Dün sabah açıklanan resmi Çin imalat sanayi ve hizmetler Mart PMI beklentinin altında kaldığı üzere, 50’nin altına gerileyerek iktisatta daralmaya işaret ettiler. Çin, Ukrayna Krizi ve Fed’in mali sıkılaştırma periyoduna fazlaca makus durumda yakalandı. Evvel, Evergrande ismiyle simgeleşen benim “Arazi Geliştirme ve Emlak Finansmanı Şirketleri” (AGEF) olarak isimlendirdiğim hibrit emlak-finansman şirketleri batma noktasına geldi. daha sonra, Çin’in teknoloji bölümünü ABD bağımlılığından kurtarma gayreti pay senetlerinde büyük kayıplara niye olduğu üzere, iktisadın en dinamik ve inovasyona meraklı sanayi kısmını da …dalında kuruttu. Çin Merkez Bankası PBoC artık mecburen mali gevşeme uyguluyor, fakat ABD kısa ve uzun vadeli faizleri yükselirken, Çin’inkilerin gerilemesi, sermaye kaçışını bir daha başlatacak. En son olarak Covid-19 Omicron varyantı, hala eski çeşit aşı kullanmakta ısrar eden Çin’de kritik tedarik merkezlerinin performansını aksattı. Çin batmaz, ancak hapşırırsa, Gelişmekte Olan Ülkeler (GOÜ, Piyasalar = GOP) ishal olur.
FÖŞ yanlış anlaşılmak da istemez, natürel ki ben de her fani üzere Fed’den korkuyorum. Dün prestijiyle Fed’in sene sonunda hala %0.12 seviyesinde olan siyaset faizini 200 puan yükselteceğini fiyatlıyordu vadeli süreç piyasası. İki kritik değişiklik daha oldu Fed algısında. Birincinin, tahvil faizleri ve ekonomik aktivitenin geleceğini öngörmek açısından kritik kıymet taşıyan kesin faiz beklentisi %3 ve üstüne çekildi. İkincisi, Fed’in kısa ve sert bir mali sıkılaştırma devrinden daha sonra dez-enflasyona bir kere daha yenik düşerek 2024’te faiz indireceği teorisinin akibeti bizim Yeni İktisat Modeli’ne benzedi.
Çin’e geçmeden iki parantez açayım. Birincinin, ABD kısa ve uzun vadeli getirileri içinde münasebetin ters-yüz olması resesyona gidişi işaret etmez. Yorum atın, size tahvil pazarı dersi vereyim. İkincisi, “Türkiye’de sıcak para kalmadı ki, Fed bize koymaz” diyenler yükselen dolar faiz ortamında banka ve finans-dışı şirketlerin önümüzdeki 12 ayda vadesi gelecek takriben $210 milyar dış borcu (cari açık dahil) %100 yenilemekte isteksiz olacağını hesaba katmıyor. Benim naçiz hesabıma bakılırsa, 12 ayda $8-12 milyar ortası bir döviz bu kanaldan kaçacak. TCMB’yi ebedi Akdeniz anemisine mahkum eder.
Çin’de dönelim. Çin’in sıfır Covid-19 hadise toleransı siyasetini eleştirmiyorum. Beijing’te siyaset yapıcılar beyinsiz değil, 1.5 milyar nüfusu ithal aşıyla tekraren aşılamaktansa, hastalık başgösteren yerlerde milleti toptan meskene hapsetmek daha pratik olabilir.
Velakin, halihazırda 60 milyon Çinli ya sert toplumsal kısıtlamalara doğal, ya da hiç konuttan çıkamıyor. ötürüsıyla her ne kadar hazırlıklı olsalar da fabrikalarda üretim aksıyor. Hem Çin’in ihracat performansı ivme kaybediyor, birebir vakitte eserlerde küresel arz darlığı var ise, küresel enflasyona pompayla gaz veriliyor.
Dün, Asya Varlık İdare devi Natixis en taze Çin raporunu yayınladı. Toplumsal mobilite göstergelerinden yola çıkarak, karantina ve kapatmaların iktisada yıllıklandırılmış hasarını GSYH’de 1.8 puan traş olarak hesapladı. Yani, daha üstünden bir ay geçmeden Beijing’in 2022 yılı için %5.5 civarında büyüme planı madara oldu. Yalnız Natixis değil, bir kaç büyük yatırım bankasının daha 2022 Çin GSYH varsayımlarına baktım, artık %4.5 civarında bir beklenti var. Çin büyümesinin 2021’e oranla bu kadar sert daralması emtia ihraç eden GOÜ’i makus vuracak.
Fakat en büyük sorun, tüketici harcamaları. Tüketicinin 2.5 yıldır seyahat ve çalışma özgürlüğünü bilinmeyen devirlerde bozan Covid-19 salgınından dolayı inancı hayli düşük. Tam da AGEF şirketlerinin konut satışlarıyla nakit toplamaya muhtaçlığı olduğu bir periyotta, yatırım için konut talebi azaldı. Mart’ta hem oto, tıpkı vakitte konut satışları bir daha geriledi.
Yukarda değindiğim üzere, Beijing yavaştan mali genişlemeyi gazlayıp, daha sonra da KİT ve altyapı yatırımlarıyla ekonomiyi istikrara oturtacak. Bunlar rakamsal büyümeyi kurtarır da, temel meseleleri çözmez. Zira, tüketici, yani işgücü bu önlemlerden fayda görmüyor. Covid-19 ve yükselen enflasyon sürdükçe, konut talebi düşük kalacak.
Konut talebinin olağanın altında seyrettiği her ay, Çin’de yeni bir AGEF şirketinin nalları diktiğini bakılırsaceğiz. Buradan küresel düzleme dikey geçiş yapalım. esasen IMF ve IIF’e bakılırsa GOP’dan sıcak para kaçacaktı, bir de yalnız Çin değil tüm Asya’yı tesiri altına alan AGEF temerrüt ve iflasları panik yaratırsa, tüm GOÜ’de kredi maliyetleri yükselir.
Bize ne tesiri olur? Valla, eğri oturup yanlışsız konuşayım, Çin’in göçmesinden yarar gorecek ender ülkelerden biriyiz. Öncelikle, Çin talebinin daralmasıyla güç ve sanayi emtia rallisi tökezler. İkincisi Covid-19 kapanma ve kapatmaları sürerse, siparişler Türkiye’ye kayar.
Değişiktir, Avrasyacı ve İslamcı kardeşlerimin ortak Altın Elma’sı olan Batı uygarlığının çöküp, Rusya-Çin-Türkiye odaklı yeni bir Dünya doğması hayali doğmadan beyin vefatı yaşadı. Batı uygarlığı tek el ateş etmeden Rusya’yı eşşekten düşmüşe çevirdi. Kapitalizm ve demokrasiden gitgide uzaklaşan Çin’i de Adam Smith’in Laneti vuruyor.
FÖŞ, yalnızca maddi niçinlerle Amerikancı olmayı sürdürecek.
İktisadın 3 Ölümcül Hastalığı
FÖŞ yazdı: dünya iktisadında stagflasyon kesin. Ya resesyon? Ya mali kriz?
İktisatta “OYUN BİTTİ” & Borsada patlama goreceğiz! | Atilla Yeşilada
FÖŞ yanlış anlaşılmak da istemez, natürel ki ben de her fani üzere Fed’den korkuyorum. Dün prestijiyle Fed’in sene sonunda hala %0.12 seviyesinde olan siyaset faizini 200 puan yükselteceğini fiyatlıyordu vadeli süreç piyasası. İki kritik değişiklik daha oldu Fed algısında. Birincinin, tahvil faizleri ve ekonomik aktivitenin geleceğini öngörmek açısından kritik kıymet taşıyan kesin faiz beklentisi %3 ve üstüne çekildi. İkincisi, Fed’in kısa ve sert bir mali sıkılaştırma devrinden daha sonra dez-enflasyona bir kere daha yenik düşerek 2024’te faiz indireceği teorisinin akibeti bizim Yeni İktisat Modeli’ne benzedi.
Çin’e geçmeden iki parantez açayım. Birincinin, ABD kısa ve uzun vadeli getirileri içinde münasebetin ters-yüz olması resesyona gidişi işaret etmez. Yorum atın, size tahvil pazarı dersi vereyim. İkincisi, “Türkiye’de sıcak para kalmadı ki, Fed bize koymaz” diyenler yükselen dolar faiz ortamında banka ve finans-dışı şirketlerin önümüzdeki 12 ayda vadesi gelecek takriben $210 milyar dış borcu (cari açık dahil) %100 yenilemekte isteksiz olacağını hesaba katmıyor. Benim naçiz hesabıma bakılırsa, 12 ayda $8-12 milyar ortası bir döviz bu kanaldan kaçacak. TCMB’yi ebedi Akdeniz anemisine mahkum eder.
Çin’de dönelim. Çin’in sıfır Covid-19 hadise toleransı siyasetini eleştirmiyorum. Beijing’te siyaset yapıcılar beyinsiz değil, 1.5 milyar nüfusu ithal aşıyla tekraren aşılamaktansa, hastalık başgösteren yerlerde milleti toptan meskene hapsetmek daha pratik olabilir.
Velakin, halihazırda 60 milyon Çinli ya sert toplumsal kısıtlamalara doğal, ya da hiç konuttan çıkamıyor. ötürüsıyla her ne kadar hazırlıklı olsalar da fabrikalarda üretim aksıyor. Hem Çin’in ihracat performansı ivme kaybediyor, birebir vakitte eserlerde küresel arz darlığı var ise, küresel enflasyona pompayla gaz veriliyor.
Dün, Asya Varlık İdare devi Natixis en taze Çin raporunu yayınladı. Toplumsal mobilite göstergelerinden yola çıkarak, karantina ve kapatmaların iktisada yıllıklandırılmış hasarını GSYH’de 1.8 puan traş olarak hesapladı. Yani, daha üstünden bir ay geçmeden Beijing’in 2022 yılı için %5.5 civarında büyüme planı madara oldu. Yalnız Natixis değil, bir kaç büyük yatırım bankasının daha 2022 Çin GSYH varsayımlarına baktım, artık %4.5 civarında bir beklenti var. Çin büyümesinin 2021’e oranla bu kadar sert daralması emtia ihraç eden GOÜ’i makus vuracak.
Fakat en büyük sorun, tüketici harcamaları. Tüketicinin 2.5 yıldır seyahat ve çalışma özgürlüğünü bilinmeyen devirlerde bozan Covid-19 salgınından dolayı inancı hayli düşük. Tam da AGEF şirketlerinin konut satışlarıyla nakit toplamaya muhtaçlığı olduğu bir periyotta, yatırım için konut talebi azaldı. Mart’ta hem oto, tıpkı vakitte konut satışları bir daha geriledi.
Yukarda değindiğim üzere, Beijing yavaştan mali genişlemeyi gazlayıp, daha sonra da KİT ve altyapı yatırımlarıyla ekonomiyi istikrara oturtacak. Bunlar rakamsal büyümeyi kurtarır da, temel meseleleri çözmez. Zira, tüketici, yani işgücü bu önlemlerden fayda görmüyor. Covid-19 ve yükselen enflasyon sürdükçe, konut talebi düşük kalacak.
Konut talebinin olağanın altında seyrettiği her ay, Çin’de yeni bir AGEF şirketinin nalları diktiğini bakılırsaceğiz. Buradan küresel düzleme dikey geçiş yapalım. esasen IMF ve IIF’e bakılırsa GOP’dan sıcak para kaçacaktı, bir de yalnız Çin değil tüm Asya’yı tesiri altına alan AGEF temerrüt ve iflasları panik yaratırsa, tüm GOÜ’de kredi maliyetleri yükselir.
Bize ne tesiri olur? Valla, eğri oturup yanlışsız konuşayım, Çin’in göçmesinden yarar gorecek ender ülkelerden biriyiz. Öncelikle, Çin talebinin daralmasıyla güç ve sanayi emtia rallisi tökezler. İkincisi Covid-19 kapanma ve kapatmaları sürerse, siparişler Türkiye’ye kayar.
Değişiktir, Avrasyacı ve İslamcı kardeşlerimin ortak Altın Elma’sı olan Batı uygarlığının çöküp, Rusya-Çin-Türkiye odaklı yeni bir Dünya doğması hayali doğmadan beyin vefatı yaşadı. Batı uygarlığı tek el ateş etmeden Rusya’yı eşşekten düşmüşe çevirdi. Kapitalizm ve demokrasiden gitgide uzaklaşan Çin’i de Adam Smith’in Laneti vuruyor.
FÖŞ, yalnızca maddi niçinlerle Amerikancı olmayı sürdürecek.
İktisadın 3 Ölümcül Hastalığı
FÖŞ yazdı: dünya iktisadında stagflasyon kesin. Ya resesyon? Ya mali kriz?
İktisatta “OYUN BİTTİ” & Borsada patlama goreceğiz! | Atilla Yeşilada