Nazan Bekiroğlu’nun Yeni Romanı Kehribar Geçidi Okurla Buluşmaya Hazırlanıyor

Yunus

New member
Gün gelir hissetmediğin acının da hesabı senden sorulur. Kalbimden sorumsuzum sanma. Azatlı köle Vitalis, lâhit kopyacısı Efesli Linus, yazıcı köle Simonides, tapınak kandilcisi Feliks, uykusuz çoban Fazelis, gezgin Al-Mina, barbar Yüzbaşı Geta ve boynunda beyaz madalyonuyla Kehribar, Roma’dan çıkıp sığındıkları mağarada kendilerini uykunun inançlı kollarına atmışlardı daha bir gece evvel.

Forum’un, Colosseum’un, Senato’nun, İmparator Diocletianus’un, toga picta’nın, Tiber ırmağının, Şifa Tapınağı’nın, elden ele dolaşan kusurlu sikkenin, daha sonradan kaybedilmiş yahut hiç edinilmemiş özgürlüklerin, hitabetin, kitabetin, yontunun, şifalı otların, kurtların kuşların, dağların, uzun seyahatlerin ve en can yakıcı dövüşlerin ortasından geçip ulaştıkları o mağara kıssayı öyküye, uykusuzluğu uykuya, rüyayı rüyete ve faziletli bir köpeği yedi şahsa ekledi.

O yedi kişi ve Kehribar 309 yıl daha sonra uyandıklarında hiç bir şeyi bıraktıkları üzere bulmadılar. İmparator Diocleatianus’un Roma’sı yerle yeksan olmuş, Nasıralı İsa’nın dininin nişaneleri kentin her yerini tutmuştu. Artık artık rabler susmuş, ikonalar konuşmaya başlamış, paganların yerini ruhbanlar almış, saf inancın bağlılarına bir şeyler olmuştu. Usta muharrir Nazan Bekiroğlu’ndan ihtişamın ve sefaletin, adaletin ve zulmün başşehri Roma’yı yedi uyurların hikayesine bağlayan bir edebi şölen Kehribar Geçidi… Güçlü karakter yapısı, incelikle işlenmiş bilgileri ve insanlığın bin senelera uzanan macerasından göster-dikleriyle destansı bir roman…

Editörün Görüşü

Nazan Bekiroğlu’nun uzunca bir ortanın akabinde yayımladığı yeni romanı Kehribar Geçidi, Roma ve “yedi uyurlar” temaları üzerinden insanın güç, iktidar ve ihtişam karşısındaki hallerini, içine kodlanmış vicdanın sesini duyanların ve duyamayanların serencamını, adaletin ve vicdanın saf inançla derin bağını sorgulatan bir anlatı ortaya koyuyor. Roma üzerinden bir insanlık tarihi ve insanlık durumları okuması sunan roman beraberinde incelikle işlenmiş bilgileriyla Roma İmparatorluğu’nun toplumsal, siyasal ve dinî öğelerini de ustalıkla resmediyor.

niye Kıymetli?

Nazan Bekiroğlu Kehribar Geçidi’nde hem İslam hem Hristiyan kültürlerinde yer bulan “yedi uyurlar” anlatısı ve Roma İmparatorluğu’nun dağılmadan evvelki son yüzyılı üzerine bir roman kurguluyor. M. S. 300-600 yılları ortasının Roma’sının siyasi ve dini atmosferini, İmparatorluğun üzerinde yükseldiği destek noktalarını, ihtişamın ve şiddetin eriştiği tepeleri, Hz. İsa’nın birinci devir takipçilerinin saf inancıyla kurumsallaşmış dinin çatışmasını, Paganizm ve Hıristiyanlık içindeki alışverişi, insanoğlunun dünyayla ve güçle imtihanını anlatan fazlaca katmanlı ve epeyce güçlü bir roman. Roma’nın zulmünden kaçıp sığındıkları mağarada dünyanın en uzun uykusuna dalan yedi kişi ve köpekleri Kehribar’ın şahitlikleri; okura Roma’nın vaktiyle romanın yazıldığı vakitle enteresan bağlar kurduruyor.

Kitaptan Alıntılar

* Tıpkı kalıptan çıkan her akçe başkalarının birebirdir fakat o gün hazineye, senatoya, Forum’daki sarraf tezgâhlarına, ofislere, pazar yerlerine, limanlara, kentin kapılarına sevk edilen pırıl pırıl sikkelerin ortasına kusurlu bir tanesi karıştı. Fark eden olmadı, eden de ses çıkarmadı. İlah bilir niçin? Ta ki kusurlu sikke heybeden heybeye, keseden keseye, kasadan çekmeceye girip çıkarak bütün Roma’yı dolaşsın; kıssayı kıssaya, uykusuzluğu uykuya, yolcuyu yola, rüyayı rüyete ve faziletli bir köpeği yedi bireye eklesin diye.

* Kiraz ağaçlarının çabucak hemen çiçek açtığı o güzelim bahar gününde Roma darphanesinde basılan binlerce sikkenin biri bir öfkenin kurbanı oluverdi. Zeytini ve üzümü ve inciri olgunlaştıran yakıcı güneşin altında, sırtında boyasız ham ketenden bir harmaniye ile Kudüs’ün sokaklarında yürürken çözük saçlarının ucu omuzlarında terleyen peygamberin Golgotha doruğunda çarmıha çekilmesinin üzerinden iki buçuk asırdan biraz fazla vakit geçmişti.

* Meşe ağacının altına vardıklarında gecenin ağır bulutları dağılmış, berrak gökte güneş parlamaya başlamıştı. Çobanı tanımıyordu yazıcı köle fakat gezgin de yontucu da azatlı köle de kandilci de hemderdi, dindaşı, kaderdaşıydı ve aşikâr ki çoban da tıpkı ateşte kavrulmuştu. Altı kişi olmuşlardı ve Kehribar’a nazaran bir getireceği daha vardı. her insanın bir sırası, Kehribar’ın kendine mahsus bir vakti vardı ve o bahsedilmiş vakit şimşeklerin çakmasıyla başladı.

* bir daha de bu hayat, evet yaşıyordular, lakin onların ömrü değildi. Her şey değişmiş bir onlar değişmemişti. Zihinleri ve kalpleri 309 yıl evvel karlı bir gecede bir mağaranın kuytusunda gölgelerin içinde uykuya dalmadan evvel nasılsa bugün de o denli. Daha dün üzere. Dün kaldıkları yerden bugün başlamışlardı. Yaşlanmadan, değişmeden, tıpkı vücut tıpkı hafıza birebir zihinle birebir hisle. Güya hiç yaşamamışlar üzereydi. Bir anda kaybolmuştu bir dünya, geri dönmemek üzere. Yalnızca şu gökyüzü kalmıştı geriye 309 yıl evvel onları bakılırsan ve onların gördüğü, bir de Tiber. Bir de şu Kehribar Geçidi.

* Bu haliyle bütün canlıların, ortasından sükûnetle geldiği o ana kaynağa epey yakınlardı. Çobana o denli geldi ki kurt kurt olmadan, köpek köpek olmadan, insan katil olmadan evvel, uzak bir geçmişte hepsi bir candı.

* Güya ölmüşüz de bu dünyadaki günlerimizi anarak konuşuyoruz seninle. Güya bu dünyadaki hayatımız bitmiş de biri, bütün kaygılarımıza dönüp şöyleki bir bakalım diye omuzumuzu okşar üzere. Bitti artık, geçti, der üzere.

* Dağılmış bir şeyi onun lakin eski halini bilen biri bir ortaya getirebilir. bir daha de arıtabildik sözlerimizi dehşetli anılarından. Yoksa Tanrı’dan yeni sözler yakarmamız gerekecekti.

* Öbür türlü tanıyordu insanları, isimleriyle değil. Acıları de ayırmıyordu birbirinden ve beni buraya kadar fırlatan şeyin ne olduğunu merak etmese de bütün sıkıntıları birbirine benzeten o eşiği aşmış çeşitten bir kederli olduğumu biliyordu.

* Roma da ölür. Değerli olan ölmesi değil nasıl öldüğüdür.

* Ben sana âşık olduğumda bütün kozmosun aşk olduğunu fark etmiş biriyim. Bir duşta başlayan aşk kutludur diye bilirim.
 
Üst