Çin’in tek çocuk politikasındaki gerilemeye ve hatta aileleri daha fazla çocuk sahibi olmaya zorlayan daha yakın tarihli teşviklerden sonra bile, Çin’in nüfusu istikrarlı bir şekilde azalıyor – bu, Hindistan’ı yakında dünyanın en kalabalık ülkesi yapacak ve hem yurt içinde hem de yurt içinde geniş kapsamlı etkileri olacak çok önemli bir değişim. sahip olacak ve küresel olacak.
Geçiş, Çin’i Asyalı komşularının çoğu ile aynı yaşlanma ve küçülme yörüngesine sokuyor, ancak bu gidişatın yalnızca bölgesel ekonomi için değil, aynı zamanda daha geniş dünya için çok büyük sonuçları olacak.
Bu nedenle ekonomistler ve diğerleri gelişmelerden endişe duyuyor.
Çin’in azalan iş gücü küresel ekonomiyi sarsabilir.
Yıllarca, Çin’in çalışma çağındaki devasa nüfusu, ucuz iş gücüyle dünya çapında ihraç edilen mallar üreten fabrika işçilerini destekleyerek, küresel ekonominin motorunu çalıştırdı.
Uzun vadede, daha iyi eğitimli bir iş gücü ve azalan genç nüfus nedeniyle Çin’deki fabrika işçisi eksikliği, Çin dışındaki tüketiciler için maliyetleri artırabilir ve ABD gibi büyük ölçüde ithal Çin’e dayanan ülkelerde enflasyonu potansiyel olarak şiddetlendirebilir. ürünler. Çin’de artan işgücü maliyetleriyle karşı karşıya kalan birçok şirket, üretim tesislerini Vietnam ve Meksika gibi düşük ücretli ülkelere taşımaya başladı bile.
Küçülen bir nüfus aynı zamanda Çinli tüketicilerin harcamalarında düşüş anlamına gelebilir ve Apple akıllı telefonlardan Nike spor ayakkabılarına kadar Çin’e ürün satmaya bağlı küresel markaları tehdit edebilir.
Veriler, Çin’in önemli konut piyasası için kötü haber.
Kısa vadede, düşen doğum oranı, ülkenin ekonomik çıktısının yaklaşık dörtte birini oluşturan Çin’in emlak sektörü için büyük bir tehdit oluşturuyor. Nüfus artışı, konut talebinin önemli bir itici gücüdür ve birçok Çinli için ev sahipliği en önemli varlıktır. Çin ekonomisi, tüketici harcamalarını ve ihracat büyümesini azaltan yaygın salgın kısıtlamalar sırasında, hasta konut sektörüne daha da bağımlı hale geldi.
Hükümet kısa bir süre önce emlak krizinin serpintisini durdurmak için mücadele eden emlak geliştiricilerine yardım etmek için adım attı.
Çin’in küçülen işgücü, büyüyen ve yaşlanan nüfusunu destekleyemeyebilir.
Çalışma yaşındaki daha az insanla, uzun vadeli hükümet, yaşlanan ve daha uzun yaşayan muazzam bir nüfusu beslemek için mücadele edebilir. Çin Sosyal Bilimler Akademisi’nin 2019 tarihli bir raporu, ülkenin ana emeklilik fonunun, kısmen azalan işgücü nedeniyle 2035 yılına kadar parasının biteceğini öngördü.
Ekonomistler, Çin’in demografik krizini, Japonya’nın 1990’lardaki ekonomik büyümesini durduran krizle karşılaştırdılar.
Ancak Çin, Japonya gibi bir ülkenin yaşlanan nüfusu için bir güvenlik ağı sağlaması gereken kaynaklara sahip değil. Hane halkı, ortalama olarak, ABD’de ve başka yerlerde olduğundan çok daha düşük gelirlerle yaşıyor. Birçok yaşlı Çinli, emekli olduklarında ana gelir kaynakları olarak devlet emekli maaşı ödemelerine güveniyor.
Çin aynı zamanda dünyadaki en düşük emeklilik yaşlarından birine sahip ve çoğu işçi 60 yaşında emekli oluyor. Durum, yalnızca devlet emeklilik fonlarına değil, aynı zamanda ülkenin hastane sistemine de büyük zarar verdi.
Kriz onlarca yıl sürdü.
Çin, 1970’lerin sonlarında, nüfus artışını sürdürülemez seviyelerden uzak tutmanın gerekli olduğunu savunarak tek çocuk politikasını uygulamaya koydu. Hükümet, birden fazla çocuğu olan çiftlerin çoğuna para cezası verdi ve yüz milyonlarca Çinli kadını kürtaj olmaya zorladı. Pek çok aile erkekleri kızlara tercih etti, genellikle küçük kızları aldırdı veya doğumda terk etti, bu da Çin nüfusunda çok fazla bekar erkeğe yol açtı.
Çin, 2013 yılında aile büyüklüğüne ilişkin kısıtlamaları hafiflettiğini duyurdu, ancak birçok demografik uzman, değişikliğin ülkenin nüfus gidişatını değiştirmek için çok geç geldiğini söyledi.
Kolay çözümler yoktur.
Hükümetin demografik krizi çözmek için bir bebek patlamasını ateşleme çabaları – nakit bağış sağlamak ve tek çocuk politikasını üç çocuğa izin verecek şekilde gevşetmek dahil – düşen doğum oranlarını istikrara kavuşturamadı. Eğitimli Çinli kadınlar, artan bir şekilde evliliği erteliyor ve barınma ve eğitim maliyetlerinin yüksek olması nedeniyle çocuk sahibi olmamayı tercih ediyor.
Çin ayrıca nüfusu artırmak için göçmenlik kurallarını gevşetmeye isteksiz oldu ve tarihsel olarak, azalan iş gücünü yenilemek için nispeten az sayıda yeşil kart çıkardı.
İşgücü kıtlığını gidermek için Çin, gelecekteki büyüme için yapay zeka ve teknoloji sektörlerine daha fazla güvenmeyi umarak, düşük vasıflı üretimi Asya’daki diğer ülkelere taşeronlaştırdı ve fabrikalarını daha fazla otomatikleştirdi.
Geçiş, Çin’i Asyalı komşularının çoğu ile aynı yaşlanma ve küçülme yörüngesine sokuyor, ancak bu gidişatın yalnızca bölgesel ekonomi için değil, aynı zamanda daha geniş dünya için çok büyük sonuçları olacak.
Bu nedenle ekonomistler ve diğerleri gelişmelerden endişe duyuyor.
Çin’in azalan iş gücü küresel ekonomiyi sarsabilir.
Yıllarca, Çin’in çalışma çağındaki devasa nüfusu, ucuz iş gücüyle dünya çapında ihraç edilen mallar üreten fabrika işçilerini destekleyerek, küresel ekonominin motorunu çalıştırdı.
Uzun vadede, daha iyi eğitimli bir iş gücü ve azalan genç nüfus nedeniyle Çin’deki fabrika işçisi eksikliği, Çin dışındaki tüketiciler için maliyetleri artırabilir ve ABD gibi büyük ölçüde ithal Çin’e dayanan ülkelerde enflasyonu potansiyel olarak şiddetlendirebilir. ürünler. Çin’de artan işgücü maliyetleriyle karşı karşıya kalan birçok şirket, üretim tesislerini Vietnam ve Meksika gibi düşük ücretli ülkelere taşımaya başladı bile.
Küçülen bir nüfus aynı zamanda Çinli tüketicilerin harcamalarında düşüş anlamına gelebilir ve Apple akıllı telefonlardan Nike spor ayakkabılarına kadar Çin’e ürün satmaya bağlı küresel markaları tehdit edebilir.
Veriler, Çin’in önemli konut piyasası için kötü haber.
Kısa vadede, düşen doğum oranı, ülkenin ekonomik çıktısının yaklaşık dörtte birini oluşturan Çin’in emlak sektörü için büyük bir tehdit oluşturuyor. Nüfus artışı, konut talebinin önemli bir itici gücüdür ve birçok Çinli için ev sahipliği en önemli varlıktır. Çin ekonomisi, tüketici harcamalarını ve ihracat büyümesini azaltan yaygın salgın kısıtlamalar sırasında, hasta konut sektörüne daha da bağımlı hale geldi.
Hükümet kısa bir süre önce emlak krizinin serpintisini durdurmak için mücadele eden emlak geliştiricilerine yardım etmek için adım attı.
Çin’in küçülen işgücü, büyüyen ve yaşlanan nüfusunu destekleyemeyebilir.
Çalışma yaşındaki daha az insanla, uzun vadeli hükümet, yaşlanan ve daha uzun yaşayan muazzam bir nüfusu beslemek için mücadele edebilir. Çin Sosyal Bilimler Akademisi’nin 2019 tarihli bir raporu, ülkenin ana emeklilik fonunun, kısmen azalan işgücü nedeniyle 2035 yılına kadar parasının biteceğini öngördü.
Ekonomistler, Çin’in demografik krizini, Japonya’nın 1990’lardaki ekonomik büyümesini durduran krizle karşılaştırdılar.
Ancak Çin, Japonya gibi bir ülkenin yaşlanan nüfusu için bir güvenlik ağı sağlaması gereken kaynaklara sahip değil. Hane halkı, ortalama olarak, ABD’de ve başka yerlerde olduğundan çok daha düşük gelirlerle yaşıyor. Birçok yaşlı Çinli, emekli olduklarında ana gelir kaynakları olarak devlet emekli maaşı ödemelerine güveniyor.
Çin aynı zamanda dünyadaki en düşük emeklilik yaşlarından birine sahip ve çoğu işçi 60 yaşında emekli oluyor. Durum, yalnızca devlet emeklilik fonlarına değil, aynı zamanda ülkenin hastane sistemine de büyük zarar verdi.
Kriz onlarca yıl sürdü.
Çin, 1970’lerin sonlarında, nüfus artışını sürdürülemez seviyelerden uzak tutmanın gerekli olduğunu savunarak tek çocuk politikasını uygulamaya koydu. Hükümet, birden fazla çocuğu olan çiftlerin çoğuna para cezası verdi ve yüz milyonlarca Çinli kadını kürtaj olmaya zorladı. Pek çok aile erkekleri kızlara tercih etti, genellikle küçük kızları aldırdı veya doğumda terk etti, bu da Çin nüfusunda çok fazla bekar erkeğe yol açtı.
Çin, 2013 yılında aile büyüklüğüne ilişkin kısıtlamaları hafiflettiğini duyurdu, ancak birçok demografik uzman, değişikliğin ülkenin nüfus gidişatını değiştirmek için çok geç geldiğini söyledi.
Kolay çözümler yoktur.
Hükümetin demografik krizi çözmek için bir bebek patlamasını ateşleme çabaları – nakit bağış sağlamak ve tek çocuk politikasını üç çocuğa izin verecek şekilde gevşetmek dahil – düşen doğum oranlarını istikrara kavuşturamadı. Eğitimli Çinli kadınlar, artan bir şekilde evliliği erteliyor ve barınma ve eğitim maliyetlerinin yüksek olması nedeniyle çocuk sahibi olmamayı tercih ediyor.
Çin ayrıca nüfusu artırmak için göçmenlik kurallarını gevşetmeye isteksiz oldu ve tarihsel olarak, azalan iş gücünü yenilemek için nispeten az sayıda yeşil kart çıkardı.
İşgücü kıtlığını gidermek için Çin, gelecekteki büyüme için yapay zeka ve teknoloji sektörlerine daha fazla güvenmeyi umarak, düşük vasıflı üretimi Asya’daki diğer ülkelere taşeronlaştırdı ve fabrikalarını daha fazla otomatikleştirdi.