PARİS — Yüzbinlerce Fransız protestocu Çarşamba günü ülkenin dört bir yanındaki şehirlere akın etti ve grevdeki işçiler, hükümetin yasal emeklilik yaşını yükseltme planını protesto etmek için, tartışmalı yasa yürürlüğe girmeden önceki son güç gösterisinde demiryolu hatlarını kesintiye uğrattı ve okulları kapattı. Perşembe günü oy kullanmak için.
İki ay içinde türünün sekizinci ulusal seferberliği olan yürüyüş ve grevler, görünüşte uzlaşmaz iki güç arasındaki hesaplaşmayı somutlaştırdı: Emekli maaşlarında reform yapma kararlılığında sarsılmaz Başkan Emmanuel Macron ve devam etmeye yemin etmiş büyük protestocu kalabalıkları Pek çok kişinin inandığı gibi, emeklilik yaşını 62’den 64’e çıkaran yasa tasarısı Parlamento’dan geçse bile mücadele.
Çarşamba günü Paris’te yürüyüş yapan 59 yaşındaki Patrick Agman, “Macron bizi dinlemedi ve ben de artık onu dinlemeye istekli değilim” dedi. Ülkeyi abluka altına almaktan başka bir seçenek göremiyorum” dedi.
Bununla birlikte, protesto hareketinin buradan nasıl bir şekil alacağı belirsizliğini koruyor, ya Fransa’nın daha önce gördüğü türden yaygın bir toplumsal huzursuzluğa dönüşmesi ya da yavaş yavaş ölmesi için bolca alan var.
Kalabalık Çarşamba günü Normandiya’daki Le Havre’den Fransız Rivierası’ndaki Nice’e kadar şehirlerde yürürken, parlamentonun her iki meclisinden milletvekillerinden oluşan ortak bir komite, emeklilik yasa tasarısının ortak bir versiyonunu kabul etti ve Perşembe günü oylamaya gönderdi.
Macron’un oylamayı güvence altına almak için merkezci siyasi partisi dışından yeterli desteği alıp almadığı belirsizliğini korurken, başbakan yine de yasayı oylama olmaksızın geçirmek için özel bir anayasal yetki kullanabilir. Bu, hükümetin sonbaharda bir bütçe yasasını geçirmek için kullandığı bir araç, ancak gensoru önergesiyle karşılaşma riski var.
Bir bakıma Çarşamba günkü gösteriler, yasanın yürürlüğe girmesini engellemek için son bir çağrıydı. Ülkenin en büyük sendikası olan Fransız Demokratik Sendikalar Konfederasyonu’nun lideri Laurent Berger, Paris’teki yürüyüşte, “Parlamentoya bu reforma oy vermemesini söylemek büyük öfke” dedi.
Ellabe anket enstitüsünün Çarşamba günü yayınladığı bir araştırmaya göre, Fransız halkının dörtte üçü yasanın geçirileceğine inanıyor. Ve birçok protestocu, yeni bir gösteri dalgasının hükümeti yasa geçtikten sonra yasayı geri çekmeye zorlayabileceğine inanarak oylamanın ötesine baktı.
Bazı öğretmenler, okul müdürlerine başka bir grev hakkında bilgi verdiklerini söylediler. Diğerleri, gelecekteki grevle ilgili maaş kesintileri beklentisiyle para biriktirdiklerini söyledi.
Grevci demiryolu işçilerini desteklemek için para toplayan bir kutu tutarken gösteri yapan 26 yaşındaki Bénédicte Pelvet, “Amaç gerçekten mümkün olduğu kadar uzun süre devam etmek,” dedi.
Paris’teki yürüyüş rotası boyunca renkli tabelalar, pankartlar ve duvar yazıları, sonuçları ne olursa olsun mücadeleyi sürdürme kararlılığını yansıtıyordu. Bir duvarda, “Çöp söz konusu olduğunda bile, bu karmaşadan kurtulacağız” yazıyor, çöp işçileri greve gittiği için Fransa’daki şehirlerde biriken çöp dağlarına atıfta bulunuyor.
Ülke çapında sekiz emeklilik karşıtı gösteriye katılan 56 yaşındaki Rémy Boulanger, protestocular arasında “taleplerimizi duymazdan geldiğini” söylediği bir hükümete karşı öfkenin arttığını söyledi.
Fransa, emeklilik sistemini finanse etmek için bordro vergilerine güveniyor. Bay Macron uzun süredir, insanların daha uzun yaşayan emeklileri desteklemek için daha uzun çalışmaları gerektiğini savunuyor. Ancak muhalifler, zenginlerin vergilendirilmesi gibi diğer finansman çözümlerine işaret ederek, planın daha kısa yaşam beklentisi olan işçileri haksız yere vuracağını söylüyor.
Ellabe anketine göre Fransız halkının yaklaşık yüzde 70’i protestoların devam etmesini istiyor ve 10 kişiden dördü protestoların yoğunlaşması gerektiğini söylüyor.
Sendika liderleri seferberliğin durmayacağını belirttiler, ancak planlarını henüz açıklamadılar. Aşırı sol sendika CGT’nin lideri Philippe Martinez Çarşamba günü “Sokağa çıkmak için asla geç değildir” dedi.
Fransa, değişimi sağlamanın veya engellemenin bir yolu olarak uzun bir sokak gösterileri geçmişine sahiptir. Son olarak, 2018’de başlatılan Sarı Yelekliler hareketi aylarca süren gösterilere yol açtı ve hükümeti akaryakıt vergilerini artırma planlarını geri çekmeye zorladı. Ancak Fransız hükümeti en son protestoculara boyun eğip halihazırda kabul edilmiş bir yasayı geri çektiğinde, tartışmalı bir genç istihdam sözleşmesinin rafa kaldırıldığı 2006 yılındaydı.
Bay Boulanger, “2006’da tekrarlamak ideal olur” dedi. Ancak protestocular arasında bir yorgunluk hissinin yayıldığını kabul etti – Çarşamba günkü protestolar bir hafta öncesinden daha küçüktü. Bunun yerine, değişiklik getirmek için dört yıldan fazla bir süre sonra yapılacak bir sonraki cumhurbaşkanlığı seçimlerine baktığını söyledi.
İki ay içinde türünün sekizinci ulusal seferberliği olan yürüyüş ve grevler, görünüşte uzlaşmaz iki güç arasındaki hesaplaşmayı somutlaştırdı: Emekli maaşlarında reform yapma kararlılığında sarsılmaz Başkan Emmanuel Macron ve devam etmeye yemin etmiş büyük protestocu kalabalıkları Pek çok kişinin inandığı gibi, emeklilik yaşını 62’den 64’e çıkaran yasa tasarısı Parlamento’dan geçse bile mücadele.
Çarşamba günü Paris’te yürüyüş yapan 59 yaşındaki Patrick Agman, “Macron bizi dinlemedi ve ben de artık onu dinlemeye istekli değilim” dedi. Ülkeyi abluka altına almaktan başka bir seçenek göremiyorum” dedi.
Bununla birlikte, protesto hareketinin buradan nasıl bir şekil alacağı belirsizliğini koruyor, ya Fransa’nın daha önce gördüğü türden yaygın bir toplumsal huzursuzluğa dönüşmesi ya da yavaş yavaş ölmesi için bolca alan var.
Kalabalık Çarşamba günü Normandiya’daki Le Havre’den Fransız Rivierası’ndaki Nice’e kadar şehirlerde yürürken, parlamentonun her iki meclisinden milletvekillerinden oluşan ortak bir komite, emeklilik yasa tasarısının ortak bir versiyonunu kabul etti ve Perşembe günü oylamaya gönderdi.
Macron’un oylamayı güvence altına almak için merkezci siyasi partisi dışından yeterli desteği alıp almadığı belirsizliğini korurken, başbakan yine de yasayı oylama olmaksızın geçirmek için özel bir anayasal yetki kullanabilir. Bu, hükümetin sonbaharda bir bütçe yasasını geçirmek için kullandığı bir araç, ancak gensoru önergesiyle karşılaşma riski var.
Bir bakıma Çarşamba günkü gösteriler, yasanın yürürlüğe girmesini engellemek için son bir çağrıydı. Ülkenin en büyük sendikası olan Fransız Demokratik Sendikalar Konfederasyonu’nun lideri Laurent Berger, Paris’teki yürüyüşte, “Parlamentoya bu reforma oy vermemesini söylemek büyük öfke” dedi.
Ellabe anket enstitüsünün Çarşamba günü yayınladığı bir araştırmaya göre, Fransız halkının dörtte üçü yasanın geçirileceğine inanıyor. Ve birçok protestocu, yeni bir gösteri dalgasının hükümeti yasa geçtikten sonra yasayı geri çekmeye zorlayabileceğine inanarak oylamanın ötesine baktı.
Bazı öğretmenler, okul müdürlerine başka bir grev hakkında bilgi verdiklerini söylediler. Diğerleri, gelecekteki grevle ilgili maaş kesintileri beklentisiyle para biriktirdiklerini söyledi.
Grevci demiryolu işçilerini desteklemek için para toplayan bir kutu tutarken gösteri yapan 26 yaşındaki Bénédicte Pelvet, “Amaç gerçekten mümkün olduğu kadar uzun süre devam etmek,” dedi.
Paris’teki yürüyüş rotası boyunca renkli tabelalar, pankartlar ve duvar yazıları, sonuçları ne olursa olsun mücadeleyi sürdürme kararlılığını yansıtıyordu. Bir duvarda, “Çöp söz konusu olduğunda bile, bu karmaşadan kurtulacağız” yazıyor, çöp işçileri greve gittiği için Fransa’daki şehirlerde biriken çöp dağlarına atıfta bulunuyor.
Ülke çapında sekiz emeklilik karşıtı gösteriye katılan 56 yaşındaki Rémy Boulanger, protestocular arasında “taleplerimizi duymazdan geldiğini” söylediği bir hükümete karşı öfkenin arttığını söyledi.
Fransa, emeklilik sistemini finanse etmek için bordro vergilerine güveniyor. Bay Macron uzun süredir, insanların daha uzun yaşayan emeklileri desteklemek için daha uzun çalışmaları gerektiğini savunuyor. Ancak muhalifler, zenginlerin vergilendirilmesi gibi diğer finansman çözümlerine işaret ederek, planın daha kısa yaşam beklentisi olan işçileri haksız yere vuracağını söylüyor.
Ellabe anketine göre Fransız halkının yaklaşık yüzde 70’i protestoların devam etmesini istiyor ve 10 kişiden dördü protestoların yoğunlaşması gerektiğini söylüyor.
Sendika liderleri seferberliğin durmayacağını belirttiler, ancak planlarını henüz açıklamadılar. Aşırı sol sendika CGT’nin lideri Philippe Martinez Çarşamba günü “Sokağa çıkmak için asla geç değildir” dedi.
Fransa, değişimi sağlamanın veya engellemenin bir yolu olarak uzun bir sokak gösterileri geçmişine sahiptir. Son olarak, 2018’de başlatılan Sarı Yelekliler hareketi aylarca süren gösterilere yol açtı ve hükümeti akaryakıt vergilerini artırma planlarını geri çekmeye zorladı. Ancak Fransız hükümeti en son protestoculara boyun eğip halihazırda kabul edilmiş bir yasayı geri çektiğinde, tartışmalı bir genç istihdam sözleşmesinin rafa kaldırıldığı 2006 yılındaydı.
Bay Boulanger, “2006’da tekrarlamak ideal olur” dedi. Ancak protestocular arasında bir yorgunluk hissinin yayıldığını kabul etti – Çarşamba günkü protestolar bir hafta öncesinden daha küçüktü. Bunun yerine, değişiklik getirmek için dört yıldan fazla bir süre sonra yapılacak bir sonraki cumhurbaşkanlığı seçimlerine baktığını söyledi.