COVID-19’un işgücü piyasalarına tesirine ait son ILO Müşahede raporu, global toparlanmanın durakladığını, gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olanlar içinde büyük eşitsizlikler olduğunu gösteriyor.
CENEVRE (ILO Haber) – Milletlerarası Çalışma Örgütü’ne nazaran, gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olan ülkelerin yaşadıkları iki başka surattaki toparlanmanın bir bütün olarak global ekonomiyi tehdit etmesi niçiniyle, 2021 yılında global salgına atfedilebilir çalışma saati kaybı, daha evvel varsayım edilenden çok yüksek olacak.
ILO’nun yeni iddialarına göre, 2021’de dünya genelinde toplam çalışma saati, global salgın öncesi (2019 Ç4) seviyenin %4,3 altında olacak yahut 125 milyon tam vakitli muadil (TZE) iş kaybı manasına gelecek.
Bu revizyon, ILO’nun geçen Haziran’da yayınladığı %3,5 yahut 100 milyon TZE iş kaybı varsayımına kıyasla büyük fark arz ediyor.
“ILO Müşahede: COVID-19 ve Çalışma hayatı, 8. Baskı” şu uyarıyı yapıyor: Somut mali ve teknik takviye şayet olmazsa, istihdamın toparlanması bakımından gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler içindeki “büyük uçurum” devam edecek.
2021 Ç3’te, yüksek gelirli ülkelerde çalışma mühleti, 2019 Ç4’e bakılırsa %3,6 azaldı. Öte yandan düşük gelirli ülkelerde bu düşüş %5,7, düşük-orta gelirli ülkelerde ise %7,3 oldu.
Bölgelere bakıldığında da, global salgın öncesine kıyasla çalışma mühleti kayıpları Avrupa ve Orta Asya’da en düşük oldu (%2,5). Akabinde %4,6 ile Asya-Pasifik geliyor. Afrika %5,6, Amerika Kıtaları %5,4 ve Arap Ülkeleri %6,5 kayba uğradı.
Aşılar ve Mali Canlandırma
Aşılama ve mali canlandırma paketlerinin uygulanmasındaki büyük farklar, anılan büyük uçurumun temel sebebini oluşturuyor.
Varsayımlara göre, 2021 Ç2’de global işgücü piyasalarına, tam aşılanan her 14 kişi başına 1 TZE iş eklendi; bu da, toparlanmaya büyük katkı verdi.
Aşılar olmasaydı, global çalışma müddeti kaybı, 2021 Ç2’de %6 olurdu; gerçekte ise %4,8 oldu.
Aşılamanın çok istikrarsız yürümesi niçiniyle, olumlu tesir, yüksek gelirli ülkelerde en yüksek seviyede, düşük-orta gelirli ülkelerde ihmale edilebilir seviyede, düşük gelirli ülkelerde ise neredeyse sıfır seviyesinde oldu.
Aşı konusunda global dayanışma daha kuvvetli olsaydı, bu dengesizlikler, süratli ve aktif halde giderilebilirdi. ILO iddialarına bakılırsa, düşük gelirli ülkeler aşıya daha hakkaniyetli halde erişebilselerdi, çalışma müddetlerinin toparlanması daha güçlü ekonomileri üç aydan biraz daha uzun müddette yakalardı.
Farklı toparlanma eğrilerini yaratan başka temel faktör de mali canlandırma paketleri oldu. Fakat, mali canlandırma paketleri açığı hala ele alınmamış halde devam ediyor; dünyadaki canlandırma tedbirlerinin yaklaşık %86’sı yüksek gelirli ülkelerde yürütülüyor. Varsayımlara nazaran, mali canlandırmada yıllık GSYH’nin %1’i kadar artış, çalışma müddetlerinde 2019 Ç4’e nazaran 0,3 yüzdelik puan artış sağlıyor.
Verimlilik Açığı ve İşletmeler
COVID-19 krizi beraberinde, verimliliği, personelleri ve işletmeleri, daha büyük eşitsizliklere yol açan halde etkiledi.
İleri ülkeler ile gelişmekte olan ülkeler içindeki verimlilik açığının gerçek olarak 1’e 17,5’ten 1’e 18’e yükseleceği kestirim ediliyor; bu sayı, 2005’ten bu yana kaydedilen en yüksek açık olacak.
“İşgücü piyasalarının halihazır eğrisi, duraklamış bir toparlanmayı, büyük olumsuz risklerin ortaya çıktığını ve gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olanlar içinde büyük uçurum olduğunu gösteriyor” diyen ILO Genel Yöneticisi Guy Ryder, “Ne yazık ki, aşı dağıtımı ve mali kapasite eşitsizliği bu trendleri şiddetlendiriyor, her ikisinin de ivedilikle ele alınması gerekiyor” formunda kelamlarını sürdürdü.
Ryder kelamlarını şu biçimde tamamladı: “Biz ILO’da harekete geçmiş durumdayız. Geçen Haziran’da toplanan Memleketler arası Çalışma Konferansı, COVID-19 global salgınından insan merkezli toparlanmaya yönelik Global Hareket Çağrısı’nı kabul etti. Bu davet, ülkelerin krizden ekonomik ve toplumsal toparlanmanın herkesi kapsayıcı, sürdürülebilir ve sağlam olmasını sağlamayı taahhüt ettikleri bir yol haritasıdır. BM’nin Ortak Gündemi ve Global İstihdam ve Toplumsal Muhafaza Hızlandırıcısı ile tam uyumlu olan ve destekleyen bu yol haritasını uygulamanın vakti geldi.”
CENEVRE (ILO Haber) – Milletlerarası Çalışma Örgütü’ne nazaran, gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olan ülkelerin yaşadıkları iki başka surattaki toparlanmanın bir bütün olarak global ekonomiyi tehdit etmesi niçiniyle, 2021 yılında global salgına atfedilebilir çalışma saati kaybı, daha evvel varsayım edilenden çok yüksek olacak.
ILO’nun yeni iddialarına göre, 2021’de dünya genelinde toplam çalışma saati, global salgın öncesi (2019 Ç4) seviyenin %4,3 altında olacak yahut 125 milyon tam vakitli muadil (TZE) iş kaybı manasına gelecek.
Bu revizyon, ILO’nun geçen Haziran’da yayınladığı %3,5 yahut 100 milyon TZE iş kaybı varsayımına kıyasla büyük fark arz ediyor.
“ILO Müşahede: COVID-19 ve Çalışma hayatı, 8. Baskı” şu uyarıyı yapıyor: Somut mali ve teknik takviye şayet olmazsa, istihdamın toparlanması bakımından gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler içindeki “büyük uçurum” devam edecek.
2021 Ç3’te, yüksek gelirli ülkelerde çalışma mühleti, 2019 Ç4’e bakılırsa %3,6 azaldı. Öte yandan düşük gelirli ülkelerde bu düşüş %5,7, düşük-orta gelirli ülkelerde ise %7,3 oldu.
Bölgelere bakıldığında da, global salgın öncesine kıyasla çalışma mühleti kayıpları Avrupa ve Orta Asya’da en düşük oldu (%2,5). Akabinde %4,6 ile Asya-Pasifik geliyor. Afrika %5,6, Amerika Kıtaları %5,4 ve Arap Ülkeleri %6,5 kayba uğradı.
Aşılar ve Mali Canlandırma
Aşılama ve mali canlandırma paketlerinin uygulanmasındaki büyük farklar, anılan büyük uçurumun temel sebebini oluşturuyor.
Varsayımlara göre, 2021 Ç2’de global işgücü piyasalarına, tam aşılanan her 14 kişi başına 1 TZE iş eklendi; bu da, toparlanmaya büyük katkı verdi.
Aşılar olmasaydı, global çalışma müddeti kaybı, 2021 Ç2’de %6 olurdu; gerçekte ise %4,8 oldu.
Aşılamanın çok istikrarsız yürümesi niçiniyle, olumlu tesir, yüksek gelirli ülkelerde en yüksek seviyede, düşük-orta gelirli ülkelerde ihmale edilebilir seviyede, düşük gelirli ülkelerde ise neredeyse sıfır seviyesinde oldu.
Aşı konusunda global dayanışma daha kuvvetli olsaydı, bu dengesizlikler, süratli ve aktif halde giderilebilirdi. ILO iddialarına bakılırsa, düşük gelirli ülkeler aşıya daha hakkaniyetli halde erişebilselerdi, çalışma müddetlerinin toparlanması daha güçlü ekonomileri üç aydan biraz daha uzun müddette yakalardı.
Farklı toparlanma eğrilerini yaratan başka temel faktör de mali canlandırma paketleri oldu. Fakat, mali canlandırma paketleri açığı hala ele alınmamış halde devam ediyor; dünyadaki canlandırma tedbirlerinin yaklaşık %86’sı yüksek gelirli ülkelerde yürütülüyor. Varsayımlara nazaran, mali canlandırmada yıllık GSYH’nin %1’i kadar artış, çalışma müddetlerinde 2019 Ç4’e nazaran 0,3 yüzdelik puan artış sağlıyor.
Verimlilik Açığı ve İşletmeler
COVID-19 krizi beraberinde, verimliliği, personelleri ve işletmeleri, daha büyük eşitsizliklere yol açan halde etkiledi.
İleri ülkeler ile gelişmekte olan ülkeler içindeki verimlilik açığının gerçek olarak 1’e 17,5’ten 1’e 18’e yükseleceği kestirim ediliyor; bu sayı, 2005’ten bu yana kaydedilen en yüksek açık olacak.
“İşgücü piyasalarının halihazır eğrisi, duraklamış bir toparlanmayı, büyük olumsuz risklerin ortaya çıktığını ve gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olanlar içinde büyük uçurum olduğunu gösteriyor” diyen ILO Genel Yöneticisi Guy Ryder, “Ne yazık ki, aşı dağıtımı ve mali kapasite eşitsizliği bu trendleri şiddetlendiriyor, her ikisinin de ivedilikle ele alınması gerekiyor” formunda kelamlarını sürdürdü.
Ryder kelamlarını şu biçimde tamamladı: “Biz ILO’da harekete geçmiş durumdayız. Geçen Haziran’da toplanan Memleketler arası Çalışma Konferansı, COVID-19 global salgınından insan merkezli toparlanmaya yönelik Global Hareket Çağrısı’nı kabul etti. Bu davet, ülkelerin krizden ekonomik ve toplumsal toparlanmanın herkesi kapsayıcı, sürdürülebilir ve sağlam olmasını sağlamayı taahhüt ettikleri bir yol haritasıdır. BM’nin Ortak Gündemi ve Global İstihdam ve Toplumsal Muhafaza Hızlandırıcısı ile tam uyumlu olan ve destekleyen bu yol haritasını uygulamanın vakti geldi.”