Bizlere Divan Edebiyatı’nı sevdiren, tarihi romanları büyük bir kitle tarafınca ilgiyle okunan kuvvetli kalem Prof. Dr. İskender Pala yeni romanı A-71’de geçmişe olduğu kadar geleceğe de bakıyor. Roman, ana karakterin hem yerde birebir vakitte zamanda seyahat ettiği bir kurguya sahip. Çok uluslu kurumsal aktörler ve onların dünyayı değiştirmeye yönelik projeleri de romanın ana damarlarından…
İskender Pala, yeni kitabı A-71’i, Akşam Gazetesi’nden Hale Kaplan’a anlattı.
Yeni kitabınız A-71, form olarak evvelki kurgularınızdan ayrışıyor. Şimdiye kadar daha hayli tarihî atmosferlere yönelmişken bu defa öykünün bir ayağı okura gelecekten sesleniyor ve tansiyon de daha öne çıkan bir öge. Bu değişikliği sizin açınızdan gerekli kılan neydi?
A-71 çıktığında karşılaşacağımı bildiğim birinci soru buydu. Birtakım okuyucularımın fazlaca şaşıracağını, kimilerinin da bunu İskender Pala yazmış olamaz diyecek kadar ileri gideceğini kestirim ediyordum. Zira okuyucum benden daima tarihi kurgular ve romanlar bekledi; ben de bu kitabıma kadar onları hiç yanıltmadım. Lakin bu kitaptaki sancım insanlığın ürkütücü bulduğum geleceğiydi ve okuyucumla bunu paylaştım. Ortadoğu’da yaşanan epey türbülans, Silikon Vadisi’nden dünyaya empoze edilen üst akıl dayatması, FED ve dünyayı el altından yöneten birtakım örgütler, Siyonizm yahut Evangelizmin açıktan açığa açıkladıği gayeleri vb. tarihten bir hususla anlatılabilecek kıvamda değildi. Geleceğe dair fikirleri gelecek dünyanın toplumsal ömrü ortasında kıymetlendirmek epeyce daha isabetli olacaktı. Bu yüzden A-71 geçmişe de geleceğe de uzanan bir kurguyla ortaya çıktı.
ÜST AKIL OYUNLARI
A-71, ana karakterin hem yerde birebir vakitte zamanda seyahat ettiği bir kurgu. Bu seyahatlerin ve farklı vakit içinderın karakterde niye olduğu çatışmalar, emsal deneyimler yaşamamış okurda da karşılığını buluyor. Bunu mümkün kılan ne?
Roman kahramanının geçmişte ve gelecekte mana kazanan kimliği, karakteri ve fikir biçimi kalem sahibine bir kıyaslama imkanı tanıyor ve üç yüz yıl evvelki anlayış ile yüz yıl daha sonraki anlayışın hem seyrini, birebir zamandağişim sebeplerini izah edebilmesine imkan tanıyor. Kelam gelimi çağlara bakılırsa kalp ile akıl çatışması/uyuşumu, ahlak anlayışı, yeterlilik değerlendirmesi, vicdan vb. fazilet yahut düşüklük kaynaklarının temellendirilmesi bu sayede mümkün olabiliyordu. Benim romandaki hedefim insanlara Ortadoğu’ya dair uyanışlar sunmak, insanlığın geleceğine ait sorular sordurmak, onları Siyonist İsrail yahut onun uzantısı Amerikan üst aklının oyunlarına uyandırmaktı. Bunları anlatabilmem için roman konusu tarihte ve siber dünyada bir tansiyon olarak ilerledi. Okuyucularımın kimileri muhtemelen alıştıkları bir İskender Pala romanına benzetemeyecekler ancak kitabı okuduklarında tarihi romanlarımdan daha az yararlı, heyecanlı ve sürükleyici bir kitap olmadığını nazaranceklerdir. Sonuçta okuyucuma güveniyorum.
SEMBOLLER ZIMNÎ DEĞİL
Romanda ana karakterin iç ve dış çatışmalarına şahit oluyoruz. Karşısında epeyce uluslu kurumsal aktörler ve onların dünyayı değiştirmeye yönelik projeleri var. Amerikan romanlarında sıkça karşılaşsak da Türkiye’de pek aşina olmadığımız bir halde bu aktörleri sembollerin gerisine gizlemek yerine isimli ismince zikretmenizin özel bir sebebi var mı?
Sevgili Hale Hanım, hakikati söylemek gerekiyorsa niye direkt değil de sembolik lisanla anlatayım? Bugün geleceğin dünyasını şekillendiren birtakım şirketler, akıllar yahut işverenleri herkes aslına bakarsan biliyor. Bill Gates yahut Elon Musk’ı perdelemenin, Evangelizm yahut Siyonizmi sembolle anlatmanın Twitter yahut Facebook’u sözlerin gerisine saklamanın bence bir gereği yoktu. her insanın bildiğini söylemiş oldum; malumun ilamı yani.
AKIL-KALP REKABETİ
Akıl ve kalp içindeki rekabet romanın bütününe hâkim. Temel olanın ikisinden birinin galibiyeti olmadığını Nasuh Efendi aracılığıyla vurguluyorsunuz. Pekala sizce günümüz kaidelerinde bu biçimde bir istikrarın kurulması mümkün mü?
Ben romanımda dünyanın geleceğini planlayan, tasarlayan ve şekillendirenlerin akıl ile bunu yaptıklarına itiraz etmiyorum, aksine, kalbi masadan silmemeleri gerektiğini ısrarla söylüyorum. Bilgisayarların donatılmış en eksiksiz akılla hareket etmesi şüphesiz insanlığın faydasınadır. Bugün dijital cihan olmasa bankacılık, kamu idaresi, iktisat, borsa vs. allak bulak olabilir. Bir tabibin İstanbul’dan bilgisayar teknolojisiyle Diyarbakır’da kalp ameliyatı gerçekleştirmesine kim itiraz edebilir? Benim A-71’de önerdiğim şey, bütün bunlar olurken kalbimizin de farkında bulunmak. Bilgisayarlara his programı yüklemekten kelam etmiyorum, hayır, bilgisayarı kullanan insanın kalbiyle bağı koparmamasını kaide koşuyorum. Yoksa geleceğin insanlığı dijital dünyada bir köle üzere yaşayacak, acı çekecek ve tehlikelerle karşılaşacak. Şimdiden müsabakaya başladık bile…
KAYNAK: AKŞAM
İskender Pala, yeni kitabı A-71’i, Akşam Gazetesi’nden Hale Kaplan’a anlattı.
Yeni kitabınız A-71, form olarak evvelki kurgularınızdan ayrışıyor. Şimdiye kadar daha hayli tarihî atmosferlere yönelmişken bu defa öykünün bir ayağı okura gelecekten sesleniyor ve tansiyon de daha öne çıkan bir öge. Bu değişikliği sizin açınızdan gerekli kılan neydi?
A-71 çıktığında karşılaşacağımı bildiğim birinci soru buydu. Birtakım okuyucularımın fazlaca şaşıracağını, kimilerinin da bunu İskender Pala yazmış olamaz diyecek kadar ileri gideceğini kestirim ediyordum. Zira okuyucum benden daima tarihi kurgular ve romanlar bekledi; ben de bu kitabıma kadar onları hiç yanıltmadım. Lakin bu kitaptaki sancım insanlığın ürkütücü bulduğum geleceğiydi ve okuyucumla bunu paylaştım. Ortadoğu’da yaşanan epey türbülans, Silikon Vadisi’nden dünyaya empoze edilen üst akıl dayatması, FED ve dünyayı el altından yöneten birtakım örgütler, Siyonizm yahut Evangelizmin açıktan açığa açıkladıği gayeleri vb. tarihten bir hususla anlatılabilecek kıvamda değildi. Geleceğe dair fikirleri gelecek dünyanın toplumsal ömrü ortasında kıymetlendirmek epeyce daha isabetli olacaktı. Bu yüzden A-71 geçmişe de geleceğe de uzanan bir kurguyla ortaya çıktı.
ÜST AKIL OYUNLARI
A-71, ana karakterin hem yerde birebir vakitte zamanda seyahat ettiği bir kurgu. Bu seyahatlerin ve farklı vakit içinderın karakterde niye olduğu çatışmalar, emsal deneyimler yaşamamış okurda da karşılığını buluyor. Bunu mümkün kılan ne?
Roman kahramanının geçmişte ve gelecekte mana kazanan kimliği, karakteri ve fikir biçimi kalem sahibine bir kıyaslama imkanı tanıyor ve üç yüz yıl evvelki anlayış ile yüz yıl daha sonraki anlayışın hem seyrini, birebir zamandağişim sebeplerini izah edebilmesine imkan tanıyor. Kelam gelimi çağlara bakılırsa kalp ile akıl çatışması/uyuşumu, ahlak anlayışı, yeterlilik değerlendirmesi, vicdan vb. fazilet yahut düşüklük kaynaklarının temellendirilmesi bu sayede mümkün olabiliyordu. Benim romandaki hedefim insanlara Ortadoğu’ya dair uyanışlar sunmak, insanlığın geleceğine ait sorular sordurmak, onları Siyonist İsrail yahut onun uzantısı Amerikan üst aklının oyunlarına uyandırmaktı. Bunları anlatabilmem için roman konusu tarihte ve siber dünyada bir tansiyon olarak ilerledi. Okuyucularımın kimileri muhtemelen alıştıkları bir İskender Pala romanına benzetemeyecekler ancak kitabı okuduklarında tarihi romanlarımdan daha az yararlı, heyecanlı ve sürükleyici bir kitap olmadığını nazaranceklerdir. Sonuçta okuyucuma güveniyorum.
SEMBOLLER ZIMNÎ DEĞİL
Romanda ana karakterin iç ve dış çatışmalarına şahit oluyoruz. Karşısında epeyce uluslu kurumsal aktörler ve onların dünyayı değiştirmeye yönelik projeleri var. Amerikan romanlarında sıkça karşılaşsak da Türkiye’de pek aşina olmadığımız bir halde bu aktörleri sembollerin gerisine gizlemek yerine isimli ismince zikretmenizin özel bir sebebi var mı?
Sevgili Hale Hanım, hakikati söylemek gerekiyorsa niye direkt değil de sembolik lisanla anlatayım? Bugün geleceğin dünyasını şekillendiren birtakım şirketler, akıllar yahut işverenleri herkes aslına bakarsan biliyor. Bill Gates yahut Elon Musk’ı perdelemenin, Evangelizm yahut Siyonizmi sembolle anlatmanın Twitter yahut Facebook’u sözlerin gerisine saklamanın bence bir gereği yoktu. her insanın bildiğini söylemiş oldum; malumun ilamı yani.
AKIL-KALP REKABETİ
Akıl ve kalp içindeki rekabet romanın bütününe hâkim. Temel olanın ikisinden birinin galibiyeti olmadığını Nasuh Efendi aracılığıyla vurguluyorsunuz. Pekala sizce günümüz kaidelerinde bu biçimde bir istikrarın kurulması mümkün mü?
Ben romanımda dünyanın geleceğini planlayan, tasarlayan ve şekillendirenlerin akıl ile bunu yaptıklarına itiraz etmiyorum, aksine, kalbi masadan silmemeleri gerektiğini ısrarla söylüyorum. Bilgisayarların donatılmış en eksiksiz akılla hareket etmesi şüphesiz insanlığın faydasınadır. Bugün dijital cihan olmasa bankacılık, kamu idaresi, iktisat, borsa vs. allak bulak olabilir. Bir tabibin İstanbul’dan bilgisayar teknolojisiyle Diyarbakır’da kalp ameliyatı gerçekleştirmesine kim itiraz edebilir? Benim A-71’de önerdiğim şey, bütün bunlar olurken kalbimizin de farkında bulunmak. Bilgisayarlara his programı yüklemekten kelam etmiyorum, hayır, bilgisayarı kullanan insanın kalbiyle bağı koparmamasını kaide koşuyorum. Yoksa geleceğin insanlığı dijital dünyada bir köle üzere yaşayacak, acı çekecek ve tehlikelerle karşılaşacak. Şimdiden müsabakaya başladık bile…
KAYNAK: AKŞAM