Dünyayı kurtarırken para kazanmak mümkün mü?
Türkiye, Yunanistan, İtalya, İspanya, Fransa, Hırvatistan, Cezayir, Tunus, Mısır, İsrail, Lübnan, Suriye: Bu ülkelerin ortak noktası nedir desem, herbiçimde aklınıza birinci “Akdeniz” gelir. Lakin şu anda bu ülkelerin ortak noktası, geçen hafta hepsinde büyük orman yangınlarının çıkmış olması. Hatalı muhakkak: Global ısınma ve bunu yaratan insanoğlu.
Türkiye ve Yunanistan başta olmak üzere tüm bu ülkeler orman yangınlarıyla kavrulurken, 9 Ağustos’ta Birleşmiş Milletler Hükümetler Ortası İklim Değişikliği Paneli’nin 6’ıncı Kıymetlendirme Raporu yayınlandı. Bugüne kadar yazılmış en kapsamlı ve en önemli ikazların yer aldığı rapor, Dünya ve insanlık için tam manasıyla “kırmızı alarm” veriyor.
Rapora nazaran, 2040 yılına kadar global ısınmanın 1.5 dereceyi aşabileceği, sıcak hava dalgalarının artacağı, soğuk mevsimlerin kısalacağı kaydedildi. Bu, insanlık için felaket demek. Orman yangınlarının artması, kuraklık, sel baskınları, elektrik kesintileri, insan bedeninin dayanamayacağı kadar yüksek sıcaklıklara maruz kalması demek. Beş yıllık kıymetlendirme, yazım, gözden geçirme (hakem), uygun bulma ve kabul süreçlerini içeren rapor, 60’dan fazla ülkeden kendi alanlarında uzman bilimciler içinden seçilmiş 234 kıymetli bilim insanı tarafınca kalem alındı. Bu müellifler, iklim değişikliği temalı binlerce hakemli makale ve çeşitli yayınları epeyce önemli bir halde inceleyerek kendi değerlendirmelerini titizlikle hazırladı.
Raporun birinci taslağı için çeşitli uzman ve hükümet temsilcilerinden 23 binden çok hakem görüşü, ikinci taslağı içinse 50 binden çok uzman ve hükümet temsilcisinin yorumu alındı. Raporun altını çizdiği en kıymetli iletilerden biri de şu: Felakete gerçek giden global ısınmanın tek niçini insan aktiviteleri!
İnsanoğlu 19. yüzyılın sonundan itibaren her şeyi o kadar süratli tüketti ki, 21. yüzyıla geldiğimizde, dünyadaki yeraltı ve yer üstü kaynaklarının da bir son kullanma tarihi olduğu gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kaldı. Dünyadaki önde gelen gelecek bilimcilerin neredeyse tamamı, dünyanın ayakta kalabilmesi için 2040’a kadar eski kapitalist tertibin yerine sürdürülebilir kalkınmanın ve kaynaklardan her insanın eşit yaralanmasını temel alan yeni bir ekonomik sistemin benimsenmek zorunda olduğunu söylüyor.
Pekala iş dünyası ve şirketler, sürdürülebilir kalkınmaya nasıl katkıda bulunabilir? Dahası, dünyayı değiştirirken hem de para kazanmak mümkün mü? Bundan bir süre evvel dünyada “Küresel kalkınma ve insani yardımın Bloomberg’ü” olarak bilinen ‘Devex’in Kurucu Lideri ve “The Business of Changing the World” (Dünyayı değiştirme iş kolu) kitabının muharriri Raj Kumar’la İstanbul’da bir söyleşi yapmıştım.
Global kalkınmanın önde gelen isimlerinden olan Raj Kumar’la ‘Dünyayı değiştirirken nasıl para kazanılır?’ konusunu konuştum.
Raj Kumar’a nazaran sürdürülebilir kalkınma ve insani yardım sanayisi artık kökten bir biçimde değişime uğramış durumda. Bilhassa 2. Dünya Savaşı’ndan daha sonra Birleşmiş Milletler, Dünya Bankası, vs. üzere aygıtlarla ‘kalkınma ve insani yardım’ konusuna daima devletler ya da devletlerarası kuruluşlar öncülük etti.
Şu anda bizim aşina olduğumuz kalkınma ve insani yardım dünyasında, Dünya Bankası, UNICEF, Bill Gates Vakfı, vs. üzere kuruluşların hepsini yan yana koyduğunuz vakit 200 milyar dolarlık bir sanayi ortaya çıkıyor. Lakin bilhassa son 10 yılda bu durum büyük bir değişim ve dönüşüme uğradı. Artık dünyadaki fazlaca uluslu şirketler ve ülkelerdeki büyük şirketler; şahsen kendi toplumsal sorumluluk, kalkınma ve insani yardım kampanyalarını yürütüyorlar. Artık bütün dünyada şirketlerin kurduğu ve yeni yeni ortaya çıkan o kadar fazlaca kalkınma ajansı, vakıf, insani yardım kuruluşu, vs. var ki global kalkınma piyasasının önümüzdeki senelerda epeyce daha fazla bir ivme kazanacak üzere görünüyor.
Pekala fazlaca uluslu ve büyük şirketler, nasıl oldu da gereksinim sahiplerine yardım etmeye ve kalkınma ajandasına katkı sunmaya başladı? Bu anlayış ve ideoloji, nasıl oldu da iş dünyasının bir kesimi haline geldi? Dahası bu durum, mevcut kapitalist sistemde bir şablon değişikliğine mi işaret ediyor?
Yazının tamamı burada.
Türkiye, Yunanistan, İtalya, İspanya, Fransa, Hırvatistan, Cezayir, Tunus, Mısır, İsrail, Lübnan, Suriye: Bu ülkelerin ortak noktası nedir desem, herbiçimde aklınıza birinci “Akdeniz” gelir. Lakin şu anda bu ülkelerin ortak noktası, geçen hafta hepsinde büyük orman yangınlarının çıkmış olması. Hatalı muhakkak: Global ısınma ve bunu yaratan insanoğlu.
Türkiye ve Yunanistan başta olmak üzere tüm bu ülkeler orman yangınlarıyla kavrulurken, 9 Ağustos’ta Birleşmiş Milletler Hükümetler Ortası İklim Değişikliği Paneli’nin 6’ıncı Kıymetlendirme Raporu yayınlandı. Bugüne kadar yazılmış en kapsamlı ve en önemli ikazların yer aldığı rapor, Dünya ve insanlık için tam manasıyla “kırmızı alarm” veriyor.
Rapora nazaran, 2040 yılına kadar global ısınmanın 1.5 dereceyi aşabileceği, sıcak hava dalgalarının artacağı, soğuk mevsimlerin kısalacağı kaydedildi. Bu, insanlık için felaket demek. Orman yangınlarının artması, kuraklık, sel baskınları, elektrik kesintileri, insan bedeninin dayanamayacağı kadar yüksek sıcaklıklara maruz kalması demek. Beş yıllık kıymetlendirme, yazım, gözden geçirme (hakem), uygun bulma ve kabul süreçlerini içeren rapor, 60’dan fazla ülkeden kendi alanlarında uzman bilimciler içinden seçilmiş 234 kıymetli bilim insanı tarafınca kalem alındı. Bu müellifler, iklim değişikliği temalı binlerce hakemli makale ve çeşitli yayınları epeyce önemli bir halde inceleyerek kendi değerlendirmelerini titizlikle hazırladı.
Raporun birinci taslağı için çeşitli uzman ve hükümet temsilcilerinden 23 binden çok hakem görüşü, ikinci taslağı içinse 50 binden çok uzman ve hükümet temsilcisinin yorumu alındı. Raporun altını çizdiği en kıymetli iletilerden biri de şu: Felakete gerçek giden global ısınmanın tek niçini insan aktiviteleri!
İnsanoğlu 19. yüzyılın sonundan itibaren her şeyi o kadar süratli tüketti ki, 21. yüzyıla geldiğimizde, dünyadaki yeraltı ve yer üstü kaynaklarının da bir son kullanma tarihi olduğu gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kaldı. Dünyadaki önde gelen gelecek bilimcilerin neredeyse tamamı, dünyanın ayakta kalabilmesi için 2040’a kadar eski kapitalist tertibin yerine sürdürülebilir kalkınmanın ve kaynaklardan her insanın eşit yaralanmasını temel alan yeni bir ekonomik sistemin benimsenmek zorunda olduğunu söylüyor.
Pekala iş dünyası ve şirketler, sürdürülebilir kalkınmaya nasıl katkıda bulunabilir? Dahası, dünyayı değiştirirken hem de para kazanmak mümkün mü? Bundan bir süre evvel dünyada “Küresel kalkınma ve insani yardımın Bloomberg’ü” olarak bilinen ‘Devex’in Kurucu Lideri ve “The Business of Changing the World” (Dünyayı değiştirme iş kolu) kitabının muharriri Raj Kumar’la İstanbul’da bir söyleşi yapmıştım.
Global kalkınmanın önde gelen isimlerinden olan Raj Kumar’la ‘Dünyayı değiştirirken nasıl para kazanılır?’ konusunu konuştum.
Raj Kumar’a nazaran sürdürülebilir kalkınma ve insani yardım sanayisi artık kökten bir biçimde değişime uğramış durumda. Bilhassa 2. Dünya Savaşı’ndan daha sonra Birleşmiş Milletler, Dünya Bankası, vs. üzere aygıtlarla ‘kalkınma ve insani yardım’ konusuna daima devletler ya da devletlerarası kuruluşlar öncülük etti.
Şu anda bizim aşina olduğumuz kalkınma ve insani yardım dünyasında, Dünya Bankası, UNICEF, Bill Gates Vakfı, vs. üzere kuruluşların hepsini yan yana koyduğunuz vakit 200 milyar dolarlık bir sanayi ortaya çıkıyor. Lakin bilhassa son 10 yılda bu durum büyük bir değişim ve dönüşüme uğradı. Artık dünyadaki fazlaca uluslu şirketler ve ülkelerdeki büyük şirketler; şahsen kendi toplumsal sorumluluk, kalkınma ve insani yardım kampanyalarını yürütüyorlar. Artık bütün dünyada şirketlerin kurduğu ve yeni yeni ortaya çıkan o kadar fazlaca kalkınma ajansı, vakıf, insani yardım kuruluşu, vs. var ki global kalkınma piyasasının önümüzdeki senelerda epeyce daha fazla bir ivme kazanacak üzere görünüyor.
Pekala fazlaca uluslu ve büyük şirketler, nasıl oldu da gereksinim sahiplerine yardım etmeye ve kalkınma ajandasına katkı sunmaya başladı? Bu anlayış ve ideoloji, nasıl oldu da iş dünyasının bir kesimi haline geldi? Dahası bu durum, mevcut kapitalist sistemde bir şablon değişikliğine mi işaret ediyor?
Yazının tamamı burada.