Müellif: Barani Krishnan
Investing.com – Drama yoksa OPEC de yoktur. Evet, artık petrol üreticisi 23 ülkenin oluşturduğu koalisyonun sahneye koyduğu bu drama, OPEC için bile fazla.
Kelam konusu olan Arap topraklarının en büyük müttefiklerinden ikisi içindeki hassas bağ: Suudiler ve Birleşik Arap Emirlikleri.
OPEC’in temel 13 üyesi ve 10 müttefiki üretim artışı konusunda anlaşamazsa petrolün 100 dolara çıkma riski de var.
New York güç hedge fonu Again Capital kurucu ortağı John Kilduff, petrol meblağlarının 147 dolar düzeylerine çıkıp akabindeki finansal krizde 25 dolar yakınına düştüğü periyoda atıf yaparak “en azından 2008’den beri OPEC’i bu kadar gücünden emin görmemişsinizdir” dedi.
“Ne yazık ki açgözlülük kelam konusu olduğunda insanlığın hiç bir şey öğrenmediğini tarihten öğreniyoruz, bu yüzden OPEC’in bu biçimde yapması şaşırtan değil.”
Buradaki açgözlülük iki taraflı.
Açıkça görülüyor ki Suudiler daha yüksek fiyatlar isterken BAE, Suudi-Rusya hegemonyasındaki OPEC+’nın müsaade verdiğinden daha fazla üretmek istiyor. Nihayetinde her ikisi de birebir şeyi istiyor: aslına bakarsan üç yılın en yükseğinde, ortalama 75 dolarda bulunmasına karşın petrolden daha epey kazanmak.
Financial Times’a nazaran Suudiler, sanayideki uzun vadeli yatırımları artırmak için daha da yüksek petrol fiyatı istiyor.
FT güç müellifleri Anjali Raval ve David Sheppard, “krallık, petrol gelirlerine büyük ölçüde bağımlı olduğu bir vakitte yenilenebilir güce geçişi hızlandıracağını düşündüğünden, fiyatlarda büyük bir artışı tetikleyebilecek gerçek kıtlıklar görmek istemiyor” dedi.
Petrol kıtlığını unutun. Suudiler ve başka OPEC üyelerinin üretim kesintileri ile fiyatlar günden güne yükseliyor, İran’ın üretimi artırmak için harcadığı ağır çabayı saymıyorum bile. Bunlar, yenilenebilir güç sürecini hızlandırmak için teşvik olacak.
Öbür bir şey daha geliyor: nihayet petrolden kaynaklanan enflasyon konusunda uykusundan uyanan Biden idaresinin baskısı.
Cuma günkü basın toplantısında Beyaz Saray Basın Sekreteri Jen Psaki, artan petrol fiyatlarının Amerikalı tüketiciler üstündeki tesiriyle ilgili tasalarını lisana getirdi lakin baskıyı azaltmak için daha fazlasının yapılıp yapılmayacağını söylemedi. Amerikalı sondajcıların OPEC+ kesintilerinin en azından bir kısmını dengelemek için bu fiyatlarda daha fazla petrol çıkarma hevesini bastıran, fosil yakıtlara karşı çevreci siyasetlerinin hatalısı bu idare.
Söylentilere ve güç medyasına nazaran Suudi Arabistan ve Rusya, Ağustos-Aralık içinde üretimi günlük 400.000 varil ile temkinli bir biçimde artırmayı önerdi. Bu, öteki ülkelerin de genel olarak desteklediği bir teklifti.
OPEC+’nın bu eforuna “temkinli” denilebilir. Suudiler ve Ruslar – yahut bu durumda tüm müttefik üreticiler – Ağustos ayından itibaren günlük 500.000 varillik rastgele bir artışın, meblağları 100 dolara çıkarabileceğini bilir. Basın günlerdir bunu haber yapıyor.
Evvelki hafta Suudi Güç Bakanı Abdülaziz bin Salman, bu yıl aslına bakarsan %50 üzerinde artış hayatış olan petrol meblağlarında devam eden bu seyrin, tüketici ülkeler üzerinde tesiri olabileceği konusunda vicdanlı görünmeye çalışarak “piyasanın denetimden çıkmasını önleyerek enflasyonu denetim altına alma ve azaltma konusunda bizim de rolümüz var” dedi.
Suudi bakanın üretim kesintilerine devam etme kararlılığı (OPEC+ hala piyasadan günlük yaklaşık 6 milyon varil çekiyor), petrol talebinden mutlu olup olmadığı sorulduğunda her seferinde söylemiş olduği lafdan açıkça görülüyor: “gördüğümde inanacağım.”
Global petrol stokları beş yıllık mevsimsel ortalamaya dönmesine, Covid-19’un yarattığı bolluğu neredeyse bitiren piyasaya, salgın öncesine bakılırsa günde 2 milyon varil daha az üreten ABD’li sondajcılara ve15 ay öncesine bakılırsa üç katına çıkmış varil fiyatına karşın Suudi bakan, delta varyantıyla ilgili telaşlara işaret ederek petrol talebi konusunda hala ikna olmadığını söylüyor.
Doğruyu söylemek gerekirse yalnızca son üç ayda %25 artış yaşayan petrol piyasası, dünyadaki rastgele bit bölgede salgının yine ortaya çıkışına kıyasla daha şaşırtan.
Abdülaziz’in gerçek işi tam aykırısını yapmak iken petrol meblağlarını manalı bir biçimde düşürmesine yardımcı olması için ona güvenmek, kurda kuzu emanet etmeye emsal. Kilduff’ın işaret ettiği üzere Suudilerin yaptığı, artık açgözlülükten biraz daha fazlası.
Başka yandan BAE’nin öteki meseleleri var. Koronavirüs krizinin tepe yaptığı vakit içinderdaki azamî üretim kapasitesini bir daha değerlendirmeden, mutabakatın devam etmesine karşı çıkıyor.
BAE yetkilileri, Suudi Arabistan’dan daha fazla üretim kesintisi yapması istendiğinde üretim gelirlerini kaybettiklerini hissettiler ve bu da Körfez’in klâsik iki müttefiki içindeki tansiyonları artırdı.
BAE-Suudi çekişmesi ayrıyeten OPEC ortasında uzun vakittir en kuvvetli müttefik olan ikili içindeki bağlantı konusunda soru işaretleri yarattı. Analistler ikili içindeki bağların, Rusya’nın OPEC+ ittifakına girmesi ile kuşkusuz zayıfladığını gözlemliyor.
Kesinlikle ki OPEC+ ortasındaki Suudi-Rus hegemonyası, ittifaktaki her şeyi denetim ediyor ve BAE’liler bunu daha artık anlıyorsa işte bu şaşırtan olur.
OPEC+ toplantılarında Suudi güç bakanı, ittifak üyelerini sık sık öngörülen gayelerin üzerinde üretim yaptıkları için azarlarken o hatalılardan biri olduğunu bildiği BAE mevkidaşı Suhail Al Mazrouei’nin yanında oturuyordu.
Enverus’ta uzun vakittir OPEC gözlemcisi ve analisti olan Bill Farren-Price, BAE-Suudi Arabistan ilgisindeki gerginliğin bir kesiminin, muhtemelen OPEC+ mutabakatına ait görüş ayrılıklarının ötesine geçtiğini söylemiş oldu.
FT haberinde Raval ve Sheppard’ın alıntı yaptığı Farren-Price “hala yakından bağlı olsa da birebir stratejik çıkarları paylaşmak zorunda olduklarını ve bu kadar yakın olmak istediklerini düşünmüyorum” dedi.
“Batıdaki bağları güçlendirdikleri ve uzun vadeli petrol siyasetlerini talepteki rastgele bir zirvedilk evvel hacmi maksimize etmek olarak gördükleri bir vakitte, petrol üretimini denetim eden bir kümeyle ilişkilendirilmeye daha az ilgi olduğunu düşünüyorum.”
Investing.com’daki mantığımız sıradan: bir noktada tüketiciler, artan fiyatlar konusunda sabrını yitirecek.
Söylemek istediğimiz, ekstrem şartlarda insanlık ekstrem tahliller bulur.
Salgın buna bir örnek: dünya petrol talebi neredeyse durma noktasına geldi ve OPEC dizlerinin üzerine çöktü. Bu bir sıhhat krizi, evet lakin birebiri finansal bir krize de uygulanabilir. Bir yıl daha sonra çalışan nüfusun %50’si, yüksek petrol meblağları niçiniyle meskenden çalışmaya yine dönerse petrol piyasasına ne olacak?
Bu kelamın söylenmesinin bir niçini var: tüketici hükümdardır.
Petrol Fiyatı
WTI Cuma günü 7 sent düşüşle 75,16 olmadan evvel 75,62 dolara kadar yükseldi. Son düzeyi 75,04 dolar oldu. Hafta bazında ise %1,5 kazandı.
Brent gün bazında %0,4 artışla 76,17 dolar oldu ve hafta bazında yatay seyretti. Hafta sonu öncesinde son ticaretini 76,06 dolardan yaptı.
Önümüzdeki Haftanın Güç Takvimi
Pazartesi, 5 Temmuz
ABD Bağımsızlık Günü Tatili
Salı, 6 Temmuz
Genscape Cushing ham petrol stok varsayımları (özel veri)
Çarşamba, 7 Temmuz
Amerikan Petrol Enstitüsü’nün petrol stoklarına ait haftalık raporu.
Perşembe, 8 Temmuz
EIA ham petrol stoklarına dair haftalık rapor.
EIA akaryakıt stoklarına dair haftalık rapor.
EIA distile stoklara dair haftalık rapor.
EIA Haftalık doğalgaz raporu
Cuma, 9 Temmuz
Baker Hughes haftalık petrol kulesi sayımı.
Gold Market and Price Roundup
Altın vadeli süreçleri Cuma günü 6,50 dolar yükselerek 1.783,30 dolardan süreç gördü. Hafta bazında %0,3 yükseldi. Kesin süreci ise 1.787,55 dolardan yaptı.
Bu haftanın başlarında altın vadeli süreçler mukavelesi, yaklaşık beş yılın en makûs ayını geçirdi. Haziran ayında 135 dolar kaybetti.
Düşüşe yol açan, Haziran ayı boyunca faiz artırımı ve teşvik azaltımı konusundaki aralıksız spekülasyonlar oldu, tıpkı vakitte hiç biri yakın vakitte gerçekleşmeyecekken.
İkinci çeyrek için altının kaybı daha az olsa da bir daha de 45 dolar civarı ile büyük bir kayıp oldu.
Ocak ayından beri altın, aslında geçen yıl Ağustos ayında başlamış olan sert bir düşüş halindeydi. Bir noktada yükseldiği 2.000 dolar düzeyinden 1.674 doların altına düşerek yaklaşık 11 ayın düşük düzeyine indi.
Mayıs ayında bu kara büyüyü bozarak 1.905 dolara yeniden yükseldikten daha sonra 1.800 dolar düzeylerine düşüren yeni bir kısa satış dalgasına girdi. daha sonrasında ise Fed’in mali sıkılaşma söylentileri ile bu hafta 1.750 dolara kadar düştü.
Fed, 2023 yılından evvel sıfır ila %0,25 içinde olan salgın devrinin düşük düzeyinden %0,6’ya çıkaracak iki faiz artırımı beklediğine işaret etti. Tahvil alım programını azaltacağı yahut büsbütün donduracağı tarihi çabucak hemen belirlemedi.
Lakin bu, merkez bankasının FOMC’deki kıdemli bankacıların tahvil azaltımı yahut faiz artırımı mümkünlüğü hakkında halka açık konuşmalarda yorum yapmasını engelledi.
Olağanda azaltım yahut faiz artırımı ile ilgili her şahin konuşma, güvercin yorumlara kıyasla altına daha epey ziyan verir.
Ayrıyeten şaşırtan olan, tüm bu geçiş içinde kaybolan şey, altının enflasyon karşısındaki esirgeyici pozisyonu. Fed’in enflasyon ölçümü olan şahsi Tüketim Harcamaları Endeksi, Mayıs ayına kadar olan 12 ay ortasında %3,4 yükseldi. Öte yandan TÜFE ise birebir devirde %5 artış gösterdi.
Petrolden soya fasulyesi, mısır ve buğday üzere tahıllara kadar birden fazla emtianın fiyatı, bir fazlaca yılın yüksek düzeylerinde.
Lakin Dolar endeksi ve ABD’nin 10 yıllık tahvil getirileri, salgından bu yana hükümetin harcadığı trilyon dolarlara karşın Wall Street’in tahvil azaltımı ve faiz artışları konusundaki kelamları ve araştırmaları üzerine periyodik olarak artarken altındaki düşüş sürüyor.
Feragatname: Barani Krishnan, yazdığı emtia yahut menkul değerlerde durum sahibi değildir.
Investing.com – Drama yoksa OPEC de yoktur. Evet, artık petrol üreticisi 23 ülkenin oluşturduğu koalisyonun sahneye koyduğu bu drama, OPEC için bile fazla.
Kelam konusu olan Arap topraklarının en büyük müttefiklerinden ikisi içindeki hassas bağ: Suudiler ve Birleşik Arap Emirlikleri.
OPEC’in temel 13 üyesi ve 10 müttefiki üretim artışı konusunda anlaşamazsa petrolün 100 dolara çıkma riski de var.
New York güç hedge fonu Again Capital kurucu ortağı John Kilduff, petrol meblağlarının 147 dolar düzeylerine çıkıp akabindeki finansal krizde 25 dolar yakınına düştüğü periyoda atıf yaparak “en azından 2008’den beri OPEC’i bu kadar gücünden emin görmemişsinizdir” dedi.
“Ne yazık ki açgözlülük kelam konusu olduğunda insanlığın hiç bir şey öğrenmediğini tarihten öğreniyoruz, bu yüzden OPEC’in bu biçimde yapması şaşırtan değil.”
Buradaki açgözlülük iki taraflı.
Açıkça görülüyor ki Suudiler daha yüksek fiyatlar isterken BAE, Suudi-Rusya hegemonyasındaki OPEC+’nın müsaade verdiğinden daha fazla üretmek istiyor. Nihayetinde her ikisi de birebir şeyi istiyor: aslına bakarsan üç yılın en yükseğinde, ortalama 75 dolarda bulunmasına karşın petrolden daha epey kazanmak.
Financial Times’a nazaran Suudiler, sanayideki uzun vadeli yatırımları artırmak için daha da yüksek petrol fiyatı istiyor.
FT güç müellifleri Anjali Raval ve David Sheppard, “krallık, petrol gelirlerine büyük ölçüde bağımlı olduğu bir vakitte yenilenebilir güce geçişi hızlandıracağını düşündüğünden, fiyatlarda büyük bir artışı tetikleyebilecek gerçek kıtlıklar görmek istemiyor” dedi.
Petrol kıtlığını unutun. Suudiler ve başka OPEC üyelerinin üretim kesintileri ile fiyatlar günden güne yükseliyor, İran’ın üretimi artırmak için harcadığı ağır çabayı saymıyorum bile. Bunlar, yenilenebilir güç sürecini hızlandırmak için teşvik olacak.
Öbür bir şey daha geliyor: nihayet petrolden kaynaklanan enflasyon konusunda uykusundan uyanan Biden idaresinin baskısı.
Cuma günkü basın toplantısında Beyaz Saray Basın Sekreteri Jen Psaki, artan petrol fiyatlarının Amerikalı tüketiciler üstündeki tesiriyle ilgili tasalarını lisana getirdi lakin baskıyı azaltmak için daha fazlasının yapılıp yapılmayacağını söylemedi. Amerikalı sondajcıların OPEC+ kesintilerinin en azından bir kısmını dengelemek için bu fiyatlarda daha fazla petrol çıkarma hevesini bastıran, fosil yakıtlara karşı çevreci siyasetlerinin hatalısı bu idare.
Söylentilere ve güç medyasına nazaran Suudi Arabistan ve Rusya, Ağustos-Aralık içinde üretimi günlük 400.000 varil ile temkinli bir biçimde artırmayı önerdi. Bu, öteki ülkelerin de genel olarak desteklediği bir teklifti.
OPEC+’nın bu eforuna “temkinli” denilebilir. Suudiler ve Ruslar – yahut bu durumda tüm müttefik üreticiler – Ağustos ayından itibaren günlük 500.000 varillik rastgele bir artışın, meblağları 100 dolara çıkarabileceğini bilir. Basın günlerdir bunu haber yapıyor.
Evvelki hafta Suudi Güç Bakanı Abdülaziz bin Salman, bu yıl aslına bakarsan %50 üzerinde artış hayatış olan petrol meblağlarında devam eden bu seyrin, tüketici ülkeler üzerinde tesiri olabileceği konusunda vicdanlı görünmeye çalışarak “piyasanın denetimden çıkmasını önleyerek enflasyonu denetim altına alma ve azaltma konusunda bizim de rolümüz var” dedi.
Suudi bakanın üretim kesintilerine devam etme kararlılığı (OPEC+ hala piyasadan günlük yaklaşık 6 milyon varil çekiyor), petrol talebinden mutlu olup olmadığı sorulduğunda her seferinde söylemiş olduği lafdan açıkça görülüyor: “gördüğümde inanacağım.”
Global petrol stokları beş yıllık mevsimsel ortalamaya dönmesine, Covid-19’un yarattığı bolluğu neredeyse bitiren piyasaya, salgın öncesine bakılırsa günde 2 milyon varil daha az üreten ABD’li sondajcılara ve15 ay öncesine bakılırsa üç katına çıkmış varil fiyatına karşın Suudi bakan, delta varyantıyla ilgili telaşlara işaret ederek petrol talebi konusunda hala ikna olmadığını söylüyor.
Doğruyu söylemek gerekirse yalnızca son üç ayda %25 artış yaşayan petrol piyasası, dünyadaki rastgele bit bölgede salgının yine ortaya çıkışına kıyasla daha şaşırtan.
Abdülaziz’in gerçek işi tam aykırısını yapmak iken petrol meblağlarını manalı bir biçimde düşürmesine yardımcı olması için ona güvenmek, kurda kuzu emanet etmeye emsal. Kilduff’ın işaret ettiği üzere Suudilerin yaptığı, artık açgözlülükten biraz daha fazlası.
Başka yandan BAE’nin öteki meseleleri var. Koronavirüs krizinin tepe yaptığı vakit içinderdaki azamî üretim kapasitesini bir daha değerlendirmeden, mutabakatın devam etmesine karşı çıkıyor.
BAE yetkilileri, Suudi Arabistan’dan daha fazla üretim kesintisi yapması istendiğinde üretim gelirlerini kaybettiklerini hissettiler ve bu da Körfez’in klâsik iki müttefiki içindeki tansiyonları artırdı.
BAE-Suudi çekişmesi ayrıyeten OPEC ortasında uzun vakittir en kuvvetli müttefik olan ikili içindeki bağlantı konusunda soru işaretleri yarattı. Analistler ikili içindeki bağların, Rusya’nın OPEC+ ittifakına girmesi ile kuşkusuz zayıfladığını gözlemliyor.
Kesinlikle ki OPEC+ ortasındaki Suudi-Rus hegemonyası, ittifaktaki her şeyi denetim ediyor ve BAE’liler bunu daha artık anlıyorsa işte bu şaşırtan olur.
OPEC+ toplantılarında Suudi güç bakanı, ittifak üyelerini sık sık öngörülen gayelerin üzerinde üretim yaptıkları için azarlarken o hatalılardan biri olduğunu bildiği BAE mevkidaşı Suhail Al Mazrouei’nin yanında oturuyordu.
Enverus’ta uzun vakittir OPEC gözlemcisi ve analisti olan Bill Farren-Price, BAE-Suudi Arabistan ilgisindeki gerginliğin bir kesiminin, muhtemelen OPEC+ mutabakatına ait görüş ayrılıklarının ötesine geçtiğini söylemiş oldu.
FT haberinde Raval ve Sheppard’ın alıntı yaptığı Farren-Price “hala yakından bağlı olsa da birebir stratejik çıkarları paylaşmak zorunda olduklarını ve bu kadar yakın olmak istediklerini düşünmüyorum” dedi.
“Batıdaki bağları güçlendirdikleri ve uzun vadeli petrol siyasetlerini talepteki rastgele bir zirvedilk evvel hacmi maksimize etmek olarak gördükleri bir vakitte, petrol üretimini denetim eden bir kümeyle ilişkilendirilmeye daha az ilgi olduğunu düşünüyorum.”
Investing.com’daki mantığımız sıradan: bir noktada tüketiciler, artan fiyatlar konusunda sabrını yitirecek.
Söylemek istediğimiz, ekstrem şartlarda insanlık ekstrem tahliller bulur.
Salgın buna bir örnek: dünya petrol talebi neredeyse durma noktasına geldi ve OPEC dizlerinin üzerine çöktü. Bu bir sıhhat krizi, evet lakin birebiri finansal bir krize de uygulanabilir. Bir yıl daha sonra çalışan nüfusun %50’si, yüksek petrol meblağları niçiniyle meskenden çalışmaya yine dönerse petrol piyasasına ne olacak?
Bu kelamın söylenmesinin bir niçini var: tüketici hükümdardır.
Petrol Fiyatı
WTI Cuma günü 7 sent düşüşle 75,16 olmadan evvel 75,62 dolara kadar yükseldi. Son düzeyi 75,04 dolar oldu. Hafta bazında ise %1,5 kazandı.
Brent gün bazında %0,4 artışla 76,17 dolar oldu ve hafta bazında yatay seyretti. Hafta sonu öncesinde son ticaretini 76,06 dolardan yaptı.
Önümüzdeki Haftanın Güç Takvimi
Pazartesi, 5 Temmuz
ABD Bağımsızlık Günü Tatili
Salı, 6 Temmuz
Genscape Cushing ham petrol stok varsayımları (özel veri)
Çarşamba, 7 Temmuz
Amerikan Petrol Enstitüsü’nün petrol stoklarına ait haftalık raporu.
Perşembe, 8 Temmuz
EIA ham petrol stoklarına dair haftalık rapor.
EIA akaryakıt stoklarına dair haftalık rapor.
EIA distile stoklara dair haftalık rapor.
EIA Haftalık doğalgaz raporu
Cuma, 9 Temmuz
Baker Hughes haftalık petrol kulesi sayımı.
Gold Market and Price Roundup
Altın vadeli süreçleri Cuma günü 6,50 dolar yükselerek 1.783,30 dolardan süreç gördü. Hafta bazında %0,3 yükseldi. Kesin süreci ise 1.787,55 dolardan yaptı.
Bu haftanın başlarında altın vadeli süreçler mukavelesi, yaklaşık beş yılın en makûs ayını geçirdi. Haziran ayında 135 dolar kaybetti.
Düşüşe yol açan, Haziran ayı boyunca faiz artırımı ve teşvik azaltımı konusundaki aralıksız spekülasyonlar oldu, tıpkı vakitte hiç biri yakın vakitte gerçekleşmeyecekken.
İkinci çeyrek için altının kaybı daha az olsa da bir daha de 45 dolar civarı ile büyük bir kayıp oldu.
Ocak ayından beri altın, aslında geçen yıl Ağustos ayında başlamış olan sert bir düşüş halindeydi. Bir noktada yükseldiği 2.000 dolar düzeyinden 1.674 doların altına düşerek yaklaşık 11 ayın düşük düzeyine indi.
Mayıs ayında bu kara büyüyü bozarak 1.905 dolara yeniden yükseldikten daha sonra 1.800 dolar düzeylerine düşüren yeni bir kısa satış dalgasına girdi. daha sonrasında ise Fed’in mali sıkılaşma söylentileri ile bu hafta 1.750 dolara kadar düştü.
Fed, 2023 yılından evvel sıfır ila %0,25 içinde olan salgın devrinin düşük düzeyinden %0,6’ya çıkaracak iki faiz artırımı beklediğine işaret etti. Tahvil alım programını azaltacağı yahut büsbütün donduracağı tarihi çabucak hemen belirlemedi.
Lakin bu, merkez bankasının FOMC’deki kıdemli bankacıların tahvil azaltımı yahut faiz artırımı mümkünlüğü hakkında halka açık konuşmalarda yorum yapmasını engelledi.
Olağanda azaltım yahut faiz artırımı ile ilgili her şahin konuşma, güvercin yorumlara kıyasla altına daha epey ziyan verir.
Ayrıyeten şaşırtan olan, tüm bu geçiş içinde kaybolan şey, altının enflasyon karşısındaki esirgeyici pozisyonu. Fed’in enflasyon ölçümü olan şahsi Tüketim Harcamaları Endeksi, Mayıs ayına kadar olan 12 ay ortasında %3,4 yükseldi. Öte yandan TÜFE ise birebir devirde %5 artış gösterdi.
Petrolden soya fasulyesi, mısır ve buğday üzere tahıllara kadar birden fazla emtianın fiyatı, bir fazlaca yılın yüksek düzeylerinde.
Lakin Dolar endeksi ve ABD’nin 10 yıllık tahvil getirileri, salgından bu yana hükümetin harcadığı trilyon dolarlara karşın Wall Street’in tahvil azaltımı ve faiz artışları konusundaki kelamları ve araştırmaları üzerine periyodik olarak artarken altındaki düşüş sürüyor.
Feragatname: Barani Krishnan, yazdığı emtia yahut menkul değerlerde durum sahibi değildir.