Ünlü Amerikan muharriri Mark Twain, roman yazmanın öğrenebilir bir şey olduğunu düşünen insanları pek küçümsemişti.
“Roman yazma yeteneğiyle doğmamış bir kişi, bir roman inşa etmeye çalışırken güç vakit içinder geçirir” tabirlerini kullanan Twain, “Hikayesine dair net fikirleri yoktur bu kişinin. Aslında bir kıssası de yoktur” demişti.
İngiliz müellif Stephen Fry da bu fikri öbür bir yolla ortaya atmıştı. Fry, başarılı muharrirlerin kitap yazmanın ne kadar güç olduğunu bilen beşerler olduğunu söylemişti.
UNESCO’ya bakılırsa, kurgu ya da kurgu olmayan kitaplar dahil her yıl dünya çapında 2,2 milyon kitap yayımlanıyor.
Bu müelliflerin birçok için yazma süreci, Twain’in 19. yüzyılın sonlarında en parlak devrinden bu yana nispeten değişmemiştir. Konusu prestijiyle bir kıssanın ana sınırları ve fikirler, vakit ortasında deşifre edilmek, geliştirilmek ve işlenmek üzere yazılır.
Lakin bugünlerde teknoloji giderek muharrirlerin hayatlarını biraz daha kolaylaştırıyor.
ABD’li data bilimcisi ve romancı olan Michael Green birinci kitabını yazarken yazma sürecini sıradanleştirmek ve tertibe sokmak için teknolojiyi kullanma gereksinimi duyduğunu söylüyor.
Green, 500 sayfalık karmaşık bir öykü yazıldığında, sürecin yönetilmesinin zorlaştığını söz ediyor:
“Yayına hazırlamanın ortasındayken, bir sürü olay örgüsü ve karakterim varmış üzere hissetmeye başladım.”
Yaratmakta olduğu dünyanın daha derin taraflarıyla ilgili tüm bu dokümanlara sahip olduğunu belirten Green, lakin her şeyi takip edebilme konusunda telaş duyduğunu aktarıyor.
Green bu noktada biroldukca modülle karmaşık meseleleri çözmek ismine data bilimi odaklı bir yaklaşımı tercih etmeye başladığını lisana getiriyor.
Tüm bunların kararında Green, müelliflerin öyküyü oluşturan karakterler, olay örgüleri, temalar ve değerli olaylar üzere çeşitli ögeleri görselleştirmelerine, planlamalarına ve bir ortaya getirmelerine yardımcı olan dijital bir platformu, Lynit’i yarattı.
Uygulama şu anda beta evresinde ve birkaç muharrir tarafınca test ediliyor. Fiyatsız kullanıma sahip bireyler şu anda, karmaşık dijital şablonlar yahut öykü haritaları çizebiliyor ve bunları güncelleyebiliyor.
Biroldukca romancının çalışmalarına genel bir olay örgüsü yahut belli bir karakter fikriyla başladığını söyleyen Green, Lynit ile başlangıç fikrine eklemeler yapma sürecinin sıradanleştiğini söylüyor.
“Yazar, kıssaya dahil etmek istediği yeni bir fikre sahip çok, onu doğal bir çerçeveye sokabiliyor. Görsel bir tasarım oluşturuyor. Fikirer modül kesim öyküye ekleniyor; yeni fikirler geldikçe de, tahminen yeni düğümler [veya etkileşimler], yeni bağlantılar yaratarak değişiyorlar.”
Teknoloji, kitabın yayımlanmasının akabinde da okur-yazar bağları içinden kıymetli bir rol oynuyor.
Muharrirler sıradan toplumsal medya kullanımları yardımıyla hayranlarıyla uzun uzun sohbetler edebiliyorken, alternatif olarak Chicago merkezli Hiitide üzere uzman firmalara başvurabiliyor.
Hiitide’nin web sitesi ve telefon uygulaması muharrirlerin okuyucularıyla fiyatlı canlı soru-cevap oturumlarına katılmalarına imkan tanıyor. Örneğin şahsi gelişim kitabı müellifleri okurlarıyla burada öğrenme atölyeleri yapıp para kazanabiliyor.
Hiitide CEO’su Evan Shy, bu atölyelerin “kitapların sürükleyici çalışma kitabı versiyonları” olduğunu söylüyor ve şöyleki devam ediyor:
“Elde olanı daha düzgün anlamanıza ve kitapların unsurlarını günlük hayata entegre etmenize yardımcı oluyorlar.”
Shy örnek olarak da, Ryan Holiday’in, eski Yunan stoacılık ideolojisinden ilham alan ve Türkçeye de “Engel Yolun Kendisidir” diye çevirilen kitabı işaret ediyor.
Hiitide kullanıcılarının sadece stoacılık hakkında bilgi edinmediğini vurgulayan Shy, “Hangi faziletleri somutlaştırmak istediklerine karar verebilirler ve bunları günlük hayatlarına uyarlayabilirler ve Ryan Holiday’in kendisi ile kitap hakkında özel bir soru-cevap oturumuna katılabilirler” diyor.
Bir öteki teknoloji firması olan California merkezli Crazy Maple Studios da müelliflerin kitaplarını “hayata geçirmelerine yardımcı olduğunu” söylüyor.
Şirket tarafınca geliştirilen Chapters, Scream, Spotlight ve Kiss isimli uygulamalarla dijital kitaplara animasyon, müzik, ses efektleri ve hatta oyun eklenebiliyor. bu biçimdelikle okuyucular bir karakterin ne yapacağına karar verebiliyor.
Firmanın kurucusu ve CEO’su olan Joey Jia, “Dijital ihtilal ve elektronik kitap okuyucularının ortaya çıkışı yayıncılık sanayisindeki birinci büyük değişimi gerçekleştirdi” diyor.
Jia’ya göre, potansiyel okuyucuların boş vakit içinderını nasıl harcayacakları konusunda birfazlaca seçeneğe sahip olduğu bir dünyada, muharrirlerin rekabet etme muhtaçlığının bir kararı olarak giderek daha fazla teknolojiye yönelmeleri olası.
Lakin uzmanlar, müelliflere yardım etmeyi amaçlayan teknolojilere çok güvenilmesine karşı hala uyarıyor.
Hayalet müellif ve müellif koçu Melissa Haveman, toplumsal medyaya bir adım uzaklıkta olan muharrirlerin dikkat dağıtıcı bir tehditle karşı karşıya kalabileceğinin altını çiziyor.
Kısa bir beş dakikanın kimi vakit saatler sürecek bir yazma müddetinin kaybına niye açabileceğini belirten Haveman, “Teknoloji konusunda vereceğim tavsiyelerden biri, kişiliğinize ve doğal yazma tarzınıza uygun bir şey bulmak ve daha sonra onu kullanmaktır. Fakat müellifler kimi vakit sihirli bir değnek olacağı umuduyla her şeyi deneme tuzağına düşebilirler, ki bu nitekim öbür bir dikkat dağıtıcı ögeye dönüşür.”
Michael Green, yeni ve teknoloji meraklısı bir müellif kuşağının daha besbelli hale gelmesiyle değişen teknolojinin daha da öne çıkacağına inandığını söylüyor.
“Z Jenerasyonu ve hatta daha genç yazarlarda bulduğum şey, onlara rehberlik edecek teknolojiyi aramaları” diyen Green kelamlarını şöyleki sonlandırıyor:
“Bunu fazladan çalışmaktan çok öğrenmek ve büyümek için bir araç olarak görüyorlar.”
“Roman yazma yeteneğiyle doğmamış bir kişi, bir roman inşa etmeye çalışırken güç vakit içinder geçirir” tabirlerini kullanan Twain, “Hikayesine dair net fikirleri yoktur bu kişinin. Aslında bir kıssası de yoktur” demişti.
İngiliz müellif Stephen Fry da bu fikri öbür bir yolla ortaya atmıştı. Fry, başarılı muharrirlerin kitap yazmanın ne kadar güç olduğunu bilen beşerler olduğunu söylemişti.
UNESCO’ya bakılırsa, kurgu ya da kurgu olmayan kitaplar dahil her yıl dünya çapında 2,2 milyon kitap yayımlanıyor.
Bu müelliflerin birçok için yazma süreci, Twain’in 19. yüzyılın sonlarında en parlak devrinden bu yana nispeten değişmemiştir. Konusu prestijiyle bir kıssanın ana sınırları ve fikirler, vakit ortasında deşifre edilmek, geliştirilmek ve işlenmek üzere yazılır.
Lakin bugünlerde teknoloji giderek muharrirlerin hayatlarını biraz daha kolaylaştırıyor.
ABD’li data bilimcisi ve romancı olan Michael Green birinci kitabını yazarken yazma sürecini sıradanleştirmek ve tertibe sokmak için teknolojiyi kullanma gereksinimi duyduğunu söylüyor.
Green, 500 sayfalık karmaşık bir öykü yazıldığında, sürecin yönetilmesinin zorlaştığını söz ediyor:
“Yayına hazırlamanın ortasındayken, bir sürü olay örgüsü ve karakterim varmış üzere hissetmeye başladım.”
Yaratmakta olduğu dünyanın daha derin taraflarıyla ilgili tüm bu dokümanlara sahip olduğunu belirten Green, lakin her şeyi takip edebilme konusunda telaş duyduğunu aktarıyor.
Green bu noktada biroldukca modülle karmaşık meseleleri çözmek ismine data bilimi odaklı bir yaklaşımı tercih etmeye başladığını lisana getiriyor.
Tüm bunların kararında Green, müelliflerin öyküyü oluşturan karakterler, olay örgüleri, temalar ve değerli olaylar üzere çeşitli ögeleri görselleştirmelerine, planlamalarına ve bir ortaya getirmelerine yardımcı olan dijital bir platformu, Lynit’i yarattı.
Uygulama şu anda beta evresinde ve birkaç muharrir tarafınca test ediliyor. Fiyatsız kullanıma sahip bireyler şu anda, karmaşık dijital şablonlar yahut öykü haritaları çizebiliyor ve bunları güncelleyebiliyor.
Biroldukca romancının çalışmalarına genel bir olay örgüsü yahut belli bir karakter fikriyla başladığını söyleyen Green, Lynit ile başlangıç fikrine eklemeler yapma sürecinin sıradanleştiğini söylüyor.
“Yazar, kıssaya dahil etmek istediği yeni bir fikre sahip çok, onu doğal bir çerçeveye sokabiliyor. Görsel bir tasarım oluşturuyor. Fikirer modül kesim öyküye ekleniyor; yeni fikirler geldikçe de, tahminen yeni düğümler [veya etkileşimler], yeni bağlantılar yaratarak değişiyorlar.”
Teknoloji, kitabın yayımlanmasının akabinde da okur-yazar bağları içinden kıymetli bir rol oynuyor.
Muharrirler sıradan toplumsal medya kullanımları yardımıyla hayranlarıyla uzun uzun sohbetler edebiliyorken, alternatif olarak Chicago merkezli Hiitide üzere uzman firmalara başvurabiliyor.
Hiitide’nin web sitesi ve telefon uygulaması muharrirlerin okuyucularıyla fiyatlı canlı soru-cevap oturumlarına katılmalarına imkan tanıyor. Örneğin şahsi gelişim kitabı müellifleri okurlarıyla burada öğrenme atölyeleri yapıp para kazanabiliyor.
Hiitide CEO’su Evan Shy, bu atölyelerin “kitapların sürükleyici çalışma kitabı versiyonları” olduğunu söylüyor ve şöyleki devam ediyor:
“Elde olanı daha düzgün anlamanıza ve kitapların unsurlarını günlük hayata entegre etmenize yardımcı oluyorlar.”
Shy örnek olarak da, Ryan Holiday’in, eski Yunan stoacılık ideolojisinden ilham alan ve Türkçeye de “Engel Yolun Kendisidir” diye çevirilen kitabı işaret ediyor.
Hiitide kullanıcılarının sadece stoacılık hakkında bilgi edinmediğini vurgulayan Shy, “Hangi faziletleri somutlaştırmak istediklerine karar verebilirler ve bunları günlük hayatlarına uyarlayabilirler ve Ryan Holiday’in kendisi ile kitap hakkında özel bir soru-cevap oturumuna katılabilirler” diyor.
Bir öteki teknoloji firması olan California merkezli Crazy Maple Studios da müelliflerin kitaplarını “hayata geçirmelerine yardımcı olduğunu” söylüyor.
Şirket tarafınca geliştirilen Chapters, Scream, Spotlight ve Kiss isimli uygulamalarla dijital kitaplara animasyon, müzik, ses efektleri ve hatta oyun eklenebiliyor. bu biçimdelikle okuyucular bir karakterin ne yapacağına karar verebiliyor.
Firmanın kurucusu ve CEO’su olan Joey Jia, “Dijital ihtilal ve elektronik kitap okuyucularının ortaya çıkışı yayıncılık sanayisindeki birinci büyük değişimi gerçekleştirdi” diyor.
Jia’ya göre, potansiyel okuyucuların boş vakit içinderını nasıl harcayacakları konusunda birfazlaca seçeneğe sahip olduğu bir dünyada, muharrirlerin rekabet etme muhtaçlığının bir kararı olarak giderek daha fazla teknolojiye yönelmeleri olası.
Lakin uzmanlar, müelliflere yardım etmeyi amaçlayan teknolojilere çok güvenilmesine karşı hala uyarıyor.
Hayalet müellif ve müellif koçu Melissa Haveman, toplumsal medyaya bir adım uzaklıkta olan muharrirlerin dikkat dağıtıcı bir tehditle karşı karşıya kalabileceğinin altını çiziyor.
Kısa bir beş dakikanın kimi vakit saatler sürecek bir yazma müddetinin kaybına niye açabileceğini belirten Haveman, “Teknoloji konusunda vereceğim tavsiyelerden biri, kişiliğinize ve doğal yazma tarzınıza uygun bir şey bulmak ve daha sonra onu kullanmaktır. Fakat müellifler kimi vakit sihirli bir değnek olacağı umuduyla her şeyi deneme tuzağına düşebilirler, ki bu nitekim öbür bir dikkat dağıtıcı ögeye dönüşür.”
Michael Green, yeni ve teknoloji meraklısı bir müellif kuşağının daha besbelli hale gelmesiyle değişen teknolojinin daha da öne çıkacağına inandığını söylüyor.
“Z Jenerasyonu ve hatta daha genç yazarlarda bulduğum şey, onlara rehberlik edecek teknolojiyi aramaları” diyen Green kelamlarını şöyleki sonlandırıyor:
“Bunu fazladan çalışmaktan çok öğrenmek ve büyümek için bir araç olarak görüyorlar.”