Dünyanın acemisi: Sahaf Mendel

Yunus

New member
İki bin bir krizinin daha sonrasındasında, işsiz kalmıştım. Çok geçmeden, bir yayınevinin Anadolu masalları derlemesi yapacağını arkadaşlarımdan öğrendim. Gittim, konuştum, anlaştık ettik. Çabucak kolları sıvayıp işe giriştim. Evvel elimdeki, daha sonra internetteki kaynakları taradım. Etrafıma sordum soruşturdum. Bütün bunların kararında elde ettiğim şeyler bilindik, zayıf şeylerdi. Literatür taraması yaptığımdaysa, daima piyasada olmayan kitaplar çıkıyordu karşıma. Sahafları bir gezip dolaşmam kaide olmuştu. Üsküdar’da tanıdık (Daha doğrusu babamın tanıdığı bir tanesiydi. Ancak ben bunu söylemedim o şahsa.) bir sahaftan başladım işe. Tanım edildiği üzere Selman-ı pak caddesi üstündeki dükkanı kolay kolay buldum. Tavana kadar yükselen kitap kuleleri içinde zorlukla kendime bir yer açmaya çalışırken, aradığım şeyi söylemiş oldum. Sahaf da, bunları ne için aradığımı sordu.Ben de araştırma yapıyorum gibilerden bir şey dedim. Ancak karşılık onu tatmin etmemiş olmalı ki, daha da ısrar etti. Ben de pek bir şey demedim. Artık bundan mı oldu, yoksa benden mi haz etmedi bilemiyorum. Neredeyse parçalanmış, ciltleri ayrılmak üzere, perperişan ve en berbatı de nemli kitapları önüme dizdi. Bu zavallı yığını önümde görür görmez, meblağlarının ucuz olacağını düşünmüştüm.Nerden bilebilirdim ki, karşımdaki kişinin bir sahhâf-ı bî-insâf olduğunu.

O günden daha sonrada, sahaflardan daima uzak durdum. Bir de Beyoğlu’ndaki sahaflar şenliğindeki bir sahaf, piyasada olan bir kitap için üç kat fazla para isteyince düzgünce soğudum bu meslek erbabından. Ta ki, 2014 yılına kadar.

FİKRİMİ DEĞİŞTİREN BİR KİTAP

Bana illallah dedirten sahaflar hakkında kanaatimi değiştiren bireyle 2014 yılında gerçekleşen TÜYAP Fuarı’nda karşılaştım. çabucak sonrasındadan isminin “Köylülerin Festivali” olduğunu öğrendiğim Hans Sebald Beham’a ilişkin 1546 tarihindeki gravürün kapak resmi olarak kullanıldığı kitap epeyce ilgimi çekmişti. Ta uzaktan farkettiğim kitabı elime alınca, müellifin ismini okur okumaz tekrar yerine bırakmıştım. Dokunaklı bir sonla dünyaya veda eden müellifin, beni her vakit rahatsız eden, eşiyle beraberki o son resmi bir daha gözümün önüne gelmişti zira. yıllardır okumaktan kaçındığım bu muharrir Stefan Zweig’dı.

Stefan Zweig fırtınasının daha patlamadığı, müellifin ince ve ceplere girebilen kitaplarının raflarda ve metrolarda çabucak hemen görülmediği günlerdi. Fuarda döndüm dolaştım, derken tekrar Doğu Batı yayınlarının standının önünde buldum kendimi. Kitabı aldım sonuçta. Sevmeyeceğimden yüzde yüz emin olarak, iki uzun öykünün yer aldığı kitaba başladım. Birinci öykü olan Amok Koşucusu’na hakikaten hayran oldum. Kitabın ikinci öyküsü Sahaf Mendel’in bende bıraktığı etkiyi tanım edebilmem ise nitekim de sıkıntı. O günden daha sonra, sıkılmadan bir hayli kez okudum bu metni. Bildiğimiz dünyanın acemisi, kitaplarla ördüğü bir ülkenin tek kişilik, müdanasız vatandaşı sahaf Jakop Mendel kısa müddette en sevdiğim kıssa kahramanları ortasına giriverdi.

Doğu Batı Yayınlarının çıkardığı “Amok Koşucusu-Sahaf Mendel” kitabını Gülperi Sert çevirmiş. Gerek girişteki, açıklamaları gerek metinlerdeki dipnotlarıyla ihtimamlı bir çalışma ortaya koymuş Gülperi Hoca. Bu ek bilgiler metni yorumlarken büyük bir kolaylık sağlıyor okuyucuya.

Şayet sizin de sahaflardan benim üzere ağzınız yanmışsa, bir de Sahaf Mendel’i okuyun derim ben.

KAYNAK: YENİ ŞAFAK – GÜLÇİN DURMAN
 
Üst