24 Nisan’daki kritik cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci cinsinden birkaç gün evvel, Emmanuel Macron anketlerdeki liderliğini genişletiyor. Dün geceki büyük TV tartışması durumu pek değiştirmedi. Kesin olan şey, her ikisi için de bir zaferin Fransa’yı büsbütün farklı bir yola sokacağı.
Macron anketlerde önde
Dün gece televizyonda iki aday içinde yapılan tartışma durumu temelden değiştirmedi. 2017 ile karşılaştırıldığında, gerçek tansiyonlar olsa bile, tartışma epeyce daha cilalıydı ve Le Pen daha güzel bir performans sergiledi. tıpkı vakitte, anketler, Macron’un hala kibirli olarak görülse bile, bu tartışmanın galibi olarak görüldüğünü gösteriyor (Le Pen’in %39’una kıyasla %59 Macron’u daha ikna edici bir aday olarak görüyor). Le Pen, Macron’u cumhurbaşkanı olarak performansından eleştirmeyi başaramadı. Macron ise Le Pen’i Vladamir Putin yanlısı duruşuna ve Avrupa Birliği planlarına karşı oy kullanma sicilinde karşı savunmaya itmeyi başardı.
Kampanyanın sonunda kelam konusu olan mevzu solcu seçmenlerin tercihi olmaya devam ediyor. birebir vakitte, seçmenlerin yalnızca %14’ü kime oy vereceklerine karar vermek için tartışmayı beklediklerini ve tartışmanın aslında biroldukça seçmenin fikrini değiştirmesinin olası olmadığını söylemiş oldu. Le Pen’in başörtüsü yasağı ve yenilenebilir güç konusundaki tavrı (Fransa’daki rüzgar türbinlerini sökmek istiyor) solcu oyları Macron’a hakikat yönlendirebilecekken, Jean-Luc Mélenchon’un (ilk tıpta oyların% 22’sini alarak üçüncü olan) seçmenlerinin birden fazla hala çekimser kalmayı tercih edebilir. Seçmenleri için şu anda asıl sorun haziran ayındaki yasama seçimleri. Kim cumhurbaşkanı seçilirse seçilsin, solun cumhurbaşkanına düşman bir parlamento elde etmek için yasama seçimlerini kazanacağını umuyorlar ve bu da cumhurbaşkanını solcu bir başbakan atamaya zorlayacak.
Nihayetinde, anketler Macron’un pazar günkü zaferinin hala en mümkün sonuç olduğunu gösteriyor. tıpkı vakitte, beklenen yüksek çekimser oy oranı göz önüne alındığında, bir sürpriz göz gerisi edilemez ve bir Le Pen zaferi düşük de olsa bir mümkünlük olmaya devam ediyor.
Farklı bir gelecek
Kesin olan şey, her ikisi için de bir zaferin Fransa’yı büsbütün farklı bir siyasi, ekonomik, Avrupalı ve jeopolitik yörüngeye götüreceği. Ekonomik açıdan, covid krizi sırasında uygulanan “maliyeti ne olursa olsun” ile beslenen iki adayın programları yayılmacıydı ve her iki aday için de bütçe açıklarını kapatma vakti gelmiş üzere görünmekte. İki programdan Le Pen’inki daha genişlemeci ve sayısız kupon, KDV indirimi ve vergi indiriminin yanı sıra emeklilik yaşının düşürülmesini önermekte. Programının finansmanı, bağımsız enstitüler tarafınca hayli gerçekçi görülmemekte ve yerini balonlaşan bir bütçe açığına bırakmakta.
Öte yandan, Macron, programını finanse etmek için emeklilik ıslahatı ve ekonomik büyüme de dahil olmak üzere birtakım ıslahatlara güveniyor. Ukrayna’daki savaş bağlamında, var iseyımları muhtemelen epeyce optimist, lakin misyon mühletinin sonunda açığı %3’e düşürme maksadını koruyor. Natürel ki, seçilen cumhurbaşkanının programının uygulanması, Haziran seçimlerinden daha sonra parlamento çoğunluğuna bağlı olacak. Fransız seçim sistemi niçiniyle, Le Pen’in parlamento çoğunluğunu kazanması mümkün değil. Macron için bu daha mümkün, fakat garanti edilmiyor. Fransa’da cumhurbaşkanı parlamentoda çoğunluğa sahip olmadığında güçleri epey azalıyor.
Avrupa gündemi
Avrupa için Macron ve Le Pen’in radikal halde farklı projeleri var. Macron fazlaca Avrupa yanlısı bulunmasına ve Avrupa Birliği’nin projesini ve aksiyonunu güçlendirmeye devam etmek istemesine rağmen, Le Pen, AB’nin işleyişinde “içeriden” kıymetli bir değişiklik yapılmasını savunuyor. Fransa’nın AB bütçesine katkısını tek taraflı olarak azaltmak istiyor. Bir “uluslar ittifakı”na yanlışsız ilerlemek, malların ve insanların özgür dolanımına meydan okumak istiyor ve Fransız hukukunun Avrupa hukukundan öncelikli olmasını istiyor. Projesini gerçekleştirmek için, “doğal” müttefikleri Macaristan, Polonya ve Slovenya’nın takviyesini almayı umuyor. Lakin bu, çok gerginlikler niçiniyle Avrupa Parlamentosu’nda bir küme oluşturamamalarının gösterdiği üzere güç olabilir. Gerçek şu ki, tüm bu istekler Avrupa Birliği’nin işleyişine temelde karşıt ve Fransa’yı Avrupa Komitesi ile bir çarpışma rotasına sokacaktır. Bunun da ötesinde, muhtemelen AB’nin Yeşil Anlaşması’nı da baltalayacaktı.
Sonunda, projelerinin birçoklarını hayata geçirmeyi başarması için epey az talih var ise (referandum kullanarak bunu atlatmaya çalışsa da, büyük olasılıkla parlamento çoğunluğunun eksikliği göz önüne alındığında), Le Pen’in zaferi inkar edilemez bir biçimde Avrupa’nın ahengi için elverişsiz olacak ve muhtemelen Fransa’nın memleketler arası sahnede nüfuz kaybına yol açacak. Fransa her vakit Avrupa entegrasyonunun itici güçlerinden biri olduğu için, Avrupa Birliği’ne kuşkuyla yaklaşan bir Fransız cumhurbaşkanının seçilmesi Avrupa Birliği için kaba bir uyanış olur. Le Pen’in Avrupa’nın Rusya’ya yönelik yaptırımlarına karşı daha kuşkucu davrandığı gerçeği de var tabi. Fransa’yı NATO’nun entegre komutasından çekmenin yanı sıra, Moskova ile yakınlaşma istiyor ve bu da Avrupa’nın bu cephedeki birliğini bozacak. Uygulamak istediği ekonomik tedbirlerin ötesinde, nihayetinde en değerli ekonomik sonuçları doğurabilecek olan bu jeopolitik duruş. Bilinmeyene hakikat bu sıçrama muhtemelen olumsuz bir finansal piyasa reaksiyonuna ve epey bilinmeyen bir ekonomik yörüngeye yol açacak ve önümüzdeki yıllar için büyüme beklentilerini aşağı çekecek.
Fransız tahvilleri
Fransız tahvilleri, cumhurbaşkanlığı tartışmasına açıkça optimist bir tonla girdi. Macron’un anketlerde genişleyen liderliği, yatırımcıların Le Pen’in yarışı çevirmesi için çıtanın yüksek olduğu kararına varmalarına niye oldu. Sonuçta Fransa’nın Almanya’ya tahvil spreadleri şimdiden Macron’un zaferi için fiyatlandırılıyor. Seçimin akabinde ECB’nin siyaset sıkılaştırmaya daha da yaklaşması üzere epey daha büyük bir sıkıntıyla uğraşmak zorunda.
FX Piyasaları: Euro, ECB’ye daha fazla dikkat çekiyor
Fransız seçim riski, FX spot piyasasından çok FX opsiyon piyasasında büyük ölçüde rol oynamakta. Pazar günü Le Pen için şok bir galibiyet şayet olmazsa, seçim riskinin EUR / USD üzerinde hayli fazla kalıcı bir tesir bırakmadan geçmesi gerekir.
Bunun yerine, kısa vadede EUR/USD’yi yönlendiren ECB siyaset normalleşmesir. ABD getirilerindeki ve dolardaki ralli şimdilik durdu ve ECB’nin Temmuz ayında mümkün bir faiz artırımına ait açıklamaları EUR/USD’ye kısa periyodik bir yükseliş sağladı. bir daha de ECB’nin sıkılaştırmasının birçok aslına bakarsanız fiyatlandırıldı ve bu yıl doları desteklemek daha gerçek. 1.10’a yakın yahut üzeri EUR/USD yakın vadeli hasılatların devam etmesi kolay değil.
ING
Macron anketlerde önde
Dün gece televizyonda iki aday içinde yapılan tartışma durumu temelden değiştirmedi. 2017 ile karşılaştırıldığında, gerçek tansiyonlar olsa bile, tartışma epeyce daha cilalıydı ve Le Pen daha güzel bir performans sergiledi. tıpkı vakitte, anketler, Macron’un hala kibirli olarak görülse bile, bu tartışmanın galibi olarak görüldüğünü gösteriyor (Le Pen’in %39’una kıyasla %59 Macron’u daha ikna edici bir aday olarak görüyor). Le Pen, Macron’u cumhurbaşkanı olarak performansından eleştirmeyi başaramadı. Macron ise Le Pen’i Vladamir Putin yanlısı duruşuna ve Avrupa Birliği planlarına karşı oy kullanma sicilinde karşı savunmaya itmeyi başardı.
Kampanyanın sonunda kelam konusu olan mevzu solcu seçmenlerin tercihi olmaya devam ediyor. birebir vakitte, seçmenlerin yalnızca %14’ü kime oy vereceklerine karar vermek için tartışmayı beklediklerini ve tartışmanın aslında biroldukça seçmenin fikrini değiştirmesinin olası olmadığını söylemiş oldu. Le Pen’in başörtüsü yasağı ve yenilenebilir güç konusundaki tavrı (Fransa’daki rüzgar türbinlerini sökmek istiyor) solcu oyları Macron’a hakikat yönlendirebilecekken, Jean-Luc Mélenchon’un (ilk tıpta oyların% 22’sini alarak üçüncü olan) seçmenlerinin birden fazla hala çekimser kalmayı tercih edebilir. Seçmenleri için şu anda asıl sorun haziran ayındaki yasama seçimleri. Kim cumhurbaşkanı seçilirse seçilsin, solun cumhurbaşkanına düşman bir parlamento elde etmek için yasama seçimlerini kazanacağını umuyorlar ve bu da cumhurbaşkanını solcu bir başbakan atamaya zorlayacak.
Nihayetinde, anketler Macron’un pazar günkü zaferinin hala en mümkün sonuç olduğunu gösteriyor. tıpkı vakitte, beklenen yüksek çekimser oy oranı göz önüne alındığında, bir sürpriz göz gerisi edilemez ve bir Le Pen zaferi düşük de olsa bir mümkünlük olmaya devam ediyor.
Farklı bir gelecek
Kesin olan şey, her ikisi için de bir zaferin Fransa’yı büsbütün farklı bir siyasi, ekonomik, Avrupalı ve jeopolitik yörüngeye götüreceği. Ekonomik açıdan, covid krizi sırasında uygulanan “maliyeti ne olursa olsun” ile beslenen iki adayın programları yayılmacıydı ve her iki aday için de bütçe açıklarını kapatma vakti gelmiş üzere görünmekte. İki programdan Le Pen’inki daha genişlemeci ve sayısız kupon, KDV indirimi ve vergi indiriminin yanı sıra emeklilik yaşının düşürülmesini önermekte. Programının finansmanı, bağımsız enstitüler tarafınca hayli gerçekçi görülmemekte ve yerini balonlaşan bir bütçe açığına bırakmakta.
Öte yandan, Macron, programını finanse etmek için emeklilik ıslahatı ve ekonomik büyüme de dahil olmak üzere birtakım ıslahatlara güveniyor. Ukrayna’daki savaş bağlamında, var iseyımları muhtemelen epeyce optimist, lakin misyon mühletinin sonunda açığı %3’e düşürme maksadını koruyor. Natürel ki, seçilen cumhurbaşkanının programının uygulanması, Haziran seçimlerinden daha sonra parlamento çoğunluğuna bağlı olacak. Fransız seçim sistemi niçiniyle, Le Pen’in parlamento çoğunluğunu kazanması mümkün değil. Macron için bu daha mümkün, fakat garanti edilmiyor. Fransa’da cumhurbaşkanı parlamentoda çoğunluğa sahip olmadığında güçleri epey azalıyor.
Avrupa gündemi
Avrupa için Macron ve Le Pen’in radikal halde farklı projeleri var. Macron fazlaca Avrupa yanlısı bulunmasına ve Avrupa Birliği’nin projesini ve aksiyonunu güçlendirmeye devam etmek istemesine rağmen, Le Pen, AB’nin işleyişinde “içeriden” kıymetli bir değişiklik yapılmasını savunuyor. Fransa’nın AB bütçesine katkısını tek taraflı olarak azaltmak istiyor. Bir “uluslar ittifakı”na yanlışsız ilerlemek, malların ve insanların özgür dolanımına meydan okumak istiyor ve Fransız hukukunun Avrupa hukukundan öncelikli olmasını istiyor. Projesini gerçekleştirmek için, “doğal” müttefikleri Macaristan, Polonya ve Slovenya’nın takviyesini almayı umuyor. Lakin bu, çok gerginlikler niçiniyle Avrupa Parlamentosu’nda bir küme oluşturamamalarının gösterdiği üzere güç olabilir. Gerçek şu ki, tüm bu istekler Avrupa Birliği’nin işleyişine temelde karşıt ve Fransa’yı Avrupa Komitesi ile bir çarpışma rotasına sokacaktır. Bunun da ötesinde, muhtemelen AB’nin Yeşil Anlaşması’nı da baltalayacaktı.
Sonunda, projelerinin birçoklarını hayata geçirmeyi başarması için epey az talih var ise (referandum kullanarak bunu atlatmaya çalışsa da, büyük olasılıkla parlamento çoğunluğunun eksikliği göz önüne alındığında), Le Pen’in zaferi inkar edilemez bir biçimde Avrupa’nın ahengi için elverişsiz olacak ve muhtemelen Fransa’nın memleketler arası sahnede nüfuz kaybına yol açacak. Fransa her vakit Avrupa entegrasyonunun itici güçlerinden biri olduğu için, Avrupa Birliği’ne kuşkuyla yaklaşan bir Fransız cumhurbaşkanının seçilmesi Avrupa Birliği için kaba bir uyanış olur. Le Pen’in Avrupa’nın Rusya’ya yönelik yaptırımlarına karşı daha kuşkucu davrandığı gerçeği de var tabi. Fransa’yı NATO’nun entegre komutasından çekmenin yanı sıra, Moskova ile yakınlaşma istiyor ve bu da Avrupa’nın bu cephedeki birliğini bozacak. Uygulamak istediği ekonomik tedbirlerin ötesinde, nihayetinde en değerli ekonomik sonuçları doğurabilecek olan bu jeopolitik duruş. Bilinmeyene hakikat bu sıçrama muhtemelen olumsuz bir finansal piyasa reaksiyonuna ve epey bilinmeyen bir ekonomik yörüngeye yol açacak ve önümüzdeki yıllar için büyüme beklentilerini aşağı çekecek.
Fransız tahvilleri
Fransız tahvilleri, cumhurbaşkanlığı tartışmasına açıkça optimist bir tonla girdi. Macron’un anketlerde genişleyen liderliği, yatırımcıların Le Pen’in yarışı çevirmesi için çıtanın yüksek olduğu kararına varmalarına niye oldu. Sonuçta Fransa’nın Almanya’ya tahvil spreadleri şimdiden Macron’un zaferi için fiyatlandırılıyor. Seçimin akabinde ECB’nin siyaset sıkılaştırmaya daha da yaklaşması üzere epey daha büyük bir sıkıntıyla uğraşmak zorunda.
FX Piyasaları: Euro, ECB’ye daha fazla dikkat çekiyor
Fransız seçim riski, FX spot piyasasından çok FX opsiyon piyasasında büyük ölçüde rol oynamakta. Pazar günü Le Pen için şok bir galibiyet şayet olmazsa, seçim riskinin EUR / USD üzerinde hayli fazla kalıcı bir tesir bırakmadan geçmesi gerekir.
Bunun yerine, kısa vadede EUR/USD’yi yönlendiren ECB siyaset normalleşmesir. ABD getirilerindeki ve dolardaki ralli şimdilik durdu ve ECB’nin Temmuz ayında mümkün bir faiz artırımına ait açıklamaları EUR/USD’ye kısa periyodik bir yükseliş sağladı. bir daha de ECB’nin sıkılaştırmasının birçok aslına bakarsanız fiyatlandırıldı ve bu yıl doları desteklemek daha gerçek. 1.10’a yakın yahut üzeri EUR/USD yakın vadeli hasılatların devam etmesi kolay değil.
ING