Piroteknik suç değildir. Az bilinen bir efsaneye göre, Prometheus onlara tribünlerde yanan bir meşale verdiğinden beri futbol ultraları bu sloganı atıyor. Ancak, kovuşturmaya karşı dokunulmazlığın ön koşulu, yangın ve dumandan sorumlu olan futbol kundakçılarının geçerli bir piroteknik lisansına sahip olmasıdır.
Bir tane almak o kadar da zor değil. Hatta TV yorumcuları tarafından deplasman bölümünü bir kez daha kırmızı dumanla dolduran “kaos” veya “aptal” olarak adlandırılan ultralar için bile. Görünüşe göre bu bir ritüel, Prometheus'a gecikmiş bir teşekkür gibi.
Piroteknisyen olmayı düşünen herkesin, okul temelli, ne yazık ki ücretsiz ileri eğitim kursunun bir parçası olarak altı günlük bir teori kursuna katılması ve başarıyla tamamlaması gerekiyor. İlgilenenler “Sınıfta örneğin piroteknik malzemelerin nasıl çalıştığını ve yapıldığını, havai fişeklerin nasıl planlandığını ve tasarlandığını ve hangi araçlara ihtiyaç duyulduğunu öğreneceksiniz.” Temel kimya, fizik ve matematik bilgisine sahip olmalısınız; El becerileri, estetik anlayışı ve – çok önemli! – Sorumluluk duygusunun yüksek olması avantajlıdır.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Bu bizi doğrudan Berlin'deki Breitscheidplatz'a götürüyor; burada cumartesi öğleden sonra oldukça fazla sayıda Bengal işaret fişeği yanıyor ve bu da oldukça fazla duman üretiyor. Aslında piroteknik yasağını uygulamak için tutulan bir güvenlik görevlisi “Zaten burada her şey kayboldu” diyor. Ve: “Oraya vardığımızda her şey yeniden bitmiş olacak.” Polis hoparlörden şu anonsu yapıyor: “Pirotekniğe izin verilmiyor, piroteknik patlatmaktan kaçının.” Pek çok insan anlamıyor ve zaten kimse dinlemiyor.
Etkilenmeyenler bu işkencenin tatsız olduğunu, tadı sabunlu ve acı olduğunu ve temelde kaçınılması gereken bir deneyim olduğunu bilmelidir. Ancak Cumartesi akşamı neredeyse on bin Hırvat futbol taraftarının ortasında İspanya'ya karşı 3-0 kazanacak olan Avrupa Şampiyonası maçının havasına girmek istiyorsanız bu çok zor, hatta tamamen imkansız. Ama birazdan bununla ilgili daha fazla bilgi vereceğim ve sadece şu kadarını söyleyeyim: Stadyumdaki piroteknik izinlerini de kimse kontrol etmedi.
Yaklaşık 100.000 Hırvat'ın Berlin'de olduğu söyleniyor
Başlama vuruşuna birkaç saat kala herkes hala harika bir ruh halinde. Tüm Hırvat taraftarlar klasik kırmızı-beyaz kareli formaların yanı sıra kareli sutopu şapkaları ve kareli eşarplar giyiyor. Üzerinde memleketlerinin adının yazılı olduğu bayraklara sarıldılar. Amaç bunları stadyuma asmak, böylece memleket televizyon karşısında selamlanıyor.
Bazıları, Batı Yakası'na yürümek için kullanmayı planladıkları yüz metre uzunluğunda bir kumaş parçasını yuvarlıyor. Diğerleri ise kendilerini yağmurdan ve yükselen duman bulutlarından korumaya çalışıyor. Ve: neredeyse herkes şarkı söylüyor.
Berlin'de 13 bin civarında Hırvat yaşıyor ve yaklaşık 100 bininin Cumartesi günü özel ilişkileri olan şehirde olduğu söyleniyor. Bu ilişkinin kökeni 2006 masalsı yaz yılına kadar uzanıyor. Bu, Hırvatistan'ın Olimpiyat Stadı'nda oynadığı son maçtı ve rakipleri Brezilya'dandı. Her ne kadar güvenlik görevlileri Hırvat taraftarların tercihlerini çok iyi bilseler ve üst araması sırasında yüzlerce piroteknik eşyaya el koyabilseler de, mekan alevler içindeydi; bunu başka nasıl ifade edebiliriz?
Burada piroteknik lisansını kim kontrol ediyor?dpa
Bu, büyük futbol turnuvalarında oldukça alışılmadık bir manzaradır ve ceza gerektiren bir suçtur. Geçen Cuma olduğu gibi, UEFA gibi aniden Avrupa Şampiyonası'nın açılış töreninde kendiniz piroteknik kullanma fikri ortaya çıkmadıkça. Avrupa Futbol Federasyonu, Münih şehrinin endişelerini dile getirmesine rağmen, kontrollü yakmadan ve “törende yüksek bir noktadan” söz etti.
Bakın, futbol yetkilileri tarafından yasaklanan bu çok kötü havai fişekler artık resmi stadyum gösteri programının bir parçası haline geldi ve böyle düşünen sadece ultralar değildi. Prometheus muhtemelen sadece sırıttı. Sonuçta Bremen FDP, en azından Weserstadion'da genel piroteknik yasağının kaldırılması yönünde çağrıda bulunuyor. Önümüzdeki Bundesliga sezonunda hararetli bir tartışma bekleyebiliriz.
Her halükarda, Hırvatların Berlin Olimpiyat Stadı'nda 2006 yılındaki o sıcak Haziran gününe dair anısı, iki grup maçının ardından yaşanan çöküşün duygusal bir göstergesi: takımlarının ön eleme turunda elenmesi. Ve 2024'ün o Haziran günü, Breitscheidplatz'tan öğleden sonra çekilen fotoğraflar, işler iyi gitmezse veya çok iyi giderse akşam neler olabileceğinin bir önsezisi. Hepimizin bildiği gibi ateş etmek için her zaman bir neden vardır.
Yangın söndürücülerle donatılmış stadyum görevlileri sahada bulunuyor
Hırvatlar, tüm stadyum nesilleri boyunca tezahüratlarıyla ve şarkı sözlerini hatırlama konusundaki esrarengiz yetenekleriyle tanınıyor. Şarkıları aşkla, gururla, kavgayla, yuvayla, her zaman yuvayla, Toprak Anayla ilgili. Kendini yücelten bir vatanseverliğin, başkalarına hakaret eden bir milliyetçiliğe dönüştüğünü yargılamak zordur. “U boj, u boj, za narod svoj!” Anavatan için savaşmak, savaşmak! Tişörtlerin hâlâ saygı duyulan kahramanlar mı yoksa savaş suçluları mı olduğunu ayırt etmek zor.
Ancak Hırvat taraftarlar, vücutlarının üzerinde veya içinde stadyuma gizlice soktukları işaret fişekleri ve sis bombaları için piroteknik kullanmalarıyla ünlüler. Berlin merkezli Nico şirketinin Breitscheidplatz'ta ortaya koyduğu örneklerde şu talimatlar yer alıyor: “Yumuşak toprağa veya kum gibi yanıcı olmayan başka bir malzemeye dikey olarak yapıştırın.” Başka bir deyişle: Onları elinizde tutmamak daha iyidir.
İkinci yarı daha yeni başladı, İspanyollar üç gol attı ve Hırvatlar yan ağlara ancak Hırvat virajının siyah kaplı kısmında ilk kırmızı ışıklar yandığında, daha sonra turuncu bir duman çıktı. Burada özellikle yüksek düzeyde bir sorumluluk uygulanmamaktadır. Yangın söndürücülerle donatılmış stadyum görevlileri hızla olay yerine geliyor ancak müdahale etmelerine gerek kalmıyor.
Takımlarının akustik desteği – Hırvatlar daha çok, çok daha fazla, daha yüksek, çok daha yüksek, sanki kendi sahasında oynanan bir maç gibi – sonra daha küçük azim çığlıklarına dönüşürken, İspanyollar ilk kez sesi stadyumun sesine yükseltiyor. zaman. Benzer bir eğilimi sahada da görmek mümkün.
Memleketinizin adının yazılı olduğu bayraklar önemlidir. Daha sonra televizyon karşısında memleket selamlanıyor.AFP
İyi günlerde Hırvatistan milli takımı bir takım değil, bir kulüp takımı gibi oynuyor. Herkes birbirinin rotasını biliyor, herkes sahada işlerin nerede, ne, neden ve nasıl yapılacağını biliyor. Marcelo Brozovic, Mateo Kovacevic ve Luka Modric orta sahada bir Bermuda üçgeni oluşturarak rakiplerin ataklarının kaybedildiği ve oyuncuların tamamen ortadan kaybolduğu bir görünüm oluşturuyor. İyi günlerde Real Madrid'i anımsatıyorlar. İyi günlerde şansa ihtiyaçları yoktur, gol atarlar. Kötü bir gün.
Hırvatların heyecanlı atlayışları yüzünden yolda raydan düşme tehlikesiyle karşı karşıya kalan metro trenlerinde tuhaf bir sessizlik var. Erkekler akıllı telefonlarına bakıyorlar. Kadınlar pencereden dışarı bakıyor. İki hayran önümüzdeki gece için seçeneklerini tartışıyor: otel mi, dün gitmedikleri kulübe mi dönecekler, yoksa konsere mi gidecekler? Sonra içlerinden biri “Vatereni Dani”, ateşli günler yazan broşürü çıkarıyor.
“Eve döndüğümüzde horozları uyandırırız”
Miroslav Skoro Hırvatistan'da bir yıldız. Pop şarkıları söylüyor, bir ud enstrümanı olan tamburica çalıyor ve bu Cumartesi akşamı Columbiahalle'de bir konser veriyor. Ancak Skoro aynı zamanda eski bir cumhurbaşkanı adayı ve aşırı sağcı bir parti olan Vatan Hareketi'nin kurucusu. Bazıları onu Hırvat vatansever olarak adlandırırken, diğerleri onu milliyetçi olarak adlandırmayı tercih ediyor. Ama şarkı sözlerinin etkisi yadsınamaz.
Skoro'nun en çok bilinen şarkısının adı “Otvor' Zeno, Kapiju” (Kapıyı aç, kadın) ve tabii ki bu şarkı ev, aşk ve mücadele, gecenin karanlığındaki dönüşle ilgili. Koro şöyle devam ediyor: “Eve geldiğimizde horozları uyandırırız. Ateşböcekleri bizim için tüm yolu aydınlatır.” Bir plan gibi görünüyor. Berlin'deki Hırvat futbol taraftarları için böylesine kötü bir günün ardından, bu iyi bir gün.
Bir tane almak o kadar da zor değil. Hatta TV yorumcuları tarafından deplasman bölümünü bir kez daha kırmızı dumanla dolduran “kaos” veya “aptal” olarak adlandırılan ultralar için bile. Görünüşe göre bu bir ritüel, Prometheus'a gecikmiş bir teşekkür gibi.
Piroteknisyen olmayı düşünen herkesin, okul temelli, ne yazık ki ücretsiz ileri eğitim kursunun bir parçası olarak altı günlük bir teori kursuna katılması ve başarıyla tamamlaması gerekiyor. İlgilenenler “Sınıfta örneğin piroteknik malzemelerin nasıl çalıştığını ve yapıldığını, havai fişeklerin nasıl planlandığını ve tasarlandığını ve hangi araçlara ihtiyaç duyulduğunu öğreneceksiniz.” Temel kimya, fizik ve matematik bilgisine sahip olmalısınız; El becerileri, estetik anlayışı ve – çok önemli! – Sorumluluk duygusunun yüksek olması avantajlıdır.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Bu bizi doğrudan Berlin'deki Breitscheidplatz'a götürüyor; burada cumartesi öğleden sonra oldukça fazla sayıda Bengal işaret fişeği yanıyor ve bu da oldukça fazla duman üretiyor. Aslında piroteknik yasağını uygulamak için tutulan bir güvenlik görevlisi “Zaten burada her şey kayboldu” diyor. Ve: “Oraya vardığımızda her şey yeniden bitmiş olacak.” Polis hoparlörden şu anonsu yapıyor: “Pirotekniğe izin verilmiyor, piroteknik patlatmaktan kaçının.” Pek çok insan anlamıyor ve zaten kimse dinlemiyor.
Etkilenmeyenler bu işkencenin tatsız olduğunu, tadı sabunlu ve acı olduğunu ve temelde kaçınılması gereken bir deneyim olduğunu bilmelidir. Ancak Cumartesi akşamı neredeyse on bin Hırvat futbol taraftarının ortasında İspanya'ya karşı 3-0 kazanacak olan Avrupa Şampiyonası maçının havasına girmek istiyorsanız bu çok zor, hatta tamamen imkansız. Ama birazdan bununla ilgili daha fazla bilgi vereceğim ve sadece şu kadarını söyleyeyim: Stadyumdaki piroteknik izinlerini de kimse kontrol etmedi.
Yaklaşık 100.000 Hırvat'ın Berlin'de olduğu söyleniyor
Başlama vuruşuna birkaç saat kala herkes hala harika bir ruh halinde. Tüm Hırvat taraftarlar klasik kırmızı-beyaz kareli formaların yanı sıra kareli sutopu şapkaları ve kareli eşarplar giyiyor. Üzerinde memleketlerinin adının yazılı olduğu bayraklara sarıldılar. Amaç bunları stadyuma asmak, böylece memleket televizyon karşısında selamlanıyor.
Bazıları, Batı Yakası'na yürümek için kullanmayı planladıkları yüz metre uzunluğunda bir kumaş parçasını yuvarlıyor. Diğerleri ise kendilerini yağmurdan ve yükselen duman bulutlarından korumaya çalışıyor. Ve: neredeyse herkes şarkı söylüyor.
Berlin'de 13 bin civarında Hırvat yaşıyor ve yaklaşık 100 bininin Cumartesi günü özel ilişkileri olan şehirde olduğu söyleniyor. Bu ilişkinin kökeni 2006 masalsı yaz yılına kadar uzanıyor. Bu, Hırvatistan'ın Olimpiyat Stadı'nda oynadığı son maçtı ve rakipleri Brezilya'dandı. Her ne kadar güvenlik görevlileri Hırvat taraftarların tercihlerini çok iyi bilseler ve üst araması sırasında yüzlerce piroteknik eşyaya el koyabilseler de, mekan alevler içindeydi; bunu başka nasıl ifade edebiliriz?
Burada piroteknik lisansını kim kontrol ediyor?dpa
Bu, büyük futbol turnuvalarında oldukça alışılmadık bir manzaradır ve ceza gerektiren bir suçtur. Geçen Cuma olduğu gibi, UEFA gibi aniden Avrupa Şampiyonası'nın açılış töreninde kendiniz piroteknik kullanma fikri ortaya çıkmadıkça. Avrupa Futbol Federasyonu, Münih şehrinin endişelerini dile getirmesine rağmen, kontrollü yakmadan ve “törende yüksek bir noktadan” söz etti.
Bakın, futbol yetkilileri tarafından yasaklanan bu çok kötü havai fişekler artık resmi stadyum gösteri programının bir parçası haline geldi ve böyle düşünen sadece ultralar değildi. Prometheus muhtemelen sadece sırıttı. Sonuçta Bremen FDP, en azından Weserstadion'da genel piroteknik yasağının kaldırılması yönünde çağrıda bulunuyor. Önümüzdeki Bundesliga sezonunda hararetli bir tartışma bekleyebiliriz.
Her halükarda, Hırvatların Berlin Olimpiyat Stadı'nda 2006 yılındaki o sıcak Haziran gününe dair anısı, iki grup maçının ardından yaşanan çöküşün duygusal bir göstergesi: takımlarının ön eleme turunda elenmesi. Ve 2024'ün o Haziran günü, Breitscheidplatz'tan öğleden sonra çekilen fotoğraflar, işler iyi gitmezse veya çok iyi giderse akşam neler olabileceğinin bir önsezisi. Hepimizin bildiği gibi ateş etmek için her zaman bir neden vardır.
Yangın söndürücülerle donatılmış stadyum görevlileri sahada bulunuyor
Hırvatlar, tüm stadyum nesilleri boyunca tezahüratlarıyla ve şarkı sözlerini hatırlama konusundaki esrarengiz yetenekleriyle tanınıyor. Şarkıları aşkla, gururla, kavgayla, yuvayla, her zaman yuvayla, Toprak Anayla ilgili. Kendini yücelten bir vatanseverliğin, başkalarına hakaret eden bir milliyetçiliğe dönüştüğünü yargılamak zordur. “U boj, u boj, za narod svoj!” Anavatan için savaşmak, savaşmak! Tişörtlerin hâlâ saygı duyulan kahramanlar mı yoksa savaş suçluları mı olduğunu ayırt etmek zor.
Ancak Hırvat taraftarlar, vücutlarının üzerinde veya içinde stadyuma gizlice soktukları işaret fişekleri ve sis bombaları için piroteknik kullanmalarıyla ünlüler. Berlin merkezli Nico şirketinin Breitscheidplatz'ta ortaya koyduğu örneklerde şu talimatlar yer alıyor: “Yumuşak toprağa veya kum gibi yanıcı olmayan başka bir malzemeye dikey olarak yapıştırın.” Başka bir deyişle: Onları elinizde tutmamak daha iyidir.
İkinci yarı daha yeni başladı, İspanyollar üç gol attı ve Hırvatlar yan ağlara ancak Hırvat virajının siyah kaplı kısmında ilk kırmızı ışıklar yandığında, daha sonra turuncu bir duman çıktı. Burada özellikle yüksek düzeyde bir sorumluluk uygulanmamaktadır. Yangın söndürücülerle donatılmış stadyum görevlileri hızla olay yerine geliyor ancak müdahale etmelerine gerek kalmıyor.
Takımlarının akustik desteği – Hırvatlar daha çok, çok daha fazla, daha yüksek, çok daha yüksek, sanki kendi sahasında oynanan bir maç gibi – sonra daha küçük azim çığlıklarına dönüşürken, İspanyollar ilk kez sesi stadyumun sesine yükseltiyor. zaman. Benzer bir eğilimi sahada da görmek mümkün.
Memleketinizin adının yazılı olduğu bayraklar önemlidir. Daha sonra televizyon karşısında memleket selamlanıyor.AFP
İyi günlerde Hırvatistan milli takımı bir takım değil, bir kulüp takımı gibi oynuyor. Herkes birbirinin rotasını biliyor, herkes sahada işlerin nerede, ne, neden ve nasıl yapılacağını biliyor. Marcelo Brozovic, Mateo Kovacevic ve Luka Modric orta sahada bir Bermuda üçgeni oluşturarak rakiplerin ataklarının kaybedildiği ve oyuncuların tamamen ortadan kaybolduğu bir görünüm oluşturuyor. İyi günlerde Real Madrid'i anımsatıyorlar. İyi günlerde şansa ihtiyaçları yoktur, gol atarlar. Kötü bir gün.
Hırvatların heyecanlı atlayışları yüzünden yolda raydan düşme tehlikesiyle karşı karşıya kalan metro trenlerinde tuhaf bir sessizlik var. Erkekler akıllı telefonlarına bakıyorlar. Kadınlar pencereden dışarı bakıyor. İki hayran önümüzdeki gece için seçeneklerini tartışıyor: otel mi, dün gitmedikleri kulübe mi dönecekler, yoksa konsere mi gidecekler? Sonra içlerinden biri “Vatereni Dani”, ateşli günler yazan broşürü çıkarıyor.
“Eve döndüğümüzde horozları uyandırırız”
Miroslav Skoro Hırvatistan'da bir yıldız. Pop şarkıları söylüyor, bir ud enstrümanı olan tamburica çalıyor ve bu Cumartesi akşamı Columbiahalle'de bir konser veriyor. Ancak Skoro aynı zamanda eski bir cumhurbaşkanı adayı ve aşırı sağcı bir parti olan Vatan Hareketi'nin kurucusu. Bazıları onu Hırvat vatansever olarak adlandırırken, diğerleri onu milliyetçi olarak adlandırmayı tercih ediyor. Ama şarkı sözlerinin etkisi yadsınamaz.
Skoro'nun en çok bilinen şarkısının adı “Otvor' Zeno, Kapiju” (Kapıyı aç, kadın) ve tabii ki bu şarkı ev, aşk ve mücadele, gecenin karanlığındaki dönüşle ilgili. Koro şöyle devam ediyor: “Eve geldiğimizde horozları uyandırırız. Ateşböcekleri bizim için tüm yolu aydınlatır.” Bir plan gibi görünüyor. Berlin'deki Hırvat futbol taraftarları için böylesine kötü bir günün ardından, bu iyi bir gün.