gerekenden daha cezalandırıcı olan sancılı bir durgunluğa neden olmasını istemiyor.
Bu dengeyi bulmak zor bir iştir. Enflasyonu tam olarak kontrol etmek için ekonominin ne kadar yavaşlaması gerektiği net değil. Ve Fed’in faiz oranı politikası kör, kesin değil ve zaman alıyor: şimdiye kadarki artışların nihayetinde büyüme üzerinde ne kadar ağırlık yaratacağını tahmin etmek zor.
Bu nedenle Fed son birkaç aydır politika değişikliklerini yavaşlatıyor ve görünüşe göre bunları tamamen durduracak. Geçen yıl boyunca bir dizi üç çeyrek puanlık faiz oranı hareketinden sonra, Fed kısa süre önce borçlanma maliyetlerinde her seferinde çeyrek puanlık bir ayarlama yaptı. Yetkililer bu hafta, gelecek ekonomik verilere bağlı olarak, faiz oranlarını Haziran ortasındaki toplantılarına kadar tamamen durdurabileceklerinin sinyalini verdiler.
Bir duraklama, merkez bankacılarına geçmiş oran ayarlamalarının yeterli olup olmayacağını görme şansı verir.
Bu aynı zamanda onlara, bankacılık sektöründeki kargaşanın – yumuşak bir ekonomik inişi daha da zorlaştırabilecek kargaşanın – serpintilerini değerlendirmeleri için zaman verecekti.
Mart ayının ortasından bu yana üç büyük banka iflas etti ve hükümetin harekete geçmesini gerektirdi ve birkaç bölgesel banka hissesinin Çarşamba ve Perşembe günü değer kaybetmesiyle birlikte orta düzey kreditörlerden gelen gerginlik devam ediyor. Borç verenler çekildikçe bankacılık sorunları hızla ekonomik sorunlara dönüşebilir, bu da işletmeleri daha az büyüyebilir ve aileleri tüketimlerini daha az finanse edebilir hale getirir.
Indeed iş sitesinde Kuzey Amerika ekonomik araştırma direktörü Nick Bunker, bankacılık kargaşası ve Fed’in şimdiye kadarki faiz artışları göz önüne alındığında, iş piyasasının daha dramatik bir yavaşlama içinde olabileceğini söyledi.
Açık pozisyonların hızla düşmesine rağmen, bazılarının, ille de Fed politikasından kaynaklanmayan bir salgınla ilgili çılgınlığın ardından normal koşullara dönüşü yansıtabileceğini söyledi.
Örneğin, karantinadan sonra restoran ve otellerin yeniden açılmasıyla eğlence ve konaklama sektörlerindeki açık pozisyonlar hızla arttı. Bunlar artık ortadan kalktı, ancak bu daha çok normal işlere dönüş anlamına gelebilir.
Bay Bunker, “Yumuşak bir iniş var ama bunun ne kadarı yer çekimi ve pilotun uçağa ne kadarı yapıyor?” dedi. İleriye dönük olarak, azalan iş ilanları ile artan işsizlik arasındaki normal tarihsel ilişki, siyaset ısırmaya başladığında devreye girebilir.
Veya Bay Powell’ın umduğu gibi, o zaman gerçekten eşsiz olabilir. Ancak Bunker, Fed ve ABD ekonomisinin onun tezini test edip edemeyeceğinin bankacılık sistemindeki sorunların çözülüp çözülmemesine bağlı olabileceğini söyledi.
Finans sektörü gelip masayı sallarsa cevap alamayabiliriz” dedi.
Fed Başkanı Jerome H. Powell, Hudson Mucizesine daha çok benzeyen bir şey üzerine bahse giriyor: genel olarak yumuşak ve ülkenin daha önce gördüğü hiçbir şeye benzemeyen bir temas.
Fed, ekonomiyi soğutmak ve enflasyonu kontrol altına almak amacıyla geçtiğimiz yıl faiz oranlarını keskin bir şekilde artırdı ve Çarşamba günü oranları yüzde 5’in biraz üzerine düşürdü. Merkez bankası ekonomistleri, Fed’in önemli para politikası hamleleri ile bankacılık sektöründeki çalkantıların büyümeyi yok etmesiyle birleşince, Amerika’nın bu yılın sonunda muhtemelen resesyona gireceğini tahmin etmeye başladılar.
Ancak Bay Powell, Çarşamba günü düzenlediği basın toplantısında aynı fikirde olmadığını açıkça belirtti.
Bu yıl mütevazı bir büyüme beklediğini açıklayarak, “Bu benim kişisel en olası durumum değil” dedi. Bu daha güneşli tahmin, kısmen işgücü piyasasındaki eğilimlere bağlıdır.
ABD iş piyasası, hızlı iş büyümesi ve 50 yılın en düşük seviyesinde seyreden işsizlik ile hala çok güçlü, ancak yavaşlama işaretleri var. Açık iş ilanları son aylarda keskin bir şekilde düşerek, bir yıl önce 12 milyondan fazla olan zirveden Mart ayında 9,6 milyona düştü. Tarihsel olarak, mevcut işlerde böylesine büyük bir düşüşe işten çıkarmalar ve artan işsizlik eşlik ederdi ve önde gelen iktisatçılar tam da bu nedenle sancılı bir ekonomik iniş öngörmüşlerdi.
Ancak şu ana kadar işsizlik kımıldamadı.
Powell bu hafta, “İstihdam açıklarının, işsizlik artmadan bu kadar düşmesi mümkün olmamalı” dedi. Cuma günü bir istihdam raporu yayınlandığında Amerika en son işsizlik güncellemesini alacak olsa da, işsizlik henüz önemli ölçüde artmadı.
dedi. ”
Amerika’nın ekonomik kaderi, Bay Powell’ın iyimserliğinin doğru olup olmadığına bağlı. Fed, işsizlikte büyük ve sancılı bir artışa neden olmadan işgücü piyasasında keskin bir yavaşlama yoluyla hızlı enflasyonla mücadele etmek için tarihe meydan okumayı başarırsa, pandemi sonrası ekonominin mirası çalkantılı ama nihayetinde olumlu olabilir. Bu mümkün değilse, fiyat artışlarını ehlileştirmenin Amerikalı işçilere acı verici bir maliyeti olabilir.
Bazı ekonomistler, iyi zamanların sürebileceğinden şüpheleniyor.
Austin’deki Texas Üniversitesi’nden bir ekonomist olan Ayşegül Şahin, “Bu harika bir uzlaşma görmedik” dedi. Bununla birlikte, üretkenlik verilerinin kasvetli göründüğüne dikkat çekti, bu da firmaların yıllarca süren pandemik işgücü kıtlığı nedeniyle dağıldığını ve artık mal ve hizmet üretmek için onlara ihtiyaç duymasalar bile işçileri ellerinde tuttuklarını gösteriyor.
“Bu sefer farklıydı, ama şimdi daha normal bir işgücü piyasasına geri dönüyoruz” dedi. “Bu her zaman olduğu gibi oynayacak.”
Fed, hem maksimum istihdamı hem de istikrarlı enflasyonu teşvik etmekten sorumludur. Ancak bu hedefler, şimdi olduğu gibi çatışabilir.
Enflasyon iki tam yıldır Fed’in yüzde 2 hedefinin üzerinde seyrediyor. Güçlü işgücü piyasası başlangıçta fiyat artışlarına neden olmasa da, onları sürdürmeye yardımcı olabilir. İşverenler, işçileri elde tutmak için daha yüksek ücretler ödüyor. Maliyetlerini karşılamak için fiyatları yükseltiyorlar. Biraz daha fazla kazananlar artan kiraları, çocuk bakım masraflarını ve restoran çeklerini emekli olmadan karşılayabilir.
Bu gibi durumlarda, Fed ekonomiyi ve iş piyasasını soğutmak için oranları yükseltir. Daha yüksek borçlanma maliyetleri, konut piyasasını yavaşlatır, araba ve ev geliştirme projeleri gibi büyük tüketici alımlarını caydırır ve işletmelerin büyümesini engeller. İnsanlar daha az harcama yaptıkça, şirketler müşteri kaybetmeden fiyatları yükseltmeye devam edemez.
Ancak siyaseti doğru yapmak ekonomik bir ip oyunudur.
Politika yapıcılar, enflasyonu hızlı bir şekilde kontrol altına almak için yeterince kararlı hareket etmenin çok önemli olduğuna inanıyor – çok uzun süre devam ederse, aileler ve işletmeler fiyatların istikrarlı bir şekilde yükselmesini bekleyebilir. Daha sonra, daha yüksek maaş artışları talep ederek ve düzenli fiyat artışlarını normalleştirerek davranışlarını ayarlayabilirler. Bu, enflasyonun kökünü kazımayı daha da zorlaştırır.
Öte yandan yetkililer, ekonominin çok fazla soğumasını ve enflasyonu normalleştirmek için gerekenden daha cezalandırıcı olan sancılı bir durgunluğa neden olmasını istemiyor.
Bu dengeyi bulmak zor bir iştir. Enflasyonu tam olarak kontrol etmek için ekonominin ne kadar yavaşlaması gerektiği net değil. Ve Fed’in faiz oranı politikası kör, kesin değil ve zaman alıyor: şimdiye kadarki artışların nihayetinde büyüme üzerinde ne kadar ağırlık yaratacağını tahmin etmek zor.
Bu nedenle Fed son birkaç aydır politika değişikliklerini yavaşlatıyor ve görünüşe göre bunları tamamen durduracak. Geçen yıl boyunca bir dizi üç çeyrek puanlık faiz oranı hareketinden sonra, Fed kısa süre önce borçlanma maliyetlerinde her seferinde çeyrek puanlık bir ayarlama yaptı. Yetkililer bu hafta, gelecek ekonomik verilere bağlı olarak, faiz oranlarını Haziran ortasındaki toplantılarına kadar tamamen durdurabileceklerinin sinyalini verdiler.
Bir duraklama, merkez bankacılarına geçmiş oran ayarlamalarının yeterli olup olmayacağını görme şansı verir.
Bu aynı zamanda onlara, bankacılık sektöründeki kargaşanın – yumuşak bir ekonomik inişi daha da zorlaştırabilecek kargaşanın – serpintilerini değerlendirmeleri için zaman verecekti.
Mart ayının ortasından bu yana üç büyük banka iflas etti ve hükümetin harekete geçmesini gerektirdi ve birkaç bölgesel banka hissesinin Çarşamba ve Perşembe günü değer kaybetmesiyle birlikte orta düzey kreditörlerden gelen gerginlik devam ediyor. Borç verenler çekildikçe bankacılık sorunları hızla ekonomik sorunlara dönüşebilir, bu da işletmeleri daha az büyüyebilir ve aileleri tüketimlerini daha az finanse edebilir hale getirir.
Indeed iş sitesinde Kuzey Amerika ekonomik araştırma direktörü Nick Bunker, bankacılık kargaşası ve Fed’in şimdiye kadarki faiz artışları göz önüne alındığında, iş piyasasının daha dramatik bir yavaşlama içinde olabileceğini söyledi.
Açık pozisyonların hızla düşmesine rağmen, bazılarının, ille de Fed politikasından kaynaklanmayan bir salgınla ilgili çılgınlığın ardından normal koşullara dönüşü yansıtabileceğini söyledi.
Örneğin, karantinadan sonra restoran ve otellerin yeniden açılmasıyla eğlence ve konaklama sektörlerindeki açık pozisyonlar hızla arttı. Bunlar artık ortadan kalktı, ancak bu daha çok normal işlere dönüş anlamına gelebilir.
Bay Bunker, “Yumuşak bir iniş var ama bunun ne kadarı yer çekimi ve pilotun uçağa ne kadarı yapıyor?” dedi. İleriye dönük olarak, azalan iş ilanları ile artan işsizlik arasındaki normal tarihsel ilişki, siyaset ısırmaya başladığında devreye girebilir.
Veya Bay Powell’ın umduğu gibi, o zaman gerçekten eşsiz olabilir. Ancak Bunker, Fed ve ABD ekonomisinin onun tezini test edip edemeyeceğinin bankacılık sistemindeki sorunların çözülüp çözülmemesine bağlı olabileceğini söyledi.
Finans sektörü gelip masayı sallarsa cevap alamayabiliriz” dedi.