Beyaz Saray basın sekreteri Karine Jean-Pierre 17 Ocak’ta “Bu sözde önceliklendirme planı, Cumhuriyetçilerin önceliklerini oldukça açık ve net bir şekilde ortaya koyuyor” dedi. “Güvenli gıda, güvenli gökyüzü, güvenli topluluklar ve güvenli sınırlar isteyen sıradan Amerikalıların yerine zengin tahvil sahiplerini koymak istiyorlar.”
Ödemelere öncelik vermeye çalışmak ciddi politik, pratik ve yasal riskler doğuracaktır. Tahvil sahiplerine geri ödeme yapmak, finansal piyasaların temellerini korumak için çok önemli olabilir, ancak hükümetin varlıklı yatırımcılara emeklilere, engellilere ve askeri personele yardım ediyormuş gibi görünmesini sağlayacaktır.
Yürütme organı, Kongre’nin hangi harcama kararlarını görmezden geleceğine ve hangilerinin uygulanacağına karar vereceğinden, yasal zorluklara da tabi olabilir. Kongre Araştırma Servisi tarafından 2015 yılında yapılan bir analize göre bu, “Kongre ile Başkan arasındaki harcama öncelikleri üzerindeki güç dengesine ve Kongre’nin amaçlamayacağı şekillerde kullanılacak önceliklendirme potansiyeline meydan okuyabilir.”
Ve işe yaramayabilir bile. 2011’de yetkililer, önceliklendirmenin çok basit bir versiyonu için kabaca planlar yapmışlardı. Ancak Hazine, borcun faizini ve anaparasını geri ödemek ve geri kalan her şeyi ertelemek yerine, bir dizi yükümlülük arasında seçim yapmak zorunda kaldığında, ödemeleri kendi sistemleri içinde önceliklendirebilme yeteneğinden endişe duyuyordu. Fed yetkilileri, o Ağustos’taki tutanaklara dayanarak, bakanlığın bunu zamanında çözeceğini düşündüler.
Ancak Hazine Bakanlığı ile acil durum planlaması konusunda çalışan eski bir Fed çalışanı olan Louise Roseman, “Bu, prosedürleri geliştirip test edene kadar rahatlık seviyenizin oldukça düşük olduğu bir şey” dedi. Fed, hükümetin bankacısı olarak hareket ediyor, bu nedenle öncelikli ödemelerin yapılmasına yardımcı olabilirdi.
2013 hesaplaşmasındaki beklenmedik durum planlamasından sonra bile, üst düzey bir Hazine Bakanlığı yetkilisi önceliklendirmeyi “tamamen deneysel” olarak nitelendirdi ve “kabul edilemez risk” taşıdığını söyledi.
Ayrıca, önceliklendirmenin finansal bir çöküşü önleyip önleyemeyeceği de belirsizliğini koruyor. Borç tavanı aşılırsa piyasalar yine de direnebilir, bu da ABD’nin resmi bir temerrüt olsun ya da olmasın yükümlülüklerini yerine getirmediği anlamına gelir.
Ödemelere öncelik vermeye çalışmak ciddi politik, pratik ve yasal riskler doğuracaktır. Tahvil sahiplerine geri ödeme yapmak, finansal piyasaların temellerini korumak için çok önemli olabilir, ancak hükümetin varlıklı yatırımcılara emeklilere, engellilere ve askeri personele yardım ediyormuş gibi görünmesini sağlayacaktır.
Yürütme organı, Kongre’nin hangi harcama kararlarını görmezden geleceğine ve hangilerinin uygulanacağına karar vereceğinden, yasal zorluklara da tabi olabilir. Kongre Araştırma Servisi tarafından 2015 yılında yapılan bir analize göre bu, “Kongre ile Başkan arasındaki harcama öncelikleri üzerindeki güç dengesine ve Kongre’nin amaçlamayacağı şekillerde kullanılacak önceliklendirme potansiyeline meydan okuyabilir.”
Ve işe yaramayabilir bile. 2011’de yetkililer, önceliklendirmenin çok basit bir versiyonu için kabaca planlar yapmışlardı. Ancak Hazine, borcun faizini ve anaparasını geri ödemek ve geri kalan her şeyi ertelemek yerine, bir dizi yükümlülük arasında seçim yapmak zorunda kaldığında, ödemeleri kendi sistemleri içinde önceliklendirebilme yeteneğinden endişe duyuyordu. Fed yetkilileri, o Ağustos’taki tutanaklara dayanarak, bakanlığın bunu zamanında çözeceğini düşündüler.
Ancak Hazine Bakanlığı ile acil durum planlaması konusunda çalışan eski bir Fed çalışanı olan Louise Roseman, “Bu, prosedürleri geliştirip test edene kadar rahatlık seviyenizin oldukça düşük olduğu bir şey” dedi. Fed, hükümetin bankacısı olarak hareket ediyor, bu nedenle öncelikli ödemelerin yapılmasına yardımcı olabilirdi.
2013 hesaplaşmasındaki beklenmedik durum planlamasından sonra bile, üst düzey bir Hazine Bakanlığı yetkilisi önceliklendirmeyi “tamamen deneysel” olarak nitelendirdi ve “kabul edilemez risk” taşıdığını söyledi.
Ayrıca, önceliklendirmenin finansal bir çöküşü önleyip önleyemeyeceği de belirsizliğini koruyor. Borç tavanı aşılırsa piyasalar yine de direnebilir, bu da ABD’nin resmi bir temerrüt olsun ya da olmasın yükümlülüklerini yerine getirmediği anlamına gelir.