BİLGEHAN UÇAK
Haftanın maçıymış da, herkes onu bekliyormuş da… Evet, Fenerbahçe-Milano müsabakasından kelam ediyorum. Şehmus Hazer’le bir tane iç saha isabeti bulabildiği birinci çeyreği yalnızca 3 sayı atarak kapatan Fenerbahçe… 40 sayılık farkı bakılırsan Fenerbahçe… Milano, son çeyreği tuhaf bir biçimde “oynamadığı” biçimde kendi meskeninde 25 sayılık hezimete uğrayan Fenerbahçe…
Daha evvel, Şehmus’un Fenerbahçe’nin NBA’e yollayabileceği yeni genç yıldız adayı olduğunu burada yazmıştım. Milano maçından daha sonra da görüldü ki kadroda kazanma kararlılığı olan tek isim oydu. Fenerbahçe tribünlerine de büyük bir alkış: Tarihi farka karşın maçı bırakmayıp Şehmus’a büyük takviye verdiler. Adeta maçı Şehmus’la bir arada yaşadılar.
Gelelim, birkaç sene öncesine kadar taraflı tarafsız her insanın “Dünyanın En Hoş Takımı” sloganında birleştiği Fenerbahçe’nin şu içler acısı durumuna. Bu işin başsorumlusu Ali Koç’un Basketbol Şubesini emanet ettiği Sertaç Komsuoğlu. Obradoviç’i tutamadı, Fazilet Can’ı tutamadı, Kokoşkov’u tutamadı, kadroyu küçültme sonucu verdi lakin gerisinde duramadı, yine bütçeyi artırdı… Kısacası, yaptığı çabucak her şey baştan sona fiyasko oldu. Hamaset edebiyatıyla, bütün petrolcülere forma dağıtmayla gidilecek yer kalmadı Fenerbahçe için. Şayet Avrupa’nın en “loser” coachlarından biri olan Djordjevic grubu play-off’a dahi sokamazsa, bunu yaşamak da Komsuoğlu’nun hanesine yazılacak.
Milano epeyce rahat bir galibiyet aldı. Fakat maçın sonunda oynanan oyun bir basketbolsever olarak midemi bulandırmadı değil. 6 sayı attı yalnızca Milano. Sorun, 6 sayı atılması değil, birkaç dakika evvel, fark 30’un üstündeyken Sergio Rodriguez’in konumunda atış isteyen Messina, son dakikaları öylece seyretti. Açıkçası, bu maçın bilhassa son beş dakikasını hayatın, basketbolun tabiat akışına ters buldum.
Efes ise birinci yarıda 50 sayı attığı maçta tempoyu düşürmedi ve 90 sayıya ulaşarak Berlin deplasmanında Alba’yı farklı mağlup etti. Ergin Ataman’ın ekibi hâlâ “kendi basketbolunu” tam manasıyla oynayamıyor lakin yedi-sekiz maçlık bir seri yakalamalarını epey muhtemel görüyorum. Alba Berlin maçı bu serinin başlangıcı olabilir diye düşünüyorum.
Bana göre, EuroLeague’in en zayıf coachlarının başında Itoudis ile Pascual gelir. Itoudis’in CSKA’sı bir sefer daha talih yapıtı bir galibiyet alarak Maccabi’yi 74-73 yendi. İnanılmaz fakat gerçek, Maccabi’de Wilbekin maçı üç sayı atışı denemeden tamamladı. İsabetten bahsetmiyorum, denemedi bile! aslına bakarsan biraz dış atış katkısı bulabilselerdi maçı rahat kazanırlardı. CSKA’da beğendiğim oyuncuların başında ise Grigonis geldi. CSKA’nın Grigonis kadar keskin bir şutörü yok.
Fransız ekipleri için dönem boyunca “dengesizlik” vurgusuna devam edeceğiz üzere gözüküyor. Asvel, Kızılyıdız’a deplasmanda yenilirken (73-67), Monaco, Bayern’i darmadağın etti: 94-71. Westermann birinci kere makus oynamadı. Top kaybı yapmadan 3 asist, 5/8 saha içi isabetiyle 13 sayı. Mike James de gününde olunca Bayern’in Lucic’le karşı koyması mümkün olamadı.
Real Madrid, ligde çabucak hemen galibiyeti bulunmayan Zalgiris’i kendi konutunda acayip bir oyun kararında 95-82 mağlup etti. Real’de Hanga, Rudy, Heurtel, Llull derken tam yedi oyuncu çift haneli skora ulaştı. Süper bir sayı bu. Zalgiris’te Nebo yoktu, umut da yoktu. Yeni transfer Zoran Dragiç güya bir umut olmayı sürdürüyor lakin kaç dönemdir işe fayda bir maçını hatırlamıyorum.
Zenit, Olympiacos’u yenerek fazlaca değerli bir galibiyete imza atarken Panathinaikos da içerdeki yenilgilere yenisini ekledi. Üstelik, Unics Kazan’a. Allah Atina’daki oyuncuların ve teknik takımın yardımcısı olsun, artık Panathinaikos’un ünlü lideri Dimitris Giannakopoulos bunları ne yapar bakılırsaceğiz.
Haftanın maçıymış da, herkes onu bekliyormuş da… Evet, Fenerbahçe-Milano müsabakasından kelam ediyorum. Şehmus Hazer’le bir tane iç saha isabeti bulabildiği birinci çeyreği yalnızca 3 sayı atarak kapatan Fenerbahçe… 40 sayılık farkı bakılırsan Fenerbahçe… Milano, son çeyreği tuhaf bir biçimde “oynamadığı” biçimde kendi meskeninde 25 sayılık hezimete uğrayan Fenerbahçe…
Daha evvel, Şehmus’un Fenerbahçe’nin NBA’e yollayabileceği yeni genç yıldız adayı olduğunu burada yazmıştım. Milano maçından daha sonra da görüldü ki kadroda kazanma kararlılığı olan tek isim oydu. Fenerbahçe tribünlerine de büyük bir alkış: Tarihi farka karşın maçı bırakmayıp Şehmus’a büyük takviye verdiler. Adeta maçı Şehmus’la bir arada yaşadılar.
Gelelim, birkaç sene öncesine kadar taraflı tarafsız her insanın “Dünyanın En Hoş Takımı” sloganında birleştiği Fenerbahçe’nin şu içler acısı durumuna. Bu işin başsorumlusu Ali Koç’un Basketbol Şubesini emanet ettiği Sertaç Komsuoğlu. Obradoviç’i tutamadı, Fazilet Can’ı tutamadı, Kokoşkov’u tutamadı, kadroyu küçültme sonucu verdi lakin gerisinde duramadı, yine bütçeyi artırdı… Kısacası, yaptığı çabucak her şey baştan sona fiyasko oldu. Hamaset edebiyatıyla, bütün petrolcülere forma dağıtmayla gidilecek yer kalmadı Fenerbahçe için. Şayet Avrupa’nın en “loser” coachlarından biri olan Djordjevic grubu play-off’a dahi sokamazsa, bunu yaşamak da Komsuoğlu’nun hanesine yazılacak.
Milano epeyce rahat bir galibiyet aldı. Fakat maçın sonunda oynanan oyun bir basketbolsever olarak midemi bulandırmadı değil. 6 sayı attı yalnızca Milano. Sorun, 6 sayı atılması değil, birkaç dakika evvel, fark 30’un üstündeyken Sergio Rodriguez’in konumunda atış isteyen Messina, son dakikaları öylece seyretti. Açıkçası, bu maçın bilhassa son beş dakikasını hayatın, basketbolun tabiat akışına ters buldum.
Efes ise birinci yarıda 50 sayı attığı maçta tempoyu düşürmedi ve 90 sayıya ulaşarak Berlin deplasmanında Alba’yı farklı mağlup etti. Ergin Ataman’ın ekibi hâlâ “kendi basketbolunu” tam manasıyla oynayamıyor lakin yedi-sekiz maçlık bir seri yakalamalarını epey muhtemel görüyorum. Alba Berlin maçı bu serinin başlangıcı olabilir diye düşünüyorum.
Bana göre, EuroLeague’in en zayıf coachlarının başında Itoudis ile Pascual gelir. Itoudis’in CSKA’sı bir sefer daha talih yapıtı bir galibiyet alarak Maccabi’yi 74-73 yendi. İnanılmaz fakat gerçek, Maccabi’de Wilbekin maçı üç sayı atışı denemeden tamamladı. İsabetten bahsetmiyorum, denemedi bile! aslına bakarsan biraz dış atış katkısı bulabilselerdi maçı rahat kazanırlardı. CSKA’da beğendiğim oyuncuların başında ise Grigonis geldi. CSKA’nın Grigonis kadar keskin bir şutörü yok.
Fransız ekipleri için dönem boyunca “dengesizlik” vurgusuna devam edeceğiz üzere gözüküyor. Asvel, Kızılyıdız’a deplasmanda yenilirken (73-67), Monaco, Bayern’i darmadağın etti: 94-71. Westermann birinci kere makus oynamadı. Top kaybı yapmadan 3 asist, 5/8 saha içi isabetiyle 13 sayı. Mike James de gününde olunca Bayern’in Lucic’le karşı koyması mümkün olamadı.
Real Madrid, ligde çabucak hemen galibiyeti bulunmayan Zalgiris’i kendi konutunda acayip bir oyun kararında 95-82 mağlup etti. Real’de Hanga, Rudy, Heurtel, Llull derken tam yedi oyuncu çift haneli skora ulaştı. Süper bir sayı bu. Zalgiris’te Nebo yoktu, umut da yoktu. Yeni transfer Zoran Dragiç güya bir umut olmayı sürdürüyor lakin kaç dönemdir işe fayda bir maçını hatırlamıyorum.
Zenit, Olympiacos’u yenerek fazlaca değerli bir galibiyete imza atarken Panathinaikos da içerdeki yenilgilere yenisini ekledi. Üstelik, Unics Kazan’a. Allah Atina’daki oyuncuların ve teknik takımın yardımcısı olsun, artık Panathinaikos’un ünlü lideri Dimitris Giannakopoulos bunları ne yapar bakılırsaceğiz.