Bazı oyunlar açıklayıcıdır. Özellikle Cumartesi günü Bayer Leverkusen'e karşı oynanan maç ve iki hafta sonra FC Bayern Münih'e karşı oynanan maç gibi, bunlar 1. FC Union Berlin için muhteşem bir iç saha maçı ikili paketi olarak geliyor. Iron Men için bu benzersiz boyut, inişlerden çok inişlerin olduğu bir sezonda bir olgunluk sınavı gibi bir şey; son yedi maçla doğrudan eve girmek ve mümkün olan son bitiriciyi geçen yılın dördüncü sırasına getirmek amaçlanıyor. .
Her şeyden önce, tüm güç Demir Adamlar'a gidiyor, tüm dikkatler Leverkusen'e gidiyor, bu takım her zaman bir şeyler başarmış, ancak çoğu zaman tutulmayan sözler nedeniyle alay konusu olmuş ve rakipler yüzünden değil, yerine getirilmeyen sözler nedeniyle alay konusu olmuştu. öncelikle kendileri yüzünden.
Doğulu oyuncuların oynadığı önemli rol
Werkself'in yıllar boyunca yazdığı çeşitli çılgın hikayeler var. İlginç olan şu ki, Bayer ne zaman büyük işler yapsa, Doğulu oyuncular da önemli bir rol oynuyor ve oynamaya devam ediyor. Baltık Denizi ile Erzgebirge, Magdeburger Börde ve Oderbruch arasında yetişen oyuncular.
1988 yılı Bayer'in futbol takımı olarak kuruluşa girdiği ve Avrupa'da fark edildiği yıldır. Leverkusen UEFA Kupası'nı kazandı. Finalin ilk ayağında Espanyol Barcelona'ya karşı muhteşem bir oyunla 3-0'lık yenilgiyi telafi ettiler ve penaltı atışlarında kupayı kazandılar. Berlin'in doğusunda, Saksonya'nın Vogtland kentindeki Rodewisch'te doğan Falko Götz, dört buçuk yıl önce Yugoslavya'da Baumschulenweg'de büyüdü, BFC Dynamo'dan ayrılıp Bayer'e yerleşti ve muhteşem geri dönüşe katkıda bulundu. Golü attı ve aynı zamanda kişisel zaferi olarak eşsiz zaferin tadını çıkardı.
Bundan sonraki beş yıl boyunca Bayer pek bir şey yapamadı ancak Duvar'ın yıkılmasıyla meşgul yönetici Reiner Calmund sayesinde Doğu Almanya yıldızlarını satarak büyük ses getirdiler. Hohenschönhausen'de Götz gibi bir futbolcu olarak yetişen ve o zamanlar felakete sürüklenen ülkenin en büyük hücum yeteneklerinden biri olan Andreas Thom, siyasi değişimden sadece birkaç gün sonra muhteşem bir transferle taraf değiştirdi ve Bayer Cross takımıyla ilk profesyonel sözleşmesini imzaladı. Birkaç ay sonra Dynamo Dresden'den daha az yetenekli olmayan grev ortağı Ulf Kirsten onu takip etti. Heiko Scholz (Dynamo Dresden), René Rydlewicz ve Mario Tolkmitt (her ikisi de BFC Dynamo) da Bayer formasını giydi. Beşli pakette Leverkusen'i 1993 DFB Kupası'ndaki tek zaferine taşıdılar; Kirsten, finalde Hertha BSC'nin amatörlerine karşı 1-0'lık altın madalyayı attı.
Ebedi ahlaksızlık travması
Bayer 2002'de üç şampiyonluk kazandığında, ancak şampiyonada, DFB Kupası'nda ve Şampiyonlar Ligi'nde yalnızca ikinci olduğunda ve Vizekusen efsanesi doğduğunda, ebedi Videkusen travması bir kez daha Doğu ayaklarından ve kafalarından gelen asları oyuna dahil etti. Chemnitz'den Michael Ballack ve Jena'dan BeHaberler Schneider, Ren Nehri'nin sağ kıyısındaki 160.000 nüfuslu şehirde harika anlar yaşattı. Hem Capitano hem de Schneider Schnix (Bayer'e on yıl boyunca sadık kalan mucize) derin ve başarılı izler bıraktığından, Greifswald'da doğan Toni Kroos'un 18 aylık dolambaçlı yolu önemli (Bayern Münih'ten kiralıktı). Ocak 2009'dan 2010 yazına kadar). neredeyse yalnızca bir intermezzo olarak.
Bayer şimdi kulübe özel, tamamen farklı bir hikaye yazıyor. Sezonun bitimine yedi maç günü kala 13 puanlık farkla ilk şampiyonluk şampiyonluğu hiç bu kadar yakın olmamıştı. Bu, 2002'de kendi ellerinde olduklarından bile daha yakın, ancak Unterhaching'de son 90 dakikada sansasyonel bir şekilde kaybettiler ve şampiyonluk kupası Münih'e geri döndü. Çünkü bu sefer tuhaf tökezlemeyi kolayca karşılayabilirler. Bu, Vicecuse travmasını sonsuza dek dindirmeli.
Bir kez daha Doğu'dan bir oyuncu var, Robert Andrich ve tabii ki diğer birçok oyuncu da her şeye damgasını vuruyor. Amcası Frieder'in Doğu Almanya liginde Stahl Riesa'da ve daha da belirgin bir şekilde FC Vorwärts Frankfurt'ta (Oder) başarılı olduğu Potsdamlı genç, zirveye ulaşmak için uzun ve zorlu bir yoldan geçmek zorunda kaldı. Ancak 2019'da 1. FC Union'ın Bundesliga'ya yükselmesinin ardından teknik direktör Oliver Ruhnert ve o zamanki teknik direktör Urs Fischer onu başarılı olup olmayacağını kim bilebilirdi? Dinamo Dresden ve Wehen Wiesbaden üçüncü, 1. FC Heidenheim ile ise ikinci ligde yer alıyor. Şimdi, Berlin-Köpenick üzerinden iki yıllık bir döngüyle Andrich sonunda kendi hayallerinin onu bir bozkır gibi götürdüğü yere geldi: Milli takımda ve kendi ülkesinde Avrupa Şampiyonası'na katılmadan kısa bir süre önce oradaydı. Orta sahanın gerisinde düellolara liderlik eden ve Toni Kroos'un baş edemeyeceği hamleler yapan, rustik bir adam olarak görülüyor.
Dünya seçiminde Alman ekseni
Andrich artık kulübün de en iyi isimlerinden biri. Bayer'in Finliler (kaleci Lukas Hradecky), İspanyollar (Alejandro Grimaldo), Hollandalılar (Jeremie Frimpong), Arjantinliler (Exequiel Palacios), İsviçreli (Granit Xhaka) ve Çeklerden (Adam Hlozek) oluşan dünya seçiminde Jonathan Tah, Florian Wirtz ve Jonas Hofmann Alman ekseni. Mükemmel koordineli kadrosuna ek olarak Bayer, bu sezon eşi benzeri olmayan bir hediyeyle etkileyici: Geç gollerin gücü. Rekabetçi maçlarda doksanıncı dakikadan sonra zaten sekiz gol atıldı. Bazıları çok önemliydi ve bunların çoğu oyun için çok önemliydi. Karabağ Ağdam özellikle sık sık ve acı verici acılar çekti. Avrupa Ligi grup aşamasında Victor Boniface, Azerbaycan'da 90+4 dakikada 1-0 öne geçerken; Son 16 turunda Patrik Schick, son üç golle takımını turnuvada tutmayı başardı (ilk maçta 2-2'lik skorla 90+2, rövanşta 3-2'lik skorla 90+3 ve 90+7) ). Bu, Bundesliga'daki dört maçta zaten işe yaradı; en son Schick, Hoffenheim'a karşı 2-1'lik galibiyette (90+1), Robert Andrich 180 saniye önce eşitliği sağladıktan sonra.
Bayer oyuncuları bu nedenle geri dönüşün kralları olarak görülüyor. Cumartesi öğleden sonraki neredeyse eşitsiz mücadelede 1. FC Union'ın dikkate alması gereken bir kalite. Jonas Hofmann yakın zamanda Kicker'da bunu şöyle tanımlamıştı: “Botlarımızla oynamaya devam ediyoruz ve sanki bir topun içeri girmesini bekliyormuşuz gibi geliyor. Bunu birkaç kez yaptık, bize enerji veriyor.” Sabır İspanyol antrenörleri Xabi Alonso'nun onlara aşıladığı gizli reçete şu: Hofmann, tüm dirence rağmen son saniyede neredeyse yenmeyi başardığınız rakipler için “Eğer içinizde savunma geni varsa” diyor. tabii ki, “o zaman 80-85 dakika boyunca bunu hoş bulabilirsiniz. Ama futbol izlediğiniz ve karışmadığınız bir durum da var.” Bayer gibi bir takım için çoğu zaman sadece bir an bile yeterlidir.
Leverkusen zaten birçok kez kendi sahasında maç kazandı. Bu kalite sayesinde lig liderleri ve kupa finalistleri bu sezon namağlup. 40 oyunluk dev bir seri bir araya geldi. Bu bakımdan 1. FC Birliği bu oyunbozanlık tarihine son verebilir ve kendisi de küçük bir tarih yazabilir. En azından bu sezon ve özellikle bu an için.
Her şeyden önce, tüm güç Demir Adamlar'a gidiyor, tüm dikkatler Leverkusen'e gidiyor, bu takım her zaman bir şeyler başarmış, ancak çoğu zaman tutulmayan sözler nedeniyle alay konusu olmuş ve rakipler yüzünden değil, yerine getirilmeyen sözler nedeniyle alay konusu olmuştu. öncelikle kendileri yüzünden.
Doğulu oyuncuların oynadığı önemli rol
Werkself'in yıllar boyunca yazdığı çeşitli çılgın hikayeler var. İlginç olan şu ki, Bayer ne zaman büyük işler yapsa, Doğulu oyuncular da önemli bir rol oynuyor ve oynamaya devam ediyor. Baltık Denizi ile Erzgebirge, Magdeburger Börde ve Oderbruch arasında yetişen oyuncular.
1988 yılı Bayer'in futbol takımı olarak kuruluşa girdiği ve Avrupa'da fark edildiği yıldır. Leverkusen UEFA Kupası'nı kazandı. Finalin ilk ayağında Espanyol Barcelona'ya karşı muhteşem bir oyunla 3-0'lık yenilgiyi telafi ettiler ve penaltı atışlarında kupayı kazandılar. Berlin'in doğusunda, Saksonya'nın Vogtland kentindeki Rodewisch'te doğan Falko Götz, dört buçuk yıl önce Yugoslavya'da Baumschulenweg'de büyüdü, BFC Dynamo'dan ayrılıp Bayer'e yerleşti ve muhteşem geri dönüşe katkıda bulundu. Golü attı ve aynı zamanda kişisel zaferi olarak eşsiz zaferin tadını çıkardı.
Bundan sonraki beş yıl boyunca Bayer pek bir şey yapamadı ancak Duvar'ın yıkılmasıyla meşgul yönetici Reiner Calmund sayesinde Doğu Almanya yıldızlarını satarak büyük ses getirdiler. Hohenschönhausen'de Götz gibi bir futbolcu olarak yetişen ve o zamanlar felakete sürüklenen ülkenin en büyük hücum yeteneklerinden biri olan Andreas Thom, siyasi değişimden sadece birkaç gün sonra muhteşem bir transferle taraf değiştirdi ve Bayer Cross takımıyla ilk profesyonel sözleşmesini imzaladı. Birkaç ay sonra Dynamo Dresden'den daha az yetenekli olmayan grev ortağı Ulf Kirsten onu takip etti. Heiko Scholz (Dynamo Dresden), René Rydlewicz ve Mario Tolkmitt (her ikisi de BFC Dynamo) da Bayer formasını giydi. Beşli pakette Leverkusen'i 1993 DFB Kupası'ndaki tek zaferine taşıdılar; Kirsten, finalde Hertha BSC'nin amatörlerine karşı 1-0'lık altın madalyayı attı.
Ebedi ahlaksızlık travması
Bayer 2002'de üç şampiyonluk kazandığında, ancak şampiyonada, DFB Kupası'nda ve Şampiyonlar Ligi'nde yalnızca ikinci olduğunda ve Vizekusen efsanesi doğduğunda, ebedi Videkusen travması bir kez daha Doğu ayaklarından ve kafalarından gelen asları oyuna dahil etti. Chemnitz'den Michael Ballack ve Jena'dan BeHaberler Schneider, Ren Nehri'nin sağ kıyısındaki 160.000 nüfuslu şehirde harika anlar yaşattı. Hem Capitano hem de Schneider Schnix (Bayer'e on yıl boyunca sadık kalan mucize) derin ve başarılı izler bıraktığından, Greifswald'da doğan Toni Kroos'un 18 aylık dolambaçlı yolu önemli (Bayern Münih'ten kiralıktı). Ocak 2009'dan 2010 yazına kadar). neredeyse yalnızca bir intermezzo olarak.
Bayer şimdi kulübe özel, tamamen farklı bir hikaye yazıyor. Sezonun bitimine yedi maç günü kala 13 puanlık farkla ilk şampiyonluk şampiyonluğu hiç bu kadar yakın olmamıştı. Bu, 2002'de kendi ellerinde olduklarından bile daha yakın, ancak Unterhaching'de son 90 dakikada sansasyonel bir şekilde kaybettiler ve şampiyonluk kupası Münih'e geri döndü. Çünkü bu sefer tuhaf tökezlemeyi kolayca karşılayabilirler. Bu, Vicecuse travmasını sonsuza dek dindirmeli.
Bir kez daha Doğu'dan bir oyuncu var, Robert Andrich ve tabii ki diğer birçok oyuncu da her şeye damgasını vuruyor. Amcası Frieder'in Doğu Almanya liginde Stahl Riesa'da ve daha da belirgin bir şekilde FC Vorwärts Frankfurt'ta (Oder) başarılı olduğu Potsdamlı genç, zirveye ulaşmak için uzun ve zorlu bir yoldan geçmek zorunda kaldı. Ancak 2019'da 1. FC Union'ın Bundesliga'ya yükselmesinin ardından teknik direktör Oliver Ruhnert ve o zamanki teknik direktör Urs Fischer onu başarılı olup olmayacağını kim bilebilirdi? Dinamo Dresden ve Wehen Wiesbaden üçüncü, 1. FC Heidenheim ile ise ikinci ligde yer alıyor. Şimdi, Berlin-Köpenick üzerinden iki yıllık bir döngüyle Andrich sonunda kendi hayallerinin onu bir bozkır gibi götürdüğü yere geldi: Milli takımda ve kendi ülkesinde Avrupa Şampiyonası'na katılmadan kısa bir süre önce oradaydı. Orta sahanın gerisinde düellolara liderlik eden ve Toni Kroos'un baş edemeyeceği hamleler yapan, rustik bir adam olarak görülüyor.
Dünya seçiminde Alman ekseni
Andrich artık kulübün de en iyi isimlerinden biri. Bayer'in Finliler (kaleci Lukas Hradecky), İspanyollar (Alejandro Grimaldo), Hollandalılar (Jeremie Frimpong), Arjantinliler (Exequiel Palacios), İsviçreli (Granit Xhaka) ve Çeklerden (Adam Hlozek) oluşan dünya seçiminde Jonathan Tah, Florian Wirtz ve Jonas Hofmann Alman ekseni. Mükemmel koordineli kadrosuna ek olarak Bayer, bu sezon eşi benzeri olmayan bir hediyeyle etkileyici: Geç gollerin gücü. Rekabetçi maçlarda doksanıncı dakikadan sonra zaten sekiz gol atıldı. Bazıları çok önemliydi ve bunların çoğu oyun için çok önemliydi. Karabağ Ağdam özellikle sık sık ve acı verici acılar çekti. Avrupa Ligi grup aşamasında Victor Boniface, Azerbaycan'da 90+4 dakikada 1-0 öne geçerken; Son 16 turunda Patrik Schick, son üç golle takımını turnuvada tutmayı başardı (ilk maçta 2-2'lik skorla 90+2, rövanşta 3-2'lik skorla 90+3 ve 90+7) ). Bu, Bundesliga'daki dört maçta zaten işe yaradı; en son Schick, Hoffenheim'a karşı 2-1'lik galibiyette (90+1), Robert Andrich 180 saniye önce eşitliği sağladıktan sonra.
Bayer oyuncuları bu nedenle geri dönüşün kralları olarak görülüyor. Cumartesi öğleden sonraki neredeyse eşitsiz mücadelede 1. FC Union'ın dikkate alması gereken bir kalite. Jonas Hofmann yakın zamanda Kicker'da bunu şöyle tanımlamıştı: “Botlarımızla oynamaya devam ediyoruz ve sanki bir topun içeri girmesini bekliyormuşuz gibi geliyor. Bunu birkaç kez yaptık, bize enerji veriyor.” Sabır İspanyol antrenörleri Xabi Alonso'nun onlara aşıladığı gizli reçete şu: Hofmann, tüm dirence rağmen son saniyede neredeyse yenmeyi başardığınız rakipler için “Eğer içinizde savunma geni varsa” diyor. tabii ki, “o zaman 80-85 dakika boyunca bunu hoş bulabilirsiniz. Ama futbol izlediğiniz ve karışmadığınız bir durum da var.” Bayer gibi bir takım için çoğu zaman sadece bir an bile yeterlidir.
Leverkusen zaten birçok kez kendi sahasında maç kazandı. Bu kalite sayesinde lig liderleri ve kupa finalistleri bu sezon namağlup. 40 oyunluk dev bir seri bir araya geldi. Bu bakımdan 1. FC Birliği bu oyunbozanlık tarihine son verebilir ve kendisi de küçük bir tarih yazabilir. En azından bu sezon ve özellikle bu an için.